ราวห้านาทีผ่านไปคาลล์จึงตัดใจดึงแก่นกายของตนเองออกมาจากร่างบอบบางที่ยังคงนอนคว่ำอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า เขาจ้องมองใบหน้าสวยจิ้มลิ้มและเขย่าต้นแขนเรียวเบาๆเพื่อเป็นการปลุกให้หญิงสาวตื่นขึ้นมา ทว่าคนตัวเล็กกลับพลิกกายงัวเงียไม่ยอมตื่นและยังดึงมือหนาของเขาไปกอดไว้อีกต่างห่าง
"บ้าจริง! เมาขนาดนี้เลยหรอวะ" คาลล์เห็นหญิงสาวในสภาพที่แทบไร้สติชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะไม่ปลุกเธออีก กายกำยำทิ้งตัวนอนลงเคียงข้างหญิงสาวพร้อมทั้งโอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป หลังจากนั้นทั้งสองจึงเข้าสู่ห้วงภวังค์แห่งนิทราไปอย่างพร้อมเพียงกัน
เช้าวันถัดมา
แอลล์ค่อยๆเปิดเปลือกตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ เธอย่นจมูกฟุดฟิตด้วยความรู้สึกแปลกใจเมื่อปลายจมูกโด่งรั้นของตนซุกอยู่บนแผงอกกำยำของคาลล์ กลิ่นกายหอมละมุนของชายหนุ่มฟุ้งกระจายอยู่ทั่วห้องนอนโดยที่แอลล์เองก็เริ่มคุ้นเคยและหลงใหลมันเข้าเสียแล้ว
"อืม...เจ
