“อืมแล้วแกจะเอายังไงต่ออ่ะ” หมอตาถามขึ้น
“ฉันก็ไม่รู้อ่ะแก ไม่รู้เขาจริงจังกับฉันขนาดไหน พึ่งรู้จักกันเอง ฉันต้องขอเวลาหน่อยอ่ะถึงจะตอบออกมาได้ว่ารักเขารึป่าว” หมอมิวพูดออกไป
“ส่วนเรื่องพี่ชายฉันแกไม่ต้องห่วงเขาจริงจังกับแกแน่นอน ไม่ใช่ตอนนี้ให้พ่อแม่ฉันไปสู่ขอแกแล้วหรือป่าวก็ไม่รู้” หมอมิวที่รู้จักนิสัยพี่ชายตนเองเอ่ยขึ้น
“บ้าแก อะไรจะเร็วขนาดนั้น วันนี้ฉันก็ว่าจะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่พอดี” หมอตาพูดขึ้น
“อืม ฉันก็เหมือนกัน พรุ่งนี้หยุดตั้งสองวัน” หมอตาบอกออกไป
หญิงสาวพูดคุยกันไปเรื่อยๆจนแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของพวกเธอ
หมอตาจะรู้ไหมว่าเรื่องที่เพื่อนของเธอสันนิษฐานออกมาได้เกิดขึ้นไปแล้ว มาร์กได้ให้พ่อกับแม่ไปสู่ขอหญิงสาวตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เพราะเขาคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่ต้องรออีกต่อไปในเมื่อเขารักเธอ
หมอตาพอกลับบ้านมาพ่อกับแม่เธอก็เรียกเข้าไปคุยถึงเรื่องที่มาร์กให้
