คำถามแรกที่เทวสิทธิ์ถามฉัน...ก็คือ...
“ทำไมเลือกมาหาผม ทั้งที่ผมไม่น่าจะช่วยอะไรคุณได้...มากไปกว่าตัวพวกคนในคฤหาสน์ ซึ่งน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าผมอีก”
เป็นคำถามแรกที่ทำให้ฉัน...ก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน
นิ่งเบื้อใบ้ไปพัก ก่อนจะตอบอย่างจนปัญญาว่า “ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันค่ะ”
“คุณคิดว่า...ถ้าถามพวกเขาไปก็คงจะไม่มีทางบอกคุณใช่ไหม”
ฉันพยักหน้า...ก่อนจะกล่าวว่า “ใช่คะ เพราะฉันลองเช็คในปีถัดมาแล้ว ปรากฏว่ามีคนงานส่วนหนึ่งหายไปโดยไม่มีบันทึกว่าลาออก แล้วพวกเขา... ไม่คนใดก็คนหนึ่ง ก็พยายามเอากระดาษแผ่นนั้นของฉันไปซ่อน ฉันถามใครก็บอกไม่รู้ไม่เห็นกันหมด แสดงว่ามันต้องสำคัญกับพวกเขาทีเดียว ไม่งั้นไม่เอาไปซ่อนหรอก”
“กระดาษรายชื่อคนงานปี 2522 ใช่ไหม”
“ค่ะ กระดาษรายชื่อคนงานเมื่อ 14 ปีก่อน”
“ว่าแต่คุณหาทั่วแล้วหรือยัง แน่ใจหรือว่าไม่ได้ตกอยู่ด้านนอกคฤหาสน์”
“ตอนเดินกลับมาที่คฤหาสน์ ส่งคุ
