ภาคินยืนมองคนตัวเล็กอยู่ครู่หนึ่ง เขาเริ่มอยากรู้เรื่องราวในอดีตซะแล้ว ว่าสาเหตุที่แท้จริงมันคืออะไรกันแน่
“เก็บของ บ่ายสามจะมารับ” ภาคินเอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังเตรียมเดินออกจากห้องไป
“ห๊าา มารับไปไหนค่ะ” เธอขมวดคิ้วสวยทันที
“ย้ายห้องไม่ใช่หรือไง”
“แต่ลินยังไม่ได้เห็นห้อง ไม่ได้เซ็นสัญญาเลยนะ”
“มันดีกว่าห้องนี้หลายเท่า เก็บของ ตอนเย็นเดี๋ยวมารับ”
ลินดาและปอยได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มที่เดินออกไปอย่างเงียบๆ
“ยัยลิน! แกจะย้ายไปอยู่กับพี่คินเหรอ?”
“ไม่! ไม่ใช่แบบนั้น คือห้องเพื่อนพี่ธาม เขาปล่อยเช่าราคาถูก พี่ธามเลยให้พี่คินพาไปดูแทน พอดีเขาติดธุระอ่ะ”
“อ่อ ฉันก็นึกว่าห้องพี่คิน”
“จะบ้าเหรอ!! ฮ่าฮ่า”
หลังจากนั้นคนตัวเล็กก็เริ่มเก็บเสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ ใส่ในกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าเป้ โดยมีปอยเพื่อนสนิทของเธอช่วยอีกแรง
ลินดาย้ายมาอยู่อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ได้ไม่นานมากนัก ข้าวข
