ตอนที่ 7 ลืมไปแล้วว่าเคยรัก

1226 Words

กริ๊งงงงงง “อื้อ เสียงอะไรแต่เช้าเนี่ย คนจะหลับจะนอนมาเสียงดังทำไม” เรนนี่ลุกขึ้นมานั่งงัวเงียก่อนจะกวาดสายตามองรอบห้องนอน เสื้อผ้ากระจัดกระจาย ทุกอย่างถูกลื้อออกมาทั้งหมด ภาพถ่าย ของขวัญที่เคยได้จากภาม กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับถูกวางระเกะระกะราวกับของไร้ค่า “แกเสียสติมากเรนนี่ เป็นบ้าหรือไงลื้อของออกมาเทเล่นเนี่ย” หญิงสาวตบหน้าผากตัวเองพร้อมทั้งด่าอย่างอดไม่ไหว ถอนหายใจกับสภาพห้องนอน เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูพบว่าโทรออกไปเป็นร้อยสาย จนถึงเบอร์บ้านของภาม เรนนี่เบิกตากว้างจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าตัวเองไปวีนแม่ของภามแบบฉ่ำ แต่เรื่องน่าแปลกในตอนนี้คือ ทำไมไม่เศร้าหรือเธอจะร้องไห้มากเกินไป? ความรู้สึกคิดถึง โหยหานั้นหายไป ซึ่งเรนนี่ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าตัวเองแค่เมาค้างหรือเสียใจจนเพี้ยน หญิงสาวออกจากห้องมาด้วยความงงจนไปหยุดที่ร้านอาหารที่เพิ่งมีเรื่องกับภามและนิสา เธอเลือกมานั่งโต๊ะเดิมที่ทั้งคู่เคยนั่ง เพื่อทดสอบว่าตัวเองนั้นยังเจ็บปวดอยู่ไหม ทว่ากลับไม่มีความเจ็บปวดใด ๆ หลงเหลืออยู่เลย ความทรงจำทุกอย่างระหว่างเธอกับภามยังครบถ้วน ขาดไปเพียงความรักเท่านั้น พระเจ้าองค์ไหนให้พรอันประเสริฐข้อนี้กับเธอกันนะ! พลันจบความคิดนั้น เรนนี่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีมือหนึ่งมาสะกิดที่ไหล่ เธอเอี้ยวตัวมองด้านหลังอย่างแปลกใจ นิสามาหาเธออย่างนั้นเหรอ “คุยกันหน่อยไหมคะ” หญิงสาวรูปร่างสูงนั่งตรงข้ามอย่างถือวิสาสะ สองแขนยกขึ้นกอดอกแผ่นหลังตรงเชิดหน้ายิ้มมุมปาก สายตาสำรวจจนเรนนี่อึดอัด “มีอะไรคะพูดมาได้เลย” เมื่อปฏิเสธไม่ได้ก็ต้องตามน้ำ อยากรู้เหมือนกันว่าคุยเรื่องอะไร “ขอโทษค่ะ ฉันไม่รู้ว่าคุณกับคุณภามเขาสนิทกันมากระดับไหน เราเดตกันตามที่แม่บอก คุณคงไม่โกรธกันนะคะ” มือที่กอดอกเปลี่ยนมาวางบนโต๊ะหาอาหารแทน “ไม่รู้หรือแกล้งละคะ เรนว่าเราชัดเจนมาตลอดนะ” ถึงความรู้สึกรักหายไป แต่ไม่ได้ลืมสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำไว้ “แม่เขาเป็นคนแนะนำ ฉันไม่รู้เรื่องแต่พอดูออก เขาคงอยากจบกับคุณ ถึงได้มาทำความรู้จักฉัน การยื้อเขาไว้มีแต่คุณที่เจ็บ” เสียงละมุนน่าฟังกล่าว “เขาบอกเหรอ” เรนนี่เลิกคิ้วถามอย่างสงสัย “ก็ไม่เชิง แค่บอกว่าไม่ได้มีใครพิเศษและพอผู้ใหญ่ให้มาดูตัวก็ไม่ได้ติดขัดอะไร” นิสาเล่าจบเรนนี่ก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด อ๋อ เป็นแบบนี้เอง ไอ้คุณภามนิสัยเสีย! “อืม งั้นก็ตามนั้นค่ะ” เลิกกันแล้วนี่ อยากบอกใครแบบไหนก็ไม่เกี่ยวกับเธอแล้ว “วันนี้คุณแปลกไปนะคะ ไม่เหมือนคุณคนเดิม” นิสาแปลกใจกับท่าทางผ่อนคลายของเรนนี่ ปกติผู้หญิงคนนี้ไม่มีทางปล่อยผ่านเรื่องภาม วันนี้มาแปลกเหมือนไม่สนใจไยดี หรือว่ากำลังงอนแล้วประชดภามด้วยวิธีนี้ “ก่อนหน้านี้ต่างหากที่ไม่ใช่ ผีบ้าคงสิงมั้งคะ เอาเป็นว่าที่ผ่านมาขอโทษด้วยที่พูดจาไม่ดีใส่คุณหลายครั้ง ถึงคุณจะแอ๊บมารยาจนดูออก แต่นึกแล้วคนที่น่าด่าก็คือเขาไม่ใช่คุณ” เรนนี่เอนหลังพิงเก้าอี้ สีหน้าบอกชัดว่าขำกับเรื่องในอดีต มีแอบจิกบ้างแต่ไม่ได้เกลียดชังนิสาจนถึงขั้นมาแหกปากด่าทอ “พวกคุณจบกันจริง ๆ เหรอคะ เอิ่ม แบบเลิกเป็นเพื่อนกันไปเลย” หญิงสาวไม่อยากเชื่อว่าทุกอย่างจะง่ายขนาดนี้ หวังว่าอีกฝ่ายคงไม่เล่นแง่อะไรใส่เธอ “มีเหตุผลอะไรต้องอยู่กับผู้ชายแบบนั้นละคะ เรนว่าเรนมีโอกาสหาใหม่ได้นะคะ เขาขอห่างแต่เอาจริง ๆ ก็ถือว่าเลิกได้นะคะ ส่วนเป็นเพื่อนได้ไหม ทักทายได้ค่ะแต่ไม่อยากสนิทด้วย” การหาแฟนไม่ได้ยากหรอก อย่างภามก็เป็นคนเดินเข้ามาจีบเธอ “ฉันทึ่งคุณมากนะคะ ถ้านี่คือสิ่งที่คุณคิดจริง ๆ โดยไม่เสแสร้ง คุณเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก” นิสาชมพร้อมยิ้มมุมปาก คาดเอาไว้แล้วว่าตัวเองต้องชนะ ไม่มีผู้ชายคนไหนปฏิเสธคนอย่างนิสาหรอก “เราไม่เห็นต้องมานั่งแย่งผู้ชายกันเลยนี่คะ ไม่ได้มีคนเดียวสักหน่อย” ภามคือตัวต้นเรื่องที่แท้จริง ผู้ชายคนนั้นอยากจบก็ควรมาบอกเลิกตรง ๆ ไม่ใช่ดึงคนอื่นเข้ามาให้ปัญหามันหนักขึ้น “ก็จริงอย่างที่คุณบอก ฉันกับคุณภามไม่รู้จะได้คบหรือไปต่อไหม แต่ก็ต้องยอมรับนะคะว่าฉันกับเขาเหมาะสมกันมาก เอาจริงเราอยู่กันสามคนได้นะ ฉันไม่ติดอะไร ยอมรับว่ามองคุณเปลี่ยนไป” นิสาหยิบนามบัตรส่งให้เรนนี่ หากคุยกันง่าย ๆ เธอก็ไม่มีปัญหา ปัจจุบันนั้นมีหลายอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ห๊า! บอกทีว่าหูฝาด ตรรกะอะไรกันเนี่ย! เชื่อแล้วว่านิสาเหมาะสมกับภาม ความคิดประหลาดทั้งคู่ เรนนี่ไม่ได้แอนตี้คนที่เขาอยู่กันสามคนได้หรอกนะ แต่การทำแบบนั้นมันต้องตกลงกันมาตั้งแต่แรก ไม่ใช่พอจับได้ว่าแอบเดตก็มาขอเพิ่มคนเข้ามา บ้าแล้ว! “โอ้ไม่ล่ะ! นั่นเป็นเรื่องของคุณกับเขา คบกันไปอาจจะดีหรือแย่ก็ได้ ไม่มีใครรู้อนาคต อย่าดึงเรนเข้าไปเกี่ยวเลย” ไม่ใช่แนว เรนนี่เป็นพวกหวงของรัก ไม่นิยมใช้ร่วมกับใคร “ฉันเริ่มอยากเป็นเพื่อนกับคุณแล้วสิ พอตัดเรื่องคุณภามออก คุณคุยสนุกดีนะคะ ส่วนเรื่องอยู่กันแบบสามคน ฉันพูดจริงนะคะ ขอแค่คุณไม่สร้างปัญหาเราก็อยู่กันได้ อยู่ให้เป็นก็พอ” เธอทำงานหลายอย่าง แน่นอนว่าอาจไม่มีเวลาให้สามีในอนาคตแน่นอน ถ้าเรนนี่ไม่มีปัญหาก็อยู่กันสามคน ทุกอย่างลงตัวไม่ต้องทะเลาะกัน นิสาเห็นมีแต่ข้อดีร่วมกันทั้งนั้น… “อย่าถึงขั้นนั้นเลย เรนยังหมั่นไส้และไม่ชอบหน้าคุณอยู่มาก เป็นแค่คนรู้จักผ่าน ๆ ก็พอ ออ อีกอย่างผัวไม่ได้มีไว้ใช้ร่วมกัน” ให้ทำแบบนั้นขอโสดไปทั้งชาติดีกว่า แล้วกล้ามากที่บอกให้เธออยู่ให้เป็น คนพูดมาเดตกับผู้ชายของคนอื่น กล้าพูดมาเหมือนตัวเองถูกได้อย่างไร เรนนี่ทึ่งในความแปลก! เรนนี่ลุกจากโต๊ะทันทีที่พูดจบ รู้สึกไม่ชอบใจในคำพูดของอีกฝ่ายขึ้นมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้พยายามไม่สนใจเรื่องอดีต เพราะเห็นว่านิสาก็เหยื่อผู้ชายเจ้าชู้ ทว่าตอนนี้ต้องคิดใหม่ วันนี้เจอแต่เรื่องประหลาด จากที่ควรหึงเป็นปวดหัวกับสิ่งที่อีกฝ่ายเสนอแทน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more