มาเฟียบ้านไร่

"ลิเดียทำให้นะคะ" เธอนั่งคุกเข่าลงต่อหน้าชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมเป็นที่หมายปองของสาวๆ สายตาเธอจ้องมองเขาไม่ยอมให้คลาดสายตาไปไหนได้เลย ในดวงตาเธอหวานเยิ้มยิ่งกว่าน้ำผึ้งสะอีก ชายหนุ่มยิ้มส่งมาให้เธออย่างเขินอาย ปกติเขาเริ่มเกมส์รักก่อนเสมอเพราะเธอไม่ค่อยชอบที่จะอยู่ข้างบนเท่าไรแต่วันนี้เธอมาแปลกแต่ก็ดีเขาก็ยากลองอะไรที่มันใหม่ๆ บ้าง "อื้ม" เธอถอดกางเกงเขาออกก่อนจะใช้ปากดึงชั้นในสีดำที่ขับกับสีผิวขาวๆ ของเขาก่อน ใช้สองมือปั่นท่อนเอ็นยักษ์ที่ล่อหน้าล่อหน้าอย่างนึกมันมือก่อนจะเอาริมฝีปากอ้าครอบมันด้วยความลำบาก มันใหญ่โตเกินจะรับไหว "อ้าส์" เสียงครางซีดซ้าดดังออกมาจากปากของชายหนุ่ม เขาร่วมรักกับเธอมานานไม่เคยได้สัมผัสอะไรแบบนี้เลยเพราะเธอไม่ชอบและเขาไม่เคยบังคับเพราะรักเธอมากกว่าเซ็กบนเตียง "อร่อยจัง" เธออมรูด อมรูดอย่างมันปากจนน้ำลายเคลือบท่อนเอ็นยักษ์จนมันวาวแล้วเอ่ยกับเขา สายตาเธอดูเศร้าเหมือนไม่มีความสุขอย่างที่ปากกำลังพูด "อ้าส์" เขาครางอีกครั้งด้วยความต้องการที่สูงขึ้นเมื่อเธอครอบครองท่อนเอ็นยักษ์ด้วยปากอีกครั้ง เธอรูดขึ้นราวกับว่าชำนาญแต่นี้มันครั้งแรกที่เธอทำ ในตอนที่ปากของเธอยังรูดขึ้นลงกับท่อนเอ็นยักษ์ของเขาอยู่ มือเธอก็ถอดชุดเกาะอกสีแดงออก จนท่อนบนของเธอเปลือยเปล่า สองมือเธอบีบเคล้นเต้าของตัวเอง ปากก็ครอบครองท่อนเอ็นยักษ์ของเขาไปด้วย เธอช่างชำนาญและช่ำชองถึงจะเป็นครั้งแรกที่เธอใช้ปากก็ตาม เสียงครางจากปากของชายหนุ่มดังขึ้นเป็นเท่าตัว เขาเกร็งสะท้านสั่นไปทั้งตัว จากที่เคยอึดทนนานตอนนี้กำลังจะถึงฝั่งด้วยความรวดเร็วกว่าปกติ เขาชักท่อนเอ็นออกจากปากเธอ มือหนากำรวบท่อนเอ็นของตัวเอง ชักขึ้นลงด้วยความรวดเร็ว "อ้าส์ อ้าส์" น้ำขุ่นๆ ที่เคยปล่อยใส่ตัวเธอทุกคืนเพื่อหวังจะมีเจ้าตัวน้อยถูกปล่อยใส่ใบหน้าของเธอรวมถึงเลอะเทอะไหลลงไปตรงอกอวบของเธอด้วย เธอใช้นิ้วปาดเลียกินทุกหยดอย่างไม่นึกรังเกียจแม้แต่น้อยนิดจนเกลี้ยงต่อหน้าเขา เธอลุกขึ้นถอดทั้งชุดออกแล้วผลักอกเขาให้นอนลงบนเตียง สายตาเธอเหมือนอยากจะบอกอะไรอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มที่ยังคงสวมกางเกงอยู่ครึ่งตัวและด้านบนยังใส่สูทอยู่ถึงกับครางไม่เป็นภาษาเมื่อเธอกดท่อนเอ็นที่แข็งตัวอยู่ตลอดเวลาของเขาเข้าไปในตัวเธอ เธอไม่ฟิตรัดแน่นมากแต่เขาก็ชอบเพราะรักเธอและกำลังจะแต่งงานกับเธอ อะไรที่เป็นเธอเขารับได้หมด หญิงสาวโยกตัวสุดแรงเกิดแต่ไร้ซึ่งเสียงครางกลับมีใบหน้าที่แสนทรมานราวเจ็บปวด ไม่นานเขาก็แตกต่ออีกน้ำและอ่อนตัวทันทีเพราะกังวลใจว่าเธออาจไม่มีความสุข เธอรีบแต่งตัวกลับตามเดิม หวีผมให้เข้าที่เข้าทางแต่งหน้าเพิ่มให้สวยเหมือนตอนมา เธอยิ้มให้คนที่นอนอ่อนแรงอยู่บนเตียงอย่างเขาและนั่งลงจับมือเขา เอามือหนาๆ ทาบบนแก้มที่มีแต่เครื่องสำอาง "เราเลิกกันนะคะ ลิเดียหมดรักคุณแล้ว ลิเดียกำลังจะแต่งงานกับคนที่ลิเดียรัก หวังว่าคุณจะเข้าใจลิเดียนะคะ" คำพูดที่เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจดังเปรี้ยงออกมาคนฟังถึงกับช็อตพูดอะไรไม่ออกปล่อยเธอเดินออกไปจากห้องด้วยความเงียบ