2 วันต่อมา ลมพัดเย็นสบายในช่วงปลายฝนต้นหนาวและก็เป็นสัปดาห์แห่งการสอบ ผมนั่งอ่านหนังสือใต้ร่มไม้หน้าคณะ โดยมีเพื่อนสองคนนั่งขมวดคิ้วจ้องมือถือ "สองสามวันมานี้ทำไมกูไม่เคยเห็นป๋ามาหามึงเลยวะ" กึก ชะงักมือที่จะเปิดหนังสือหน้าต่อไปหลังได้ยินประโยคนั้น "วันก่อนกูยังเห็นควงแฟนเก่ามึงอยู่เลยไอ้วิน ดีแล้วแหละที่ป๋าเลิกยุ่งกับมึง กูไม่อยากเห็นมึงร้องให้น้ำตาเช็ดหัวเข่า" ผมเม้มปากแน่นพยายามไม่คิดถึงเรื่องวันนั้น มันจบแล้ว "คนอย่างหมอกตาทิพย์ไม่มีทางร้องให้หรอกเว้ยเพื่อนเปอร์" "ทำไมวะเพื่อนวิน" " เอ้า ก็เขามีตัวสำรอง พูดถึงก็มาเลย เบื่อคนมีเสน่ห์วะ กูไปซื้อโอเลี้ยงดีกว่า" " กูไปด้วย" เพื่อนสองคนพากันลุกพรวดพราดมุ่งหน้าไปร้านน้ำ ต่อมาก็มีถุงพลาสติกที่เต็มไปด้วยขนมถูกวางไว้ตรงหน้า ทว่าไม่แค่นั้นยังมีร่างของอีกคนนั่งลงข้างๆ จนต้องขยับออกเพราะนั่งชิดกันเกินไป "พี่ซื้อขนมมาฝาก ของที่หมอกชอบทั้งน