ที่รักไม่เคยรัก

ตอนที่ 4 ความรักทำให้คนเป็นบ้า

ห้องพักชั้นบนสุดมองเห็นวิวเมืองหลวงที่เคยเป็นสวรรค์ของคนทั้งคู่ ตอนนี้แปรสภาพเป็นสนามรบขนาดย่อม ปัญหาทะเลาะเบาะแว้งที่ไม่เคยมีในช่วงสองปีกว่า กลับกลายเป็นทะเลาะกันบ่อยจนบั่นทอนความสัมพันธ์ เรนนี่ไม่รู้มันเริ่มเปลี่ยนจากจุดไหน รู้ตัวอีกทีภามก็พยายามถอยห่างจากเธอเรื่อย ๆ นั่นยิ่งทำให้เธอพยายามยื้อเขาเอาไว้อย่างสุดความสามารถ

บางอย่างในหัวส่วนลึก ๆ บอกว่าเธอควรพยายามเพื่อความรักให้มากจะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง ถ้ารักก็ควรทำวันนี้ให้มันดีที่สุด

แต่ความพยายามของเธอดูไม่ค่อยได้ผลเท่าที่ควร

“ถ้าอยากคุยกันช่วยทำตัวให้น่าคุยด้วยเรนนี่ คุณเคยเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่านี้” ภามไม่อยากทะเลาะอะไรต่อ เขาทำเพียงมาส่งและตั้งใจกลับบ้านเลยเพื่อลดการปะทะ

ทะเลาะกันไปก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น…

“เอาจริงคุณกวนเรนเหรอ หรือติดกลิ่นใหม่”

หญิงสาวกอดอกหน้ามุ่ย คิดอย่างอื่นไม่ออกว่าคนที่อยู่ด้วยกันดี ๆ ทำไมถึงเปลี่ยนไป

เขาไปสะดุดล้มหัวกระแทกหรือนิสัยเจ้าชู้เป็นมานานแล้ว ตลอดสองปีกว่าก็ดูปกติ มาช่วงหลังนี้ที่เย็นชาใส่ หลายครั้งแสดงสีหน้ารำคาญออกมาแบบไม่ปิดบัง

ภามถอนหายใจกับถ้อยคำตัดพ้อต่อว่าของหญิงสาว ร่างใหญ่ปลดกระดุมแขนเสื้อทั้งสองข้างเพื่อพับขึ้นมาถึงข้อศอก

“ก็เป็นแต่แบบนี้ รู้จักคำว่าให้เกียรติเพศเดียวกันบ้างเรนนี่ นิเขาไม่ได้รู้เรื่องของเรา” เพราะมันไม่เคยมีสถานะมาตั้งแต่ต้น

“แล้วอีนั่นมันวิเศษมาจากไหนถึงแตะต้องไม่ได้ มันก็แค่คนที่จ้องจะแย่งของคนอื่น แล้วตอแหลว่าไม่รู้เรื่องเท่านั้นแหละ”

แวดวงสังคมนี้ใครบ้างไม่รู้ว่าเธอกับเขาคบหากัน

การไม่ได้ประกาศแบบจริงจัง เท่ากับไม่มีอะไรเหรอ ถ้าแบบนั้นเธอเที่ยวร่อนไปนอนกับคนอื่นก็ได้สิ

“ไม่ได้วิเศษแค่ไม่งี่เง่าและไม่วิจารณ์คนอื่นเหมือนคนขาดสติ” นั่นคือข้อดีของนิสา เขาเติบโตมาพร้อม ๆ กับเธอ แม้จะโกรธแค่ไหนอีกฝ่ายไม่เคยใช้อารมณ์ในการคุย

ภามไม่ได้เปรียบเทียบแค่บอกข้อดีนี้เท่านั้น และมันคือข้อดีที่จำเป็นสำหรับคนที่จะมาเป็นภรรยาในอนาคตของผู้บริหารแบบเขา

“เหอะ ก็ลองให้ผัวมันพาคนอื่นไปกินข้าวดูสิ อยากรู้ว่ามันจะเฉยไหวไหม เรนก็พยายามใจเย็นแล้วนะคะ ถ้าใจร้อนคุณกับมันโดนตบไปแล้ว” คนพูดเบะปากอย่างหมั่นไส้

“อย่าพูดแบบนี้เพราะคนที่เสียหายคือคุณ คำนั้นควรใช้กับคนที่แต่งงานกัน” ชายหนุ่มปรามไม่ให้คนตัวเล็กพูดไปเรื่อย

ทว่าคนฟังกลับชะงัก ไม่ให้ใช้คำว่าผัวเมียเหรอ คนที่บอกให้เธอเรียกบนเตียงก็เขา ตอนนี้เบื่อก็ยกคำพูดร้อยแปดมาอ้าง

“ก็เรียกมานานแล้วป่ะ พูดแบบนี้คือจะเทกันเหรอ”

อยากจบหรืออยากเลิกก็ควรพูดมาตรง ๆ ไม่ใช่พูดอ้อมโลก

“คาดหวังอะไร” เจ้าของไหล่กว้างยืนหลังตรงสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง เขาไม่ชอบความรู้สึกตอนนี้เลย

“ที่ผ่านมามันไม่ชัดพอเหรอ สถานะไม่มีแต่นอนด้วยกันมากี่ปี ถ้าไม่จริงจังแต่แรกทำไมไม่บอกอะ”

“ฉันไม่บอกหรือเธอไม่ไป” เขาพูดมาแบบนี้ไม่รู้ว่าเรนนี่ควรหัวเราะสมน้ำหน้าตัวเองดีไหม

“พูดง่ายดีนี่ เวลาตั้งสามปีเลยนะที่เรนเสียไปอะ อยู่กันมาขนาดนี้บอกว่าไม่ได้คบ ทุเรศปะ” พอหมดรักอะไร ๆ มันก็ดูขวางหูขวางตา แม้แต่ประโยคยาวก็ยังสั้นลง อะไรที่ชัดก็บอกว่าเบลอ เหตุผลคนไม่รักเยอะฉิบหาย

แม่งแล้วคนที่รักอยู่ต้องทำยังไงวะ!