11.30 น.
หมอมิวเมื่อมาถึงโรงพยาบาลเธอรีบเดินเข้าไปยังห้องทำงานของตนเองทันทีก่อนจะใส่ชุดกาว เช็คความเรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้องเพื่อที่จะไปยังห้องทำงานของเพื่อนสาว
เธอเคาะประตูห้องก่อนจะผลักเข้าไปทันทีที่ได้ยินเสียงอนุญาตจากคนข้างในห้อง
“หวัดดีตา ทำอะไรอยู่เหรอว่างรึเปล่า” เธอเดินเข้ามาพร้อมถามเพื่อนสาวออกไป
หมอตาที่ตอนนี้หยุดทำงานแล้วนั่งจ้องมาที่หมอมิวอย่างจับผิด
“เมื่อคืนแกหายไปไหนมา” นั่นคือคำถามแรกที่เพื่อนเธอถามออกมา
“เอ่อคือฉันมีธุระน่ะเลยกลับก่อน แล้วแกละกลับกี่โมง” เธอพยายามเปลี่ยนเรื่อง
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องยัยมิว ตอบฉันมาแกหายไปไหนมา” เธอพยายามคาดคั้นเอาคำตอบ
“พอดีฉันเจอคนรู้จักก็เลยออกไปคุยกับเค้าต่อที่อื่น แกจะถามทำไมนักหนาละ” เธอแกล้งอารมณ์เสียใส่เพื่อน
“แกไม่ต้องมาทำเป็นอารมณ์เสีย ฉันก็แค่เป็นห่วงแก อยู่ดีๆก็หายไปประเป๋าก็ไม่เอาไป แล้วรถอีกละ ทีหลังมีอะไรแกบอกฉันสิ
