การห่างกันสักพักกินระยะเวลาได้เกือบสัปดาห์ โดยภามไม่เคยติดต่อไปหาเรนนี่ ช่วงนี้ทำงานค่อนข้างหนัก แทบกินนอนในบริษัท ห้าวันก่อนเรนนี่กระหน่ำโทรมาแต่เขาไม่ได้รับสาย แต่สุดท้ายเรนนี่ก็โทรไปอาละวาดกับแม่ของเขาจนวุ่นวายกันหมด คืนนั้นแม่ต้องขับรถไปถึงห้องของเรนนี่ กว่าเขาจะตามไปถึง แม่ก็นั่งปลอบเรนนี่จนหลับ
เขาไม่รู้ว่าตอนอยู่กันตามลำพังแม่คุยอะไรกับเรนนี่บ้าง รู้แค่เขาโดนด่าจนหูร้อน คืนนั้นหลังจากแม่กลับก็อยู่เช็ดตัวให้คนเมาจนเช้ามืดถึงได้กลับ เขาไม่อยากทะเลาะกับเรนนี่ต่อ การห่างกันบ้างจึงเป็นสิ่งที่เหมาะสม
แต่หลังจากวันนั้นมาเรนนี่ก็ไม่โทรหาเขาอีกเลย นับจากวันนั้นจนวันนี้ได้ห้าวันแล้ว คนที่จะเป็นจะตายเพราะเขาไม่โทรหรือส่งข้อความมาเลย
“เรนนี่โทรถามเรื่องกูกับมึงไหม”
“ไม่นะ” ลายไททำหน้าเซ็ง ภามชวนเขามานั่งร้านคาเฟ่ที่โคตรเจ้าหญิงเพื่อถามเรื่องแค่นี้เหรอ เสียเวลาอ่านหนังสือเขามาก
“มึงไม่
