โดนวางยา

1261 Words

ตึก! ตึก! ตึก! “ไอ้ธาม มึงรู้ข่าวบ้านลินหรือยัง?” กันต์เอ่ยขึ้นทันทีที่เดินเข้ามายังห้อง VIP ของคลับด้วยน้ำเสียงตื่นตกใจ “อืม! กูรู้นานแล้ว” ธามตอบกลับเสียงเรียบนิ่ง “ไอ้เชี้ยนี่! มึงไม่คิดจะบอกกูเลยไง” “กูรู้ตั้งแต่น้องมันมาสมัครงานแล้ว” “เออ! กูโคตรสงสารลินเลย สู้ชีวิตมาก ไม่อายที่จะทำงานอีก เออแล้วมีคนถ่ายรูปน้องไปลงเพจด้วย บางคนก็คอมเมนต์แย่ๆ แต่ก็มีคนเข้ามาคอมเมนต์ให้กำลังเยอะอยู่” “พวกมึงจะคุยเรื่องงานได้หรือยัง?” ภาคินที่นั่งเงียบฟังเพื่อนทั้งสองคุยกันอยู่นาน จู่ๆ ก็พูดขึ้น “มึงอย่าใจร้ายกับน้องมันนักเลย” กันต์เอ่ยเตือนสติภาคินขึ้น เพราะสงสารลินดาที่ปัญหาทางบ้านก็หนักหนา อีกทั้งยังต้องมาทำงานเหนื่อย แล้วต้องปวดใจกับคนแถวนี้อีก “….” “ไอ้คิน ถ้ามึงอยากรู้ว่าสิ่งที่มึงเห็น สิ่งที่เข้าใจมาตลอดว่ามันจริงมั้ย? มึงลองเปิดใจฟังลินอธิบายดูบ้าง ก่อนที่อะไรๆ มันจะสายเกินไป” ธามพยายามพูดเตือนสติภาคินอีกคน “…..” หลังจากนั้นพวกเขาก็คุยเรื่องงานกัน เกี่ยวกับการนำเข้าสินค้าและส่งออกต่างประเทศอยู่พักใหญ่ ทางด้านลินดา “พี่ดาวทำไมวันนี้คนเยอะจังเลยค่ะ” ลินดาเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเดินออกมารับลูกค้า ไม่รู้ว่าผู้คนแห่มาจากไหนกันเป็นจำนวนมาก “วันเสาร์ก็อย่างนี้แหละ” ดาวตอบกลับลินดาออกไป “เออลิน วันนี้ไปดูแลลูกค้าที่ห้อง VIP05 ด้วยนะ” “ค่ะพี่ดาว” เมื่อลินดาพูดคุยกับดาวผู้จัดการคลับเสร็จเรียบร้อย เธอจึงเตรียมตัวเดินไปยังห้อง VIP05 ตามที่อีกฝ่ายบอกทันที ซึ่งห้องนี้จะอยู่มุมสุดของทางเดิน ก๊อก! ก๊อก! มือเล็กเคาะประตูสองสามที ไม่นานก็มีคนมาเปิด สายตาคู่สวยมองไปที่อีกฝ่าย ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย อีกฝ่ายรูปร่างอวบหุ่นไปทางเกือบอ้วน ลินดามองไปยังภายในห้อง มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น คนตัวเล็กรู้สึกตะงิดใจอย่างบอกไม่ถูก “เชิญเข้ามาด้านในก่อนครับ” อีกฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนจะเลื่อนมือมาจับแขนลินดาให้เดินเข้าไปยังด้านใน ก่อนที่เขาจะล็อกห้องทันที คนตัวเล็กไม่รู้ว่าชายหนุ่มล็อกห้อง เธอพยายามทำงานในส่วนของเธอ ชงเหล้าให้เขาดื่ม แต่อีกฝ่ายดันคะยั้นคะยอให้เธอดื่มด้วยกัน ทว่าลินดาไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายแอบใส่อะไรลงไปในแก้วเหล้าใบนั้น เธอไม่อาจปฏิเสธได้จึงรับมาแล้วค่อยๆ ดื่ม แต่กลับถูกเขาใช้มือดันก้นแก้วไว้ เพื่อพยายามให้เธอดื่มต่อจนหมด ในที่สุดลินดาก็ดื่มมันลงคอหมดเกลี้ยง ผู้ชายอวบอ้วนคนนี้พยายามลูบไล้ตรงขาอ่อนของเธอ ตอนนี้คนตัวเล็กรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ยิ่งเขาสัมผัสบริเวณร่างกายเธอ ลินดากลับรู้สึกแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก “อื้ออ~” เธอเผลอครางออกมา ทำให้อีกฝ่ายยัดตัวลุกขึ้นเตรียมตัวจะถอดกางเกงทันที ทว่าลินดากลับมีสติขึ้นมา เธอจึงรีบลุกแล้ววิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว โดยที่อีกฝ่ายยังคงวิ่งตามเธอเช่นกัน “ชะ…ช่วยด้วยค่ะ” คนตัวเล็กวิ่งเซไปมา ก่อนที่จะเดินชนอกแกร่งของใครบางคนเข้า เพราะเขาดันเปิดประตูออกมาจากห้อง VIP01พอดี “อ๊ะ! ช่วยด้วยค่ะ พะ…พี่คิน” ลินดาเอ่ยขอความช่วยเหลือออกไปก่อนจะเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่ถูกชนเมื่อครู่ ด้วยแววตาสั่นระริก บ่งบอกถึงความกลัว “เกิดอะไรขึ้น” เสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามเธอ “ละ…ลินโดนวางยา พี่คิน ช่วยลินด้วย ฮึก!” ลินดาร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกโล่งอกที่เจอภาคิน ภาคินมองไปยังด้านหลังของเธอที่ตอนนี้มีผู้ชายอวบอ้วนวิ่งตรงเข้ามา “ปล่อยเธอนะ นี่คนของฉัน” อีกฝ่ายจับแขนของลินดาก่อนที่จะเอ่ยขึ้น “ปล่อยเธอ!!” ภาคินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและแววตาดุดัน “ไอ้หมอนี่กล้าดียังไงมาสั่งฉัน” เขาปล่อยมือจากลินดา ก่อนที่จะทำท่าจะต่อยภาคิน คนตัวโตจึงดึงลินดาไปหลบด้านหลัง จากนั้นเขาก็หักข้อมืออีกฝ่ายที่กำลังจะต่อยเข้ามาตรงใบหน้าหล่อเหลา “โอ้ย!!” “คุณภาคิน เกิดอะไรขึ้นครับ” ลูกน้องของเขาที่ยืนเฝ้าอยู่แถวบริเวณนี้ เห็นท่าทางไม่ค่อยดีจึงรีบเดินเข้ามาถามไถ่ “ลากมันออกไปข้างนอก แล้วอย่าให้กลับมาเหยียบที่นี่อีก” ภาคินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้ม ไม่นานลูกน้องเขาก็มาลากผู้ชายอวบอ้วนออกไปทันที “เป็นยังไงบ้าง” คนตัวโตหันไปเอ่ยถามลินดาที่ตอนนี้ร่างกายเริ่มแดงด้วยฤทธิ์ของยา “อื้อ ละ..ลินร้อนไปหมดทั้งตัวเลย” เธอตอบกลับเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “มาทางนี้!!” ภาคินเดินนำลินดาขึ้นไปยังชั้นสามของคลับ ลินดากลับเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย ชายหนุ่มไขกุญแจห้องเปิดให้ลินดาเข้าไป ผิวหนังคนตัวเล็กปะทะกับความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่เล็ดลอดออกมาขณะเปิดประตู เธอจึงรีบสาวเท้าเดินเข้าไปด้านในอย่างไม่ลังเล คนตัวโตกอดอกพิงผนังห้องยืนมองเธอที่นั่งอยู่ปลายเตียงด้วยความลุกลี้ลุกลน “พี่คิน ปรับอุณหภูมิแอร์ลงอีกได้มั้ยค่ะ ลินร้อน!” เธอหันมาเอ่ยบอกคนตัวโตที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก “ต่ำสุดแล้ว” ภาคินตอบกลับเธอเสียงเรียบนิ่ง ท่าทางและแววตาของเขายากจะคาดเดาว่ากำลังคิดอะไรอยู่ “งั้นพี่คิน ช่วยปลดซิปลงให้ลินหน่อยสิค่ะ” “….” ลินดาเดินมาหยุดตรงหน้าชายหนุ่ม ก่อนจะหันหลังให้เขา เธอไม่รู้ตัวว่าการกระทำเช่นนี้ มันอาจจะปลุกมังกรใหญ่ในตัวอีกฝ่ายให้ตื่นขึ้นได้ “เร็วหน่อยสิ! ลินร้อน” เธอหันไปเหวเสียงใส่คนตัวโต เมื่อรู้สึกว่ายืนรอนานเกินไป เพราะเขาไม่ยอมรูดซิปลงสักที มือหนารวบผมของเธอไปไว้อีกฝั่ง ภาคินยืนมองแผ่นหลังขาวเนียนของคนตัวเล็กอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาค่อยๆ รูดซิปชุดเดรสของเธอลง ความรู้สึกบางอย่างเข้าเล่นงานภาคินจนลืมตัว เขาก้มลงไปจูบแผ่นหลังของลินดาอย่างอ่อนโยน จนเธอขนลุกซู่ และเผลอครางในลำคอเบาๆ ร่างบางผลิกตัวหันมาประจันหน้ากับภาคิน ทำให้เขาจ้องมองใบหน้าสวยหวานของเธออยู่ครู่หนึ่ง มือหนาเอื้อมไปจับใบหน้าของเธอ ท้องนิ้วหนาลูบไปมาตามบริเวณกรอบหน้า ก่อนที่จะมาหยุดตรงริมฝีปากสีชมพูได้รูป คนตัวโตใช้นิ้วโป้งเขี่ยเบาๆ ตรงปากบางของเธออยู่นาน ตอนนี้แววตาและท่าทางของคนตัวเล็กมันช่างดูยั่วยวนเขาเหลือเกิน ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มไป ภาคินไม่สามารถต้านทานความรู้สึกไว้ได้ เขาก้มลงไปประกบจูบปากบางของลินดาทันที

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more