Male Rapist (BxB)

Chapter 15 - Burden

Chapter 15 - Burden

Ang buhay ay mahahalintulad mo sa isang kandila

May magandang sinag at liwanag na idinudulot, ngunit mayroon ding pasakit. Ang luha nito na isinasakripisyo upang magpatuloy tuloy ang ningas ng apoy.... At ang pag agos naman nito na ang kahuluga'y unti unti ng nababawasan ang natitirang oras nito upang maging buhay.

Sa aking kalagayan, tingin ko'y malapit na akong malagutan ng hininga, pero bakit ganon? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit sa akin pa nangyayari ito? Ano ba ang kasalanan ko upang danasin ang ganito?

Sapat na ba ang dahilan ang ginagawa kong panghahalay dati sa mga inosente o may malalim pang dahilan?

Ewan ko ba, ang dami ng nawalang nga mahal ko sa buhay, sobra naman na ata na pati ako'y mamamatay na nga eh, pahihirapan pa ng ganito? Si Diana namatay dahil sa kagagawan ni Ryan, si inay nama'y namatay dahil sa pagkabigla at si itay....... namatay dahil sa kalungkutan. Mahirap mang tanggapin, namatay sila sa paraang kaloob ng nasa itaas, eh ako kaya? Susunod na ba ako sa kanila sa paraang nakakasulasok at nakakapandiri?

"Ahhhh...." sabay sabay na ungol ng mga nasa paligid ko

"Urgph" ang aking pagkasamid sa napunong katas ni Charles na dire diretsong bumubulusok sa aking lalamunan. "Aray.." ang tanging bulong ng isip ko, kasabay ng pag agos ng luha at ng dugo

Nakakapagod ang araw na ito. Tila isa akong lantang gulay o di kaya'y asong naghihikahos sa paghinga. Di ako makakilos, animo'y paralisadong di makagalaw. Nakahandusay sa malamig na sahig, punong puno ng malalagkit na dagta, pasa, sugat at hiwa

"Pweh!" naulinigan kong tunog na sinaliwan ng halakhakan

"Hahaha, aba aba, tingnan mo nga naman, si baby boy oh! Nung huli nating pagkikita ay kay tapang tapang mo, pero ngayon? Nakakaawa kang pagmasdan, parang basahan pweh!!" boses ni Ryan

"Ang tagal tagal din ng panahon bago mangyari ito ah, akala mo ba matataguan mo kami?" segunda ni James

"Sabi ko naman sa inyo mga kuya eh, mahahanap ko rin tong taong to eh, wala kayong bilib sakin" pagmamalaki ni Charles

"Oo na, bilib na bilib na kami sayo bunso" ang may pagkagalak na boses ni Ryan

"Ah s**t!" ang reklamo ko ng di anu ano'y hampasin na naman ako ni Charles.

"Grabe mga kuya, tagal kong tiniis tong si Peter, akalain nyo yon, masarap pala sya"

"Oo naman, iba talaga ang taong yan" sagot ni James na naglatag pa ng sapin at nagbaba ng apat na alak "Sayang nga lang at dinanas nya ang ganyan" dugtong nito

"At magkaganon man mga kapatid, ayos na din, mababawian natin sya sa ginawa nyang pagsusumbong dati kay papa" sabi ni Ryan na humakbang pa sakin

"Tama ka kapatid, ano kaya magandang gawin dyan? Nakuha naman na natin yung mana ni papa" ani James sabay abot ng malamig na beer kay Charles "Hmmmm pano kaya kung gawin natin syang alagang hayop? Sayang din naman kasi katawan nyan"

"Oo nga no? Bakit hindi kuya? Sa kalagayan nyang yan, tatanggi pa ba sya?"

"Tama ka naman Charles, bunso, may isip ka pala ano? Hahaha biro lang, anyway, mas bagay na tawagin yang parausan, hindi yung pinagmamalaki nyang male rapist, pweh! Sino kaya satin ngayon ang rapist ha?" si Ryan na pinagegewang gewang ang ari

"Kayo na po bahala kuya, basta ako, di ko na kailangang maniktik sa may glorietta sa Manila, kasi ayan na si Peter eh, libreng libre, masarap pa hahaha"

"Hahaha oy Peter! Narinig mo ba sinabi ng bestfriend mo? Hahaha" tudyo ni James

Di ako kumibo, pilit ko kasing kinokondisyon ang sarili ko mula sa pagkalamog

"Oy sagot!!!" ang naiinis na sipa ni Ryan na sinundan pa ng pagbuhos sakin ng beer

Pero di pa rin ako kumikibo, tanging paghihimutok sa galit ang nasa isip ko

"Hay nako, matigas kang Peter ka ha! Ano bang puta ka?!! Gusto mo pa bang masaktan?!!" ang tanong nito sabay bira sakin

Tanging pagtitiis sa sakit ang aking nagawa

"Oh baka naman......... gusto mo pa ng round 3?" maya maya'y bulong nito sakin bago nya ko tuluyang siilin ng halik

"Nako nako game kami dyan kuya, wag kang makasarili" sabi ni Charles bago nila ako tuluyang pahirapan muli