หลังจากทานอาหารกันอิ่มแล้ว โนอาก็ขอให้ไกด์พาไปย่านแฟชั่นของที่นี่ ซึ่งคนท้องถิ่นจะรู้กันดีว่าที่ไหน มินตราไม่ได้ตื่นเต้นกับเสื้อผ้าสักเท่าไหร่ เธอไม่ใช่คนชอบการแต่งตัวอะไรอยู่แล้ว ก็มีดูๆ บ้างเลือกเอาแค่ที่เหมาะจะเอาไปใส่ทำงานเท่านั้น
“เข้าตั้งหลายร้าน ไม่เห็นคุณจะซื้อสักที ไม่ถูกใจเหรอ” โนอาแอบกระซิบถาม
“ก็ไม่ใช่ไม่ถูกใจ แต่...มันแพง ฉันเสียดายเงิน ส่วนใหญ่ก็ไม่เหมาะกับฉันด้วย ซื้อไปแล้วก็คงไม่ได้ใส่” ด้วยดีไซน์ของเสื้อผ้า จะตอบโจทย์กับสาวๆ สายคาเฟ่ สายหวานมากๆ มินตราที่ไม่ใช่แนวนั้นจึงคิดว่าเสื้อผ้าพวกนี้คงจะไม่เหมาะกับเธอ
“ทำไมชอบคิดลบกับตัวเองอยู่เรื่อย ลองซื้อไปสัก 2-3 ชุดสิ เดี๋ยวผมจ่ายเงินให้” เขาพูดพลางเลือกดูเสื้อผ้าบนราว เพื่อที่จะหาชุดที่เหมาะกับมินตราให้เธอสักชุด
“ไม่เอา ฉันไม่รู้ว่าจะใส่ไปไหน”
“ก็เลือกที่มันใส่ไปทำงานได้สิคุณ นี่ไงแบบนี้ผมเห็นคนที่ออฟฟิศก็ใส่กัน” เขาหยิบเ
