นายหัวอาชา | อาชาxชบา

ตอนที่ : 02

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ชบาเคาะประตูสองสามครั้ง และรอให้คนด้านในตะโกนอนุญาตให้เธอเข้าไปได้ก่อนเธอถึงจะเปิดประตูเข้าไปด้านใน

ทว่า...กลับไม่มีเสียงอะไรตอบรับเธอเลย

จะบอกว่านายหัวอาชาไม่ได้อยู่ที่ห้องก็คงจะไม่ใช่ เพราะนายหัวอาชาไม่ได้ออกไปที่ไหน

ก๊อก ก๊อก

แกร้ก!!

ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงกำยำยืนประจันหน้าอยู่กับชบา หน้าอกที่มีไรขนอ่อน พร้อมกับกล้ามเนื้อเรียงตัวเป็นลอนสวย

"เอ้อ...ขะ ขอโทษจ้ะ" ชบารีบหันหน้าหนีทันที เพราะตรงหน้าของเธอคือนายหัวอาชาที่ดูเหมือนจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กพันเอวอยู่

ศีรษะเปียกชุ่มดูเหมือนเพิ่งจะสระผมมา

"หันกลับมาสิ เธอจะกลัวอะไร?"

"....." ชบาหลับตาปี๋จำใจหันกลับไปเพราะไม่อยากถูกดุ

"ฉันเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เข้าไปด้านในสิ"

"จ้ะๆ" ชบาเดินตามหลังร่างกำยำเข้าไปในห้อง ก่อนจะยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อภายในห้องเต็มไปด้วยปืนมากมายแขวนอยู่ตามผนังห้อง

เขาชื่นชอบปืนเป็นส่วนตัว หรือว่าเก็บเอาไว้ทำอย่างอื่นกันเเน่เนี่ย ชบาพูดในใจ

"รออยู่ตรงนี้ก่อนก็แล้วกัน ฉันจะไปใส่เสื้อผ้าก่อน"

"...." ชบาไม่ตอบ ได้แต่ส่งยิ้มจางๆ เป็นคำตอบให้กับนายหัวอาชา

ชายหนุ่มเดินหายไปในห้องน้ำสักพักก็เดินออกมา แต่ไม่ได้ใส่เสื้อใส่เพียงกางเกงวอร์มขายาว ที่รัดติ้วจนเห็นลำกายเป็นบ้องยาว

และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไรเลยด้วย กลับกลายเป็นชบาที่ยืนหน้าแดงไปหมด พยายามทำใจไม่อยากจะมอง แต่สุดท้ายสายตาของเธอมันก็ทรยศอยู่ดี

ตุบ

"อืมม....ขึ้นมานวดตรงนี้เลยข้างหลัง" นายหัวอาชาล้มตัวลงนอนคว่ำกับเตียงนอน พร้อมกับบอกให้ชบาขึ้นไปนวดให้กับเขาบนเตียง

เธอเองก็พอจะมีความรู้อยู่บ้าง เพราะเคยนวดให้กับพ่ออยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่รู้จะถูกใจนายหัวอาชาหรือเปล่า

มือเล็กวางบนแผ่นหลังของนายหัวอาชาอย่างระมัดระวัง พร้อมกับลงน้ำหนักมือไปตรงจุดที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นจุดที่ทุกคนมักจะปวดเมื่อย

"อืมมม แบบนั้นแหละ อ่าาส์ ดีมาก ซี๊ด....มือเธอน้ำหนักดีจริงๆ อ่าส์อื้มม...."

"จะ เจ็บเหรอคะนายหัว?"

"ปะ เปล่า ไม่ได้เจ็บ เธอนวดต่อเลย"

"จ้ะๆ" ชบาได้แต่คิดในใจว่าทำไมนายหัวอาชาถึงได้ร้องออกมาแบบนั้น ทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย แต่เสียงร้องของเขาเนี่ยสิทำเอาเธอขนคอแปลกๆ

"พ่อกับแม่เธอได้บอกไหม ว่าเธอต้องมาอยู่ที่นี่นานเท่าไร"

"ไม่ได้บอกจ้ะ ไม่ได้บอกอะไรเลย" ชบาตอบ ไม่ใช่แค่ไม่บอกเธอเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อกับแม่เธอเป็นหนี้กับเขา

มารู้ตัวอีกทีก็ถูกส่งมาขัดดอกแล้ว

"พ่อกับแม่ของเธอยืมเงินของฉันไป 5 แสน บอกว่าครบกำหนดแล้วจะเอาดอกมาให้ก่อน ผ่อนผันไปเรื่อยจนฉันขู่ว่าจะแจ้งตำรวจจับ พ่อกับแม่ของเธอก็เลยบอกว่าจะเอาเธอมาทำงานที่บ้านของฉันขัดดอกไปก่อน แล้วจะรีบหาเงินมาคืน"

"....." ชบาได้แต่นั่งฟังนิ่งๆ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อกับแม่เธอเดือดร้อนอะไรนักหนาถึงขั้นต้องไปยืมเงินมากมายขนาดนั้น

เพราะเท่าที่เธอเติบโตมาความเป็นอยู่ที่บ้านก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย มีงานรับจ้างให้ทำทุกวัน ชบาเองก็เรียนจบมัธยมปลาย จากนั้นก็หางานรับจ้างแถวบ้านทำไปพลางๆ เพราะถ้าจะหางานดีๆ ก็คงต้องเข้าไปในเมือง และคงต้องห่างจากบ้านไปนานเลย

"นอกจากงานบ้านแล้วเธอยังทำอะไรเป็นบ้าง?"

"ก็ทำเป็นหลายอย่างจ้ะ งานในสวนก็ทำได้"

"อือ ไปสวนเธอไม่ต้องไปทำหรอก ตัวเล็กนิดเดียวจะไปทำอะไรได้"

"....." ชบาเธอเคยถูกเพื่อนรุ่นเดียวกันล้อเลียน เรื่องความสูงของเธอที่ไม่เท่าเทียมกับเพื่อน

สิ่งนี้มันก็ทำให้เธอไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง เธอไม่ได้เล่นกีฬากับเพื่อนส่วนสูงของเธอมันไม่ได้

เธอเป็นคนที่ตัวเตี้ยและอวบ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเตี้ยมากมาย ส่วนสูงของเธอมีแค่ 150 กว่าๆ แน่นอนว่านายหัวอาชาที่ส่วนสูง 180 กว่าสูงกว่าเธอมากอยู่แล้ว

"แล้วถ้าพ่อกับแม่ของเธอไม่มารับ เธอจะทำยังไงต่อไป?"

"....." มันเป็นคำถามที่ยากพอสมควร ซึ่งชบาก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไงดี

ถ้าสมมุติว่าพ่อกับแม่ของเธอไม่กลับมารับเธอ เธอก็คงทำได้เพียงทำงานอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต เพราะนอกจากพ่อกับแม่แล้วเธอก็ไม่มีทางไปที่อื่นแล้วเหมือนกัน

"ชบา....เธอชื่อชบาใช่ไหม?"

"ใช่จ้ะ"

"....." นายหัวอาชาพลิกตัวนอนหงาย พร้อมกับใช้หมอนหนุนศีรษะให้สูงขึ้นเพื่อมองหน้าของชบาที่นั่งอยู่ปลายเตียง "เธอ...มีแฟนหรือเปล่า"

"ไม่มีจ้ะ"

"แล้วเธอเคยคิดที่จะมีแฟน หรือมีครอบครัว หรือว่ามีเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายมั้ย"

"....." ชบาไม่รู้ว่าสิ่งที่นายหัวอาชากำลังสื่อกับเธอมันหมายความว่ายังไง สิ่งเดียวที่จะทำได้ก็คือปฏิเสธ เพราะเธอไม่ได้ต้องการที่จะมีใครเลย

"ฉันมีข้อเสนอให้เธอเอาไหม"

"ข้อเสนอ?"

"ก็ข้อเสนอที่จะทำให้เธอชดใช้หนี้สินที่พ่อกับแม่เธอยืมไปไง"

"???"

"เธอเองก็อายุครบ 20 แล้วนี่นา ถ้าจะมีเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกมั้ง"

"วะ ว่าไงนะ มีอะไรกับผู้ชาย นายหัว.....จะเอาหนูไปขายต่อหรอ?" ชบาเอ่ยถามเสียงสั่น

"เปล่า...ฉันไม่ใช่พวกค้ามนุษย์"

"ละ แล้วทำไมถามแบบนั้นล่ะ"

"ก็ฉันอยาก....เอาเธอไง"

"!!!!" คำพูดของนายหัวอาชาทำเอาชบาเธอตกใจอย่างมาก

"คิดดูให้ดีๆ นะ ถ้าเธอทำแบบนี้หนี้ที่พ่อกับแม่ของเธอกู้ยืมไปมันก็จะหมดเร็ว และเธอก็จะได้กลับไปอยู่ที่บ้านของเธอเร็วกว่าเดิมด้วย"

"ตะ แต่หนูยังไม่พร้อม" ชบาไม่เคยมีอะไรกับใครเลยตั้งแต่เกิดมา แม้กระทั่งจูบก็ไม่เคย

"ฉันจะรอจนกว่าเธอจะพร้อมก็ได้"

"....."

"มานี่ก่อนมา ฉันมีอะไรจะบอก"

"....." ชบาส่ายหัวไปมา เพราะเริ่มไม่ไว้ใจคนตรงหน้า เธอถอยลงจากเตียงแล้วค่อยๆ ก้าวถอยหนีออกไป

"มานี่ชบา เธออยากให้ฉันอารมณ์เสียหรือยังไง!?" นายหัวอาชาพูดเสียงเข้ม

"....." ชบาเธอก็ยังคงส่ายหัวไปมาเหมือนเดิม

"มานี่!!"

"....." เสียงที่เข้มและดุดันนั้นทำเอาชบาตกใจจนสะดุ้งหัวไหล่สั่น

"ฉันจะนับ 1-3 เธอยังไม่มา ฉันจะไปตามเธอเอง และฉันก็จะเอาเธอเลยด้วย"

"....."

1 2 สะ.....

ชบารีบวิ่งไปที่เตียงทันที

"มะ มาแล้วจ้ะ มาแล้ว"