Black Blood I : The Lost Pieces

Black 7

Ashure's POV

It's been one week after that bloody incident.

Isang linggo ko na rin hindi nakikita si Hero balita ko tatlong araw sya kinulong hindi ko na alam kung maayos na ba sya?

Iisa lang si Hero at si Theo kaya pipilitin ko sarili ko matanggap ang parehong katauhan nya.

"Ash, isang linggo ka ng absent wala ka bang balak pumasok?" Tanong ni Hana, Balisa lang ako nakahiga sa kama dito sa apartment ko.

"I want to see Hero," Usal ko rinig ko pagbuntong hininga nya.

"Akala mo ba sasaya sya sa pag pagmumukmok mo dyan?"

"What's wrong with you Hana! All i want is for you to understand what i feel bakit ba ayaw nyo ako makita si Hero?!" Nagulat si Hana nang sigawan ko sya napayakap ako sa binti ko.

"Dahil si Master mismo ang nagsabi layuan ka, alam mo bang sakit ka lang sa ulo para sa kanya?!" Sumbat ni jacob na naka-sandal sa pader.

"Hindi yan totoo hindi!"

"Bakit ba ang ang tigas ng ulo mo! Kaligtasan mo pinag-uusapan dito Ash!" Sigaw ni Hana sakin.

"If that's the case i would risk my useless life for him bakit hindi nyo rin ba intindihin na mahalaga sya sakin!"

Sabay sila huminahon walang patutunguhan pag-uusap namin kung puro galit pinapairal namin.

"Mag mature ka naman minsan silly girl nakayanan mo ang apat na taong hindi sya nakikita ngayon pa kaya?" Sabi ni jacob sumandal ako sa headboard. Nakakapagod na rin makipagtalo sa kanila kaya tumayo ako at dumiretso sa bathroom para maligo.

Ayaw ko rin madismaya si Hero pag nalaman nyang nagpabaya ako sa pag-aaral ko.

---

Wala lang akong imik na tinungo ang campus building, ngayon nadagdagan ng dalawa ang escort ko at baka daw tumakas ako at pumunta sa mansion.

"Chess!! how hero's doing?" Dinabog ko kamay ko sa desk napapitlag sya dahil doon he just rolled his eyes and gaze to other direction.

"He's doing well, after that incident dapat nagtatago ka na dahil sa takot," Bored nyang sagot.

"Wala ka talagang kwenta kausap," Nagulat ako nang hapitin nya ang bewang ko kaya napa-upo ako sa lap nya active na naman pagiging p*****t nya.

"He abandoned you, can you be mine now?" agad ako tumayo uminit yung mukha ko, sa hiya mapanuri ang mga tingin ng classmate namin.

"Never," giit ko nag tanong rin ako kay Ace pero sagot nya ayaw daw ako makita ni Hero?

Hindi naman balakid yung ginawa ni Theo sakin bakit ba ang paranoid nila? Na protektahan ko na naman sarili ko huh? Yun nga lang sa tulong ni Cross.

"You know you're selfish and immature bakit ba hindi mo na lang tanggapin na ayaw na nya sa'iyo," Napantig tenga ko sa sinabi ni Chess.

"May common sense ako chess alam kung nilalayo nya lang sarili nya para protektahan ako,"

"Alam mo naman pala eh? Edi tanggapin mo," Napakiyum ako ng kamao.

"I can't simula ng makita ko sya ayaw ko na sya mawala sa paningin ko,"

"Tss, inlove ka sa ugly monster na iyon Gross," Pinulot ko ang ballpen at itutusok sana sa asul nyang mata kaso may kung ano pumipigil sakin.

"Ash! Itigil mo na nga ito!" Inagaw ni Jacob ang ballpen ko.

"Argh!" Lumabas ako ng room nakasalubong ko pa teacher namin pero patuloy lang ako sa paglabas.

Kinokontrol ako ng depression ngayon sumunod sakin si Hana pero pinagtabuyan ko lang sya.

I want to be alone.

Nasa School ground lang ako, sinisipa ang bola ng football, bakit ba ayaw nila ako pagbigyan? At ipag diinan na para ito sa kaligtasan ko tss nakakaimbyerna.

"Respect my decision...Ashure," Palinga-linga ako kung saan galing ang boses ni Hero.

"I'm using my telepathy right now Ash, i have to get away from you for your own safety, i almost killed you,"

"No... Theo did that not you, Please show yourself to me,"

"I can't at hindi mo na ako makikita ash, nangyari na kinatatakutan ko ang masaktan ka kaya babalik na ako sa Dark Realm at magpapakalayo sayo," His words. Kahit masakit pinagsasabi nya sa isipan ko may halong pag-alaala pa rin ang mga salita nya.

"So it's really true you abandoned me," Sabi ko.

"It sounds like that, but don't worry about your expenses and security,"

"Kagaya ka lang nila," I bitterly said, lumakad na ako palayo sa ground.

Hindi lang pala sya naiiba sa mga tao sa ampunan at sa pamilyang Henson sa huli pagtatabuyan lang nila ako.

I covered my ears with my hands i don't want to hear anymore his nonsense explanation, sawa na ako pagtabuyan.

Ang boung akala ko si Hero na yung tatangap sakin at hindi ako pagtatabuyan.

Tahimik lang ako pumasok uli sa klase wala akong kinausap ni isa, una pa lang wala na talaga kwenta buhay ko kahit mga magulang ko inabandona ako.

Nang dismissal dumiretso lang ako sa kotse hindi ko inabala ang mga tanong nila sakin nagtataka sila kung bakit wala akong imik at ang cold ko daw at palaging space out.

"Ash! Wag mo kami sagarin huh? Sabihin mo na kasi bakit? ka tumahimik bigla jeez aaminin ko namimiss ko na kaingayan mo," wika ni Hana.

"Gusto ko na umuwi, i'm fine Hana,"

Pag-uwi mabuti na lang ay hindi na nila ako bantay sarado napag-alaman ko rin mga bantay ko ang nakatira sa boung apartment building may mga tao pa lang? Naninilbihan sa mga bampira?

I pack few things, nag-iwan ako ng Note para sa kanila jacob pinagtabuyan na ako ng master nila hindi ba? Nakakahiya naman kung aasa pa ako sa sustinto nya.

Tahimik lang ako dumaan sa bintana, tama ba itong gagawin ko?

----

Hindi ko na alam kung saan ako dinala ng mga paa ko gusto ko lang makalayo sa kanya. Deep inside gusto ko na umiyak at magsisigaw sa galit.

I thought i found my home in Hero's side.

Tumigil ako sa isang internet cafe mhh? Magpapalipas na seguro ako ng oras ko dito. Malayo-layo na rin ito 17 na ako kaya maghahanap ako ng sariling trabaho at titirhan tama! Self support.

By cubicle ang computer set nila kaya may privacy ako dito, impossible na hanapin pa ako ni Hero gusto na nya lumayo ako sa kanya kaya hindi na sya magsasayang ng oras hanapin ako at saka hindi nya matutunton presensya ko kasi maraming tao andito.

---

10hours na ata ako andito puro pizza at softdrinks kinakain ko dito hayst! Kakaunti na lang pala pera ko. Nag out na ako sumasakit na rin mata ko sa kakatitig sa monitor puro anime lang naman pinanood ko minsan napapaiyak ako sa pagtatabuyan ni Hero sakin.

Malapit lang sa dalampasigan ang bayan na ito, buti na lang dito ako sa may beach napadpad.

Napa-upo ako sa may buhangin and the sun is setting gusto ko rin matanaw ang view na ito na unti-unti nawawala ang araw sa paningin ko.

Kagaya ni Hero bigla na rin mawawala sa paningin ko hanggang nga sa dumilim, ang malamig na simoy ng hangin dumadampi sa balat ko.

Kaluskos sa likuran ang naririnig ko pati ba naman dito kalat ang Blood E? Pag lingon ko hindi blood E ang nakita ko kundi sila Jacob at Hana haggard mukha nila.

"Saan ka ba! Nangaling babae ka b-wesit ka!" Inalog ako ni Hana gulat pa rin ako bakit nila ako hinanap?

"Baliw pinag-alala mo kami!" Niyakap ako ng mahigpit ni Hana.

Pinagpupukpok ako ni Jacob ng libro ang ulo ko.

"Kailan ka pa ba? Magmamature Silly girl!"

"Hana...i can't breath," kumalas sya pag yakap sakin.

"Bakit ka nag layas!!"

"Don't raised your voice showering ka pa," I sighed and flip my hair, "Isn't obvious? Hero abandoned me, kaya wala na ako karapatan sa sustinto nya,"

"Damn and that's only your reason? Kung alam mo lang pitong bayan nilibot namin mahanap ka," Napa-cross arm ako sa sinabi ni Jacob.

"Sinabi ko ba hanapin nyo ko mga bobo talaga kaayo,"

"We cared for you Ash, para ka namin kapatid kung alam mo lang halos mabaliw na si master mahanap ka lang," sabi ni Hana.

Mapakla ako tumawa.

"Ako na nga itong pinagtabuyan nya!? Kaya ko na sarili syempre dadalaw naman ako sa inyo pag may pera na ako ito na bookworm magpapaka independent na ako para makita mo ang mature side ko,"

"Tss. Wala ka naman alam na trabaho paano ka makaka-survive baliw!" Saway ni Jacob sakin sabay adjust nya ng salamin.

"Oo nga! Tulog kain lang alam mo ang baba rin ng IQ mo your good for nothing," puna ni Hana, napapaiyak ako na tumatawa sa pinagsasabi nila.

I almost forgot i had friends na nagpapahalaga sakin.

"M-master?" Tulala sila Jacob at Hana.

Kumalabog na naman itong puso ko alam kong nasa likuran ko sya akmang tatakbo ako ng hapitin nya bewang ko at takpan mga mata ko.

In just one blink tumambad sakin ang field na nagkalat ang silver at ginto na bulaklak ang laki rin ng buwan dito. Nasaan ako?

"Andito ka sa Dark Realm little princess," Hindi ko sya nilingon bagkus pumitas lang ako ng silver flower. Akala ko dilim lang bumabalot sa kaharian na ito?

"Why did you drag me along here Crown Prince?" uminit bigla mukha ko ng hawakan nya kamay ko na may hawak na bulaklak.

"I just wanna see your smile again, listen i'm sorry i said those words i didn't meant to hurt you, at ayaw ko mapahamak ka dahil sakin," Basag ang boses nya how i miss this sweet and gentle guy.

"Hmpf! May tampo pa rin ako sayo bad mo," ito na naman ako umasal na parang bata.

"Ayos lang, ang cute mo kayang magpakipot," Kabaliktaran sya ni theo.

"This is the last time i'll touch you little princess please understand my decision hindi kita tinakwil palagi naman ako naka-bantay sa malayo gaya ng ginagawa ko dati,"

I felt my heart tearing apart mas gugustuhin ko pa masakal ni theo kesa magpaalam si Hero sakin.

"Maatim mo naman makita ako sa malayo umiiyak at nawawalan ng pag-asa, You're my only hope to live hero bakit pinagkakait mo pa sakin makasama ka, kahit sa malayo lang makita kita basta alam kong andyan ka! Stupid ka rin minsan eh?! I'll try my best na matanggap si Theo iisa lang kaayo hindi ba?"

Kumalawa na mga luha ko ng kumalas sya ng yakap sakin sa likod nilingon ko sya pero wala na sya.

"You are my weakness paano ba kita malalabanan?" ngayon nasa likuran ko na sya pagharap ko inalis nya ang black mask nya.

"Matatangap mo ba lahat sakin?" Ngumiti ako sa kanya kahit naawa ako sa dami ng scars sa mukha nya.

"Of course i will," because i love you hindi ko muna sasabihin ang magic word na iyon baka mabigla ko sya, Niyakap ko sya hinilig nya ulo nya sa balikat ko.

"What if you meet theo again?"

"Makikipagkaibigan ako sa kanya kahit impossible,"

"You never failed to suprise me, but promise this, run away quickly if theo come out again, i can't forgive myself if masaktan ka and now lilipat ka na sa mansion i want to spend more time with my little princess," Nagkangitian kami, pag si Hero sya itim buhok nya at kulay abo ang mata nya, pero nang maigi ko sya titigan kahawig nya talaga si Theo haha iisa nga lang naman sila.

"Hero pwedi Princess na lang itawag mo sakin hindi mo ba? Napapansin dalaga na ako,"

He scan me from head to toe.

"Hehe, ang liit mo pa kasi noon sorry dalaga ka na pala akala ko baby pa kita,"

Napanguso ako sa sinabi nya so para pa rin akong bata sa paningin nya? Niyakap nya ako nakaramdam ako ng init sa mga bisig nya.

"Ang saya ko ngayon Princess,"

Gusto ko na rin nga magtatalon sa saya pero mas gusto ko pagyakap mo sakin Hero.

------

To be continued...