Chapter 13
Zyair’s POV
Wala akong mapagbalingan ng problema kaya heto ako sa computer shop ni Mang Pitu rito sa gate two, naglalaro ng dota. Nakasalpak ang headphones sa pinakamalakas na volume nito. I don’t care if I’m deaf after this game. Gusto kong sarilihin ang mundo ko pansamantala. And I chose it like a wrecking rampage. Na tila ako ang nasa monitor na nakikipagbakbakan sa mga kalabang heroes.
Sina Reka at Harell ay nasa gilid, nakasandal sa mesa, nakahalukipkip at napaiiling na nakatingin sa akin. Sila dapat ang kalaro ko ngayon pero hindi ko na sila nahintay pa, nag-aya na lang ako ng ibang available rito. Ang babagal kasi maglakad!
Ang lugar na ito ang pinakasikat na tambayan ng Kerrigian boys dito sa palibot ng University.
Naiisip ko ang mga sinabi ni Nikki magpahanggang n
