บทที่ 10

1411 Words

"ที่คุณพูดหมายความว่ายังไง!" จะด่าว่าเธอยังไงก็ได้ แต่ว่าถึงบุพการีอันเป็นที่รัก อัปสรสุดาไม่ยอมแน่ "ความหมายมันก็ตรงตัวอยู่แล้วทำไมต้องได้แปลอีก" ยังไงมันก็ได้หลุดออกจากปากของเขาแล้ว ..ถึงแม้เป็นผู้ชายก็มีอารมณ์เหมือนกัน ยิ่งอารมณ์ที่ฝังแน่นมาเป็นสิบๆ ปี เพี๊ยะ!! อัปสรสุดาทนจนความอดทนนั้นได้สิ้นสุดลง ฝ่ามือเรียวฟาดลงที่ใบหน้าหล่อเหล่าของอีกฝ่าย "ปล่อย!!" เขาไม่คิดจะตบตีเธอคืน.. แต่สิงหราชคงไม่ยอมให้ถูกตบฝ่ายเดียว ชายหนุ่มคว้าร่างบางของหญิงสาวเข้ามาไว้ในวงแขน แล้วพยายามจะจูบ "โอ้ย!" ริมฝีปากหนาเข้าไปใกล้ ยังไม่จูบเลยด้วยซ้ำ เธอก็กัดเข้าให้อย่างแรง "อืมมมม!!" พอริมฝีปากของเขาหลุดจากฟันแหลมๆ ของเธอได้ ชายหนุ่มก็ดูดริมฝีปากหญิงสาวอย่างแรง ทั้งสองเปลี่ยนกันกัดและดูดอยู่แบบนั้น จนฝ่ายชายเลือดซิบ เพราะถูกกัด แต่ริมฝีปากเธอก็ช้ำไม่แพ้กัน..เพราะถูกดูด จากที่อารมณ์โกรธ กลับเปลี่ยนอารมณ์ไปอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD