Alara aradaki kumaştan kurtulmak için gömleğinin kapalı düğmesini tuttuğunda Erdem birden üstünden kalktı. Doğrulup baktığında şok geçiriyor gibi odanın içinde dönüyordu. Birden ne olduğunu anlamaya çalıştı.
-Hayır! Hayır! Bunu yapamam.
Kadına bakmadan düğmelerini kapatmaya çalıştı. Yerde duran ceketini aldığında Alara karşısındaydı. Bir an önce kaçmak için "Ben gidiyorum."dedi.
Adamı durdurmak için ellerini kaldırdığında hızla geri çekilmesini izledi. Şu anda kendinden nefret ettiği belliydi. Onu böyle gönderemezdi.
-Sakinleş, ben seni bırakırım.
Erdem nasıl bu hale geldiğini anlamıyordu. Öfkesi aslında kendineydi. Az daha onunla birlikte olacaktı. "Bundan sonra benden uzak dur." Daha fazla konuşmasına izin vermezdi. Yoksa kendine engel olamayacaktı. Bir kere daha beynine hatırlatma
