แม้จะบอกกับโนอาตั้งแต่ก่อนจะมาว่าเธอต้องรีบกลับ เพราะไม่อยากกลับดึก แต่ด้วยบรรยากาศที่สวยงามชวนให้เพลินตาเพลินใจ กับบทสนทนาที่ถูกใจ มินตราก็เผลอนั่งดื่มกับเขาเสียจนดึกดื่น และแน่นอนว่าเธอในตอนนี้กำลังมีแอลกอฮอล์ไหลเวียนอยู่ทั่วร่างกายเพราะดื่มไปหลายแก้วมากๆ จนโนอาต้องเป็นคนที่ชวนเธอกลับ
“เดินขึ้นห้องเองไหวหรือเปล่า” คนขับหันไปถาม เมื่อรถของเขาจอดตรงหน้าทางเข้าห้องพักของมินตรา อาการของเธอดูจะเดินไม่ไหวแล้ว และเขาก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ชั้นไหน เขาเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะกลับไม่ถึงห้อง
“ไหว...ฉัน...ไหว” ดูจากการตอบของเธอ โนอาก็มั่นใจเลยว่า ขืนเขาปล่อยให้เธอเดินขึ้นห้องไปเองคนเดียว คงไปไม่ถึงแน่ เขาจึงตัดสินใจที่จะช่วยพยุงเธอไปส่งให้ถึงที่นอน และไม่ได้คิดที่จะทำอะไรล่วงเกินเธอแม้แต่น้อย
โนอาช่วยพยุงมินตราขึ้นห้องพัก มินตรารู้สึกตัวเบาหวิว แทบจะยืนไม่ไหว สติของเธอหลุดลอยเกินกว่าจะจดจำอะไรได้ แต่โนอาก
