ช่วงบ่ายสาม...
มะลิฉัตรขึ้นมาดูบุตรสาวบุญธรรมที่ห้อง ก็เห็นอีกฝ่ายยังหลับอยู่ จึงใช้หลังมือเอื้อมไปแตะที่หน้าผาก ก็รู้ว่ายังมีไข้และดูท่าจะหนักกว่าเมื่อตอนเช้า เลยปลุกให้ลุกขึ้นมาทานยา
มะลิฉัตรจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ดูซีดเซียวจนเห็นได้ชัด พลางลอบถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกสงสาร เพราะสำหรับเธอแล้วพิมพลอยเปรียบเสมือนลูกสาวแท้ๆ ที่เธอไม่มีทางยอมให้ออกไปใช้ชีวิตลำพังข้างนอก เพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายแบบนี้เข้า แต่ก็ยังโชคดีที่แพททริกสันอยู่ด้วย ไม่อย่างนั้นหัวใจเธอคงจะแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ถ้าต้องรู้ว่าหญิงสาวถูกทำลายความสาว ด้วยน้ำมือของผู้ชายคนอื่น มะลิฉัตรดึงผ้าขึ้นมาห่มให้คนที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนจะเดินลงไปชั้นล่าง
ขณะที่เข้ามาดูแม่ครัวทำอาหารมื้อค่ำ มะลิฉัตรก็นึกถึงบุตรชายคนโตที่โมโหแล้วเดินออกจากห้องไปเมื่อช่วงเช้า แล้วเงียบหายไป จึงหยิบมือถือขึ้นมากดส่งข้อความไลน์ไปหาอีกฝ่าย
‘น้องไม
