วิวาห์จำยอม

ตอนที่ 5 งานแต่งแสนขม

1 สัปดาห์ต่อมา ตอนนี้คาร์เตอร์เดินทางมาถึงเมืองไทยเรียบร้อยแล้ว กำลังเดินทางกลับคฤหาสน์โลเบส

" ครับแม่ ผมกำลังจะถึงบ้านแล้วครับ "

คาร์เตอร์ตอบมารดาไปอย่างคนหมดอะไรตายอยาก กว่าจะสะสางทุกอย่างที่นู้ได้ทำเอาเขาหมดแรงไปเหมือนกัน

" เร็วๆนะลูก แม่กับพ่อรอเราอยู่ "

" ครับ "

คฤหาสน์โลเบส

" พ่อว่านี่ก็ถึงเวลาแล้วนะ ที่แกจะเป็นฝั่งเป็นฝาสักที "

ผู้เป็นพ่อกล่าว

" พ่อจะให้ผมแต่งงานกับคนที่ผมไม่รู้จักหรอครับ ผมว่าเรารออีกหน่อยมั้ยครับ "

คาร์เตอร์พยายามหว่านล้อมบิดา

" เย็นนี้พ่อนัดกับหนูน้ำเพชรและคุณพ่อคุณแม่ของเธอเอาไว้ เราจะไปทานข้าวเย็นกันที่บ้านนู้น แกเตรียมตัวไว้ให้พร้อมล่ะ นี่เป็นคำสั่ง "

ผู้เป็นบิดาบังคับลูกชาย เพราะรู้ดีว่าถ้าใช้ไม้อ่อน เจ้าลูกชายหัวดื้อต้องไม่มีทางยอมแน่ๆ

" ผมไม่อยากแต่งครับพ่อ "

คาร์เตอร์เอ่ยค้าน

" เอาอย่างงี้ก็แล้วกัน ฉันจะให้แกแต่งงานกับหนูน้ำเพชรเป็นเวลา 1 ปี ถ้าภายใน 1 ปีนี้พวกแกสองคนไม่มีความรักกันเกิดขึ้น ฉันจะยอมให้อย่า แต่ถ้าแกยังไม่ยอมอีก ฉันจะยกมรดกทั้งหมดที่มีให้การกุศลไป เพราะแกมันพูดยาก ไอ้ลูกไม่รักดี "

ผู้เป็นพ่อออกคำสั่งเด็ดขาดด้วยความโมโหลูกชาย เลี้ยงมากับมือเพื่อให้มันมาขัดใจเอาตอนโต มันน่านัก

" ตกลงครับ แต่ 1 ปีเท่านั้นนะครับคุณพ่อ หลังจากหนึ่งปี ผมจะหย่าทันที และคุณพ่อก็ห้ามบังคับผมเรื่องนี้อีก "

คาร์เตอร์ยอมจำนนอย่างจนใจ

" เออ แกไปพักเถอะ เย็นนี้มาเจอกันที่นี่ เราจะไปที่บ้านคุณอนันต์กัน "

บ้านน้ำเพชร

บรื้น...บรื้นนน...

" สงสัยจะมากันแล้วล่ะค่ะคุณ "

แม่ของน้ำเพชรเอ่ยบอกผู้เป็นสามีและลูกสาว

" เราออกไปต้อนรับกันเถอะ "

อนันต์ผู้เป็นสามีบอกภรรยาหน้าตายิ้มแย้ม น้ำเพชรที่หน้าตาตอนนี้ไม่มีรอยยิ้มอยู่เลยบนใบหน้าหันกลับมาเพื่อมาเข็นคุณพ่อออกไปนอกบ้าน ใช่แล้ว หลังจากอนันต์ประสบอุบัติเหตุในครั้งนั้น ด้วยอายุที่มากแล้วจึงทำให้เขาไม่ค่อยมีแรงเดิน ต้องนั่งวิวแชร์ตลอดเวลา

เมื่อน้ำเพชรและครอบครัวเดินออกมาถึงหน้าบ้าน ร่างบางตกใจมากที่เห็นบุคคลตรงหน้า เขาคือคนที่เธอตบหน้าและด่าไปฉากใหญ่เมื่อหลายวันก่อน เขาคือคนที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยงั้นหรอ ชีวิตแต่งงานของเธอไม่ง่ายอย่างที่คิดแน่นอน ตายแน่ยัยน้ำเพชรเอ้ย ร่างบางได้แต่คิดในใจ

ฝั่งคาร์เตอร์เมื่อได้พบกับเธออีกครั้ง เขาตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดเหวี่ยงให้มาเจอกันอีกครั้ง เขาตามหาเธอตลอดตั้งแต่วันนั้นกลับไม่พบ แต่อยู่ๆ ก็ได้เจอแบบไม่ทันตั้งตัว แถมเธอยังจะมาเป็นเจ้าสาวของเขาอีกด้วย เขายอมรับว่าชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป เธอจะมาแต่งงานกับเขาเพื่อเงิน สุดท้ายเธอก็แค่ผู้หญิงที่เห็นแก่เงินคนหนึ่งเท่านั้น

ทั้งสองครอบครัวพากันกินข้าวไป คุยเรื่องธุรกิจกันไปอย่างมีความสุข จะมีก็แต่ว่าที่เจ้าบ่าวและว่าที่เจ้าสาวที่นั่งเหมือนไม่มีความสุขกันอยู่สองคน เมื่อได้ตกลงทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็ได้ข้อสรุปว่า ทั้งสองต้องแต่งงานกันในอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้า และเมื่อแต่งานแล้วคาร์เตอร์และน้ำเพชรจะย้ายไปอยู่เรือนหอหลังใหม่ที่พ่อของคาร์เตอร์ซื้อไว้ให้

2 สัปดาห์ผ่านไป ณ โรงแรมหรูใจกลางเมือง วันนี้เป็นวันแต่งงาน

" น้ำเพชรแต่งตัวเสร็จหรือยังลูก "

ผู้เป็นแม่เปิดประตูแต่งตัวเข้ามา

" เสร็จแล้วค่ะคุณหญิง วันนี้คุณน้ำเพชรสวยมากเลยนะคะ เหมือนเจ้าหญิงเลยค่ะ "

ชายใจหญิงช่างแต่งหน้าเอ่ยชม

น้ำเพชรหันกลับมาหาผู้เป็นมารดา และผู้เป็นมารดาก็ยิ้มอย่างพอใจ

" วันนี้ลูกสวยมากๆเลยนะรู้ตัวหรือเปล่า พร้อมหรือยังลูกลงไปข้างล่างกันเถอะแขกมากันครบแล้ว "

" พร้อมแล้วค่ะคุณแม่ ลงไปกันเถอะค่ะ "

น้ำเพชรและมารดาเดินตรงไปยังลิฟท์เพื่อไปอีกชั้นหนึ่งที่เป็นชั้นจัดงานแต่งงาน

เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็พบกับเจ้าบ่าวที่ยืนรออยู่หน้างานอยู่แล้ว แม่ของเธอจึงรีบพาเธอเดินเข้าไปเพื่อไปถ่ายรูปกับแขกที่เข้ามาในงาน

ทางด้านคาร์เตอร์ เมื่อน้ำเพชรเปิดประตูเข้ามาเขาถึงกับตกตะลึงในความสวยของเธอ เธอในชุดแต่งงานดูสวย หรู หน้ามองเป็นที่สุด เขายืนมองอยู่สักพักจนเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆสะกิด

" ถึงกับตะลึงเลยหรอวะไอ้คาร์เตอร์ "

แดเนียลเอ่ยแซว พวกเพื่อนๆของเขาที่อยู่ต่างประเทศมากันครบแก๊งเลยวันนี้ กะจะพาสาวๆกลับที่พักไปด้วยตามสไตล์ของแก๊งนักล่าอย่างพวกเขา

" กูไม่ได้ตะลึงสักหน่อย ก็งั้นๆแหละ ไม่ได้แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ "

คาร์เตอร์กล่าวแก้ตัวไปอย่างติดขัด เขายอมรับว่าเธอสวยมากจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าเธอแต่งงานกับเขาเพราะเงินเขาคงรักเธอได้ไม่ยาก

" ถ้ามึงไม่ชอบหลังจากที่มึงหย่าแล้วกูจีบนะเว้ย "

แดเนียลกล่าวลองใจเพื่อน

" ไม่ให้เว้ย!! "

คาร์เตอร์กล่าวออกมาอย่างลืมตัว ทำให้แดเนียลยิ้มมุมปาก ปากแข็งที่สุดก็เพื่อนเขานี่แหละ แดเนียลได้แต่คิดในใจ

หลังจากที่ทั้งสองมายืนข้างกันแล้วเพื่อถ่ายรูป คาร์เตอร์ไม่แม้แต่จะสนใจเธอสักนิด จนร่างบางตัดสินใจกล่าวออกไป

" ฉันรู้ว่าคุณไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับฉัน แต่ตอนนี้มีคนเยอะแยะที่จ้องดูเราอยู่ กรุณาทำหน้าให้มันดีๆหน่อยได้ไหมคะ ยิ้มแบบฝืนๆหน่อยก็ได้ค่ะ "

น้ำเพชรกล่าวพลางประชดประชัน

" ฉันไม่จำเป็นต้องเชื่อฟังคำสั่งของเธอ เธอแต่งงานกับฉันเพราะเงิน เธอก็แค่ผู้หญิงหน้าเงิน "

คาร์เตอร์ตอบกลับอย่างไม่แคร์

น้ำเพชรเริ่มโมโหขึ้นมาบ้างแล้ว คำพูดแต่ละคำของเขาฟังไม่ได้เลยสักคำ ได้ ในเมื่ออยากประชดประชันนัก ฉันก็จะเป็นผู้หญิงหน้าเงินให้สมใจเลย ร่างบางคิดในใจ และตอบกลับอย่างยียวน

" ว่าไม่ได้ก็กลิ่นเงินมันหอม ใครไม่ชอบเงินบ้างล่ะ? "