Crazy in love วิศวะคลั่งรัก (เจเจ)

“….” อบิเกลรีบลงจากรถวันนี้เธอมาเรียนเกือบจะสายแล้ว ลงจากรถหอบหนังสือบ้างกระเป๋าบ้างพะรุงพะรัง อีกมือถือแก้วกาแฟรีบจ้ำเดิน ก้มมองสำรวจความเรียบร้อยของกระโปรงตัวเองไปด้วย "โอ๊ะ!" เธอชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินสวนมา กาแฟเธอหกราดเต็มเสื้อเขา อบิเกลเงยหน้ามองคนตัวสูง รีบขอโทษเขา “ขอโทษนะคะ”อบิเกลกะพริบตา ”พี่เจเจ“ เป็นเขาเองเหรอ “พี่เจเจเกลขอโทษนะคะ เกลไม่ทันระวัง เสื้อช็อปพี่เลอะหมดเลย ทำไงดีคะอบิเกลรีบพูด” "ไม่เป็นไรเจเจพูดเสียทุ้มต่ำ” คนตัวเล็กใจเต้นไม่เป็นจังหวะ “เกลเอาไปซักให้นะคะ” เขาถอดเสื้อให้เธอ พรุ่งนี้เกลเอามาคืนให้นะคะ "เอาเบอร์เกลมาสิ" ค่ะ? พี่บอกว่าเอาเบอร์เกลมาให้พี่ พรุ่งนี้พี่จะได้โทรหา พี่จะบอกเองว่าให้เกลเอาเสื้อมาคืนพี่ตรงไหน อ่อค่ะ อบิลเกลกดเบอร์เธอให้เขา Lineเราใส่เบอร์นี้แล้วขึ้นเลยไหม “ค่ะ เกลขอตัวรีบไปเรียนก่อนะคะ” อบิเกลยิ้มหวานให้เขา เจเจพยักหน้า เจเจกดโทรออก อบิเกลหาโทรศัพท์ อบิเกลพี่โทรเอง เบอร์พี่เซฟไว้ด้วยนะ “ค่ะ” เจเจมองตามหลังคนสวยตัวเล็กน่ารัก ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเขา เอเดนโทรมา “พี่เจอยู่ไหน? “เออเดี๋ยวพี่เดินไป” เขาเดินไปหาเพื่อนๆ “ไปไหนมาวะเจเจแล้วเสื้อช็อปนายไปไหน? เลโอถามเพื่อน” เลอะกาแฟถอดไว้ในรถ ไปขึ้นเรียนกัน “เลิกเรียนพวกมึงคืนนี้ไปไหนกันดี?เลโอถามเพื่อนๆ” กินเหล้าดิวะเอเดนตอบเร็วกว่าใคร “พี่เจวิคเตอร์ยังไง?” ไปดิวิคเตอร์ตอบ พี่เจล่ะ ได้สิ งั้นเจอกันนะ "อ้าว!" พี่เจรีบไปไหนวะเอเดนบ่น เจเจกลับก่อนเฉยเลย “กูว่านัดใครสักคนแน่ๆเลโอสงสัย?” เออหวะ ช่างเหอะเรื่องของมันวิคเตอร์พูดขึ้น งั้นเรากลับกันไหม ไปกลับแยกย้ายเจอกันคืนนี้ เจเจแอดLineอบิเกล เขาส่งสติ๊กเก้อทักเธอไป ติ้งLine อบิเกลเด้งขึ้นมาพี่เจเจเหรอ เขาถามเรื่องเสื้อแน่เลย "พี่เจเจเสื้อพี่ต้องใช้วันไหนคะ.?" พรุ่งนี้เขาตอบกลับไป โอเคค่ะเกลจะรีบซักให้ค่ะ "ตอนนี้เกลอยู่ที่ไหน..?" อบิเกลแปลกใจเขาถามเธอทำไมแต่ก็ตอบกลับไป “เกลอยู่ที่คอนโดค่ะเพิ่งกลับมาถึง” เกลส่งโลเคชั่นให้พี่หน่อย อบิเกลยิ่งแปลกใจเข้าไปอีกว่าเขาจะให้ส่งทำไม เธอเงียบไม่ตอบไป พักหนึ่ง ".." เจเจผู้มีความอดทนรอชั่งใจอยู่ว่าอบิเกลจะส่งมาไหม "สักพัก พี่จะมาเอาเสื้อเหรอคะ?” เกลเพิ่งซักเองค่ะ เจเจอ่านแล้วเงียบ รึพี่เขาอยากได้เสื้อตอนนี้อบิเกลเลยส่งโลเคชั่นไปให้เขาไป เจเจกระตุกยิ้มมุมปาก "ผ่านไปสักพัก" ครื่นน ครื่นน. เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์ อบิเกลเธอแปลกใจพี่เจเจเหรอ “ฮัลโหลค่ะ” เกลพี่อยู่หน้าคอนโดเกลลงมาหาพี่หน่อย “พี่มาเอาเสื้อเหรอคะ?” เปล่าเสื้อค่อยเอาพรุ่งนี้ก็ได้ ลงมาหาหน่อยได้ไหม ค่ะพี่ อบิเกลงงๆ แต่ยอมลงมาหาเขา เจเจยืนพิงรถรอเธออยู่ สายตาที่เขามองเธอทำเอาอบิเกลเดินแทบไม่เป็นไม่รู้จะก้าวขาไหนก่อนดี เธอเดินมายิ้มให้เขา “พี่เจเจมาหาเกลมีอะไรรึเปล่าค่ะ?” "ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ” “ค่ะ?" แถวนี้ร้านไหนอร่อยรึเกลอยากทานอะไรพี่ทานอะไรก็ได้ ตอนนี้พี่หิวมากเลย เขาพูดขนาดนี้ถ้าเธอปฏิเสธเขาก็จะดูใจร้ายไปนะ “อบิเกลยิ้มร้านนี้ก็ได้ค่ะ” เธอเดินนำเขาไปที่ร้านชาบู เจเจเปิดประตูให้เธอ “พี่เจไม่ทานผักอะไรบ้างไหมคะ?” “ไม่มีนะ” อบิเกลสั่งนั้นนี้ คนบอกว่าหิวมากนั่งเงียบๆ ไม่สั่งอะไรเลย พี่เจเอาอะไรเพิ่มไหมคะ เกลสั่งเลยพี่ถนัดทานอย่างเดียว "อบิเกลยิ้ม" เขานั่งมองเธอยิ้มเพลินยิ้มสวยจังนะ "ค่ะพี่เจว่าอะไรนะคะ?” พี่บอกว่าเกลสั่งเยอะๆ เลยพี่ทานเยอะ ได้ค่ะอบิเกลยิ้มสวยแล้วก็ยิ้มง่าย ทำเอาคนยิ้มยากอย่างเจเจมองแล้วเผลอยิ้มตามเธอไปด้วย ทานได้แล้วค่ะ "พี่ๆ คนอื่นไปไหนกันหมดค่ะ" แยกกันที่มหาลัยตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าทำอะไรกันอยู่ พวกพี่เหมือนอยู่ด้วยกันตลอดเกลคิดว่าพวกพี่พักอยู่ด้วยกันซะอีก พวกเราอยู่คอนโดกันแต่คนละที่ แต่ไม่ไกลกันหรอก "อ้าว!" แบบนั้นเหรอคะพี่เจเจกับพี่เอเดนก็แยกกันเหรอคะ “อืม” ก็เรียนจบก็คิดว่าจะเอาไว้ปล่อยเช่าก็ซื้อคนละห้องไปเลย แต่ตอนนั้นหาที่เดียวกันไม่ได้เลย วิคเตอร์เลโอก็เหมือนกัน อบิเกลพยักหน้าเข้าใจ "เกลล่ะทำไมอยู่คนเดียวล่ะ?” เกลมีเพื่อนสนิทที่เรียนที่นี่ก็มีเฌอรีนคนเดียวค่ะ เฌอก็ไม่ยอมมาอยู่ด้วย เฌอรีนคุณพ่อไม่อนุญาตหรอกต้องยอมตื่นเช้าขับรถมา “ค่ะ” "กลัวรึเปล่าอยู่คนเดียว?" ก็นิดหนึ่งค่ะตอนแรกก็ให้เฌอมานอนเป็นเพื่อนตอนนี้เริ่มชินแล้วค่ะ “พรุ่งนี้เกลเรียกกี่โมง?” เช้าเลยค่ะ ให้เกลเอาเสื้อไปให้พี่ที่ไหนดีคะ เดี๋ยวพี่โทรหาอีกทีดีกว่า ได้ค่ะ "อิ่มแล้วเหรอ?” “ค่ะ” ทานนิดเดียวเอง อบิเกลยิ้มอิ่มแล้วจริงๆค่ะ ทานน้อยเหมือนเฌอรีนสินะ เกลสูงกว่าเฌอน้ำหนักน่าจะเท่าๆกันที่จริงเพิ่มอีกสักหน่อยก็ไม่อ้วนหรอก แต่ก็คงเหมือนเฌอพี่พูดก็ไม่ฟังหรอกจริงไหม อบิเกลหัวเราะ แต่เกลอิ่มแล้วจริงๆนะคะ “ออกกำลังกายบ้างรึเปล่า?” เข้าฟิตเนสเหรอคะ อืมใช่ คอนโดเกลฟิตเนสน่าจะดีอยู่นะ “เกลเขินๆค่ะ เข้าไปเล่นคนเดียว” ให้พี่มาเล่นเป็นเพื่อนไหม “ค่ะ?” ปกติพี่เข้าฟิตเนสเป็นประจำอยู่แล้ว เกลว่างวันไหนบ้างละ เป็นตอนเย็นก็ได้เลิกเรียน พี่เทรนให้โอเคไหม “ค่ะ” "เกลได้วันไหนบ้าง" Lineมาบอกพี่ก็แล้วกันนะ ได้ค่ะ “พี่เจเจอิ่มรึเปล่าค่ะ?” เขายิ้มอิ่มแล้ว เหมือนพี่ทานทั้งหม้อนี้คนเดียว อบิเกลยิ้มเกลขออนุญาตเลี้ยงพี่ได้ไหมคะเป็นการขอโทษที่ทำเสื้อพี่เลอะ ไม่ได้สิเราซักเสื้อให้พี่แล้ว พี่เลี้ยงเอง เอาเป็นว่าเกลค่อยเลี้ยงพี่ทีหลัง อบิเกลยิ้มหวานให้เขา “ก็ได้ค่ะ” เธอเดินมาส่งเขาที่รถเจเจเดินไปสูบบุหรี่ อบิเกลยืนรอเขา เจเจเดินกลับมา “อยากให้อยู่เป็นเพื่อนไหม?” อบิเกลแก้มแดงกับคำถามของเขา ไม่เป็นไรค่ะเธอตอบไม่เต็มเสียงนัก เจเจแอบยิ้ม “งั้นพี่กลับนะ“ ค่ะ รถสปอร์ตราคาแพงเคลื่อนตัวออกไปแล้ว อบิเกลกลับเข้ามาในคอนโดใจเต้นไม่เป็นจังหวะ อยู่ๆก็มาหาพี่เขาคิดอะไรกันแน่ บอกเฌอรีนดีไหมนะ แล้วถ้าพี่เขาไม่ได้คิดอะไรละทำดีด้วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนของน้องละ ไม่เอาไม่บอกดีกว่าให้แน่ใจก่อน อบิเกลคิดว้าวุ่นอยู่คนเดียว "ร้านKKสีหนุ่มนัดกัน" เจเจเดินเข้ามาสายตาสาวๆ หลายคนจับจ้องมายังเขา “แหมหล่อสาวเหลียวเลยนะครับท่านเจเลอร์ เอเดนแซวเขา” เขานั่งลงข้างๆวิคเตอร์ "ทำไมพวกมึงสามคนมาเร็วกันจังวะ?“ อยากเมาเลโอตอบเขายักคิ้วให้ เจเจดื่มอะไรละมึง วิคเตอร์ถาม ”เดี๋ยวกูไปสั่งเอง“ เขาเดินไปที่บาร์สั่งเครื่องดื่ม หันมามองสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงนั้น สาวสวยคนนั้นมองเขาอยู่ก่อนแล้ว" "สวัสดีครับ ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มคุณได้ไหมครับ?” ชื่ออายค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม พี่เจเจเธอพูดชื่อเขา คุณรู้จักผมเหรอครับ พี่เจเจวิศวะโยธาปี4พี่เป็นคนดังใครๆ ก็รู้จักรึเปล่าค่ะ เจเจยิ้มดังเรื่องไหนครับ "เรื่องความหล่อค่ะ" แล้วน้องอายเห็นด้วยกับเรื่องนั้นรึเปล่าครับ เห็นด้วยสิคะเธอมองเขาสายตาเซ็กซี่เชิญชวน เจเจชนแก้วกับเธอ ".." เลโอหันมายักคิ้วกับวิคเตอร์กูยอมแล้วท่านเจเจ เอเดนหันไปมอง น้องอายดาวคณะมนุษย์ปี3 คนนี้สวยมากสุดจริงหวะพี่กู กี่ดาวแล้วพี่มึงอ่ะสอยดาวเยอะกว่านายร้อยอีกเลโอพูดขึ้น เอเดนยิ้ม ".." เจเจเดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะ กูไปนะ อะไรเจเจรีบจังวะเลโอแซว เออกูไปแล้วหันไปพยักหน้ากับวิคเตอร์ เน้นทำรอบรึไงมึงเลโอยังแซวเขาไม่หยุด เออไอ้เวรเลโอเจเจพูดยิ้มๆ