ณ ผับหรูกลางเมืองในต่างประเทศ
สาวน้อยใบหน้ารูปไข่ได้รูปสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความสดชื่น เปล่งปลั่งฉายแววแห่งความสุข รอยยิ้มส่องสว่างทั่วทั้งใบหน้านามว่า น้ำเพชร เธอทำงานอยู่ที่นี่มา 3 ปีกว่าแล้วในตำแหน่งพนักงานเสิร์ฟ สาวน้อยคนนี้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพื่อหาประสบการณ์
แน่นอนว่าฐานะทางบ้านของเธอไม่ได้ยากจนอะไรแต่ที่เธอต้องทำงานเพราะว่าเธอไม่อยากอยู่เฉยๆการได้ทำงาน ได้ใช้ชีวิต ได้พบปะผู้คนเป็นสิ่งที่เธอชอบ เนื่องจากน้ำเพชรเป็นผู้หญิงทำงานเก่งเจอคนเยอะมากหน้าหลายตามาตั้งแต่เด็กเพราะต้องตามคุณพ่อไปตามงานสังคมต่างๆ เมื่อต้องใช้ชีวิตคนเดียวอยู่ที่ต่างประเทศจึงทำให้เธอเป็นคนเข้มแข็งไม่ได้อ่อนต่อโลกและไม่ได้กลัวใครอย่างเช่นการทำงานในผับแห่งนี้แม้หน้าตาเธอจะดูอ่อนหวานแต่นิสัยใจคอของเธอห้าวอย่างกับผู้ชายก็ว่าได้
" วันนี้จะมีเจ้าของผับมาตรวจงานทุกคน ผมอยากให้ทุกคนดูแลผับเป็นอย่างดีอย่าให้มีอะไรขาดตกบกพร่องได้ ไม่อย่างนั้นทั้งผมและพวกคุณอาจจะต้องหางานทำกันใหม่ทั้งแผง "
ผู้จัดการผับเอ่ยขึ้นมาให้ลูกน้องทุกคนกระตือรือร้น
" และเจ้าของที่นี่เขายังพาเพื่อนๆมาเลี้ยงฉลองที่นี่อีกด้วย เราจะเปิดห้อง VIP ไว้ต้อนรับท่าน แล้วผมก็จะให้น้ำเพชรไปดูแลความเรียบร้อยภายในห้องแล้วก็เพื่อนอีก 4 คนคอยดูแลอย่าให้ขาดตกบกพร่องล่ะ ผมไว้ใจคุณนะน้ำเพชรอย่าทำให้ผมผิดหวัง เจ้านายคนนี้ค่อนข้างเจ้าระเบียบจะทำอะไรให้ระวังให้มากด้วยล่ะ "
“ ทำไมต้องเป็นน้ำเพชรด้วยล่ะคะ คนอื่นสวยๆเยอะแยะไปหมด ”
ใช่ว่าเธอจะเกี่ยงงานนะ แต่เรื่องแบบนี้ใครเขาจะหาเรื่องใส่ตัวกันเล่า ขืนทำอะไรให้เจ้าของผับไม่พอใจขึ้นมามีหวังเธอก็ตกงานน่ะสิ งานยิ่งไม่ได้หาง่ายๆอยู่ด้วย
“ ผมสั่ง เท่านี้เพียงพอไหมครับคุณน้ำเพชร ”
ผู้จัดการออกคำสั่งเสียงแข็งให้ลูกน้องทำตามแต่โดยดี ถ้าไม่ใช่น้ำเพชรเขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องให้ใครรับหน้าที่นี้แล้ว ถ้าส่งสาวๆคนอื่นไปมีหวังไปนั่งอ่อยคุณคาร์เตอร์จนท่านรำคาญแน่
" รับทราบค่ะ...รับทราบค่ะ "
น้ำเพชรและซาร่าพูดออกมาพร้อมกันพร้อมกันนั้นเหล่าบรรดาเด็กดริ้งค์ทุกคนก็ขานรับอย่างดี ด้วยหวังว่าอาจจะได้เข้าไปรับใช้เจ้าของผับและท่านอาจจะเมตตาพวกเธอบ้างเลี้ยงดูเล็กๆน้อยๆก็ยังดี ซาร่าเป็นสาวลูกครึ่งไทยอเมริกาแต่เธอใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนอกตั้งแต่ยังเด็กที่พูดไทยได้เพราะแม่ของเธอเป็นคนไทย ตอนที่น้ำเพชรมาเรียนที่นี่ใหม่ๆก็ไม่รู้จักใครซาร่าเป็นคนเดินเข้ามาทักเธอคนแรกและหลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้คุยกันและเริ่มสนิทกันจนถึงทุกวันนี้ ซาร่าและน้ำเพชรจะถึงไหนถึงกันรู้ใจกันที่สุดในทุกๆเรื่องตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว เรียกได้ว่าเพื่อนแท้เพื่อนตายของกันและกัน
" น้ำเพชรแกว่าเราจะทำงานนี้ได้หรือเปล่าวะ บอกตรงๆนะแก ฉันกลัวว่ะ ไม่รู้ว่าถ้าเกิดทำให้มาเฟียพวกนั้นไม่พอใจขึ้นมาพวกเราจะเป็นอันตรายไหม "
ซาร่าถามเพื่อนสาวออกไปอย่างเป็นกังวล เธอยังไม่พร้อมมาจบชีวิตที่นี่วันนี้หรอกนะ สาวสวยแบบเธอยังไม่เจอเรื่องราวแซ่บๆในชีวิตจนสะใจเลย แฟนก็ยังหาไม่ได้ ตายๆๆๆๆ
" ได้อยู่แล้วแก อย่าคิดมากน่า ลูกค้าเรื่องมากเราก็รับมือได้หมดตลอดมานี่ แค่นี้เองทำใจให้สบายและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอ "
น้ำเพชรพูดให้กำลังใจเพื่อนใช่ว่าเธอไม่กลัวเพราะเขาเป็นถึงเจ้าของผับ หากไม่พอใจขึ้นมาพวกเธออาจตกงานได้ แต่ถึงอย่างนั้นถ้าเธอทำตามหน้าที่ก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัวไม่ใช่หรือ
เวลาประมาณ 4 ทุ่ม คาร์เตอร์และเพื่อนๆของเขาอีก 5 คนก็ได้มาถึงผับและเดินตรงไปยังชั้น Vip ของที่นี่ เมื่อกำลังจะเดินขึ้นบันไดสายตาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งดูสะดุดตามากสำหรับเขา เธอมีแรงดึงดูดบางอย่างทำให้เขาต้องเหลียงมองอย่างไม่วางตา หน้าตาไม่เหมือนฝรั่งเลยสักนิดออกไปทางเอเชีย ผิวสีน้ำผึ้งจมูกโด่งเป็นสัน ปากเล็กๆนั่นช่างน่าดึงมาจูบเสียจริงๆ คาร์เตอร์ได้แต่คิดในใจแต่ก็ยังไม่คิดเอ่ยอะไรออกมาแล้วเดินขึ้นไปยังชั้น VIP พร้อมเพื่อนๆ
เขาและเพื่อนๆนั่งลงได้สักพักเสียงประตูก็เปิดขึ้นพร้อมกับสาวสวยถึง 5 คน หนึ่งในนั้นมีคนที่เขาหมายตาอยู่หญิงสาวที่เขาเจอก่อนหน้านี้ที่จะขึ้นมาชั้นบน ยิ่งได้เห็นใกล้ๆเธอยิ่งน่ารักมากจริงๆ รอยยิ้มของเธอแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้า อาจเป็นเพราะงานที่ทำอยู่คืองานบริการเธอจึงสวมบทบาทนั้นได้อย่างดี
ยังไงเสียคืนนี้เสืออย่างเขาไม่พลาดแน่ อย่างน้อยๆเรื่องโชคดีของวันนี้คือการที่เธอทำงานที่นี่ อยู่ภายใต้การดูแลของเขาเพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลยหากเขาจะทำความรู้จักกับเธอ คาร์เตอร์ยิ้มอยู่คนเดียวอยู่แบบนั้นอย่างคนมีชัย หากแต่เขาไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่สาวน้อยที่จะพยายามจับเขาเหมือนผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาเลยสักนิด หากแต่เธอหวงเนื้อหวงตัวมากกว่าที่เขาคิดเสียอีก