“ว่ายังไงครับ ผมยินดีจะลงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ เพียงขอแค่ให้คุณลินดามาทำงานกับผม” โจเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองหน้าลินดาด้วยสายตาเป็นประกาย
“คือ…ลิน” ลินดามองหน้าธาม เพราะเธอไม่รู้จะตอบกลับเขาว่ายังไง ทว่าธามกลับหันไปมองทางภาคินอีกที
“ลินดายังไปทำงานที่ไหนไม่ได้ครับ เพราะเธอยังต้องอยู่ชดใช้หนี้ให้ผม” ภาคินเอ่ยขึ้นด้วยเสียงราบเรียบ
“ตกลงคุณลินดาเป็นคนของใครกันแน่ครับ ของคุณภาคินหรือคุณธาม?” โจเลิกคิ้วสูงเอ่ยถามออกไป
“ลินดาเป็นคนของผม” ภาคินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“งั้นวันนี้ผมขอไปส่งคุณลินดาคนของคุณได้มั้ยครับ”
“…..” ภาคินจ้องมองหน้าโจด้วยสายตาคมกริบ
“ถ้าไม่ได้ งั้นดีลนี้ก็จบ”
“ได้ค่ะ งั้นลินรบกวนคุณโจไปส่งลินหน่อยนะคะ” คนตัวเล็กรีบตอบตกลงออกไป เพราะตอนที่นั่งรถมาเธอได้ยินภาคินและธามคุยกันว่าอยากได้โจมาลงทุนด้วย เพราะเขาทุนหนาและมีเส้นสายเยอะ
“งั้นไปกันเลยไหมครับ” โจเอ่ยถามลินดาก่อนจะยิ้มเย
