9
เลี่ยงไม่ได้
หลายวันต่อมาคุณพิมพ์พรก็มาเยี่ยมสองแม่ลูกแบบเจ้าของบ้านไม่ทันได้ตั้งตัว นางอำไพให้การต้อนรับอย่างเป็นกันเอง รุ้งพรายก็ต้องเข้าไปพูดคุยกับหญิงสูงวัยตามมารยาท โดยมีน้องฟรังก์ตามติดไปด้วย เพราะทักษ์ดนัยเอามาฝากไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
“หนูรุ้งไม่ไปหาป้าอีกเลยตั้งแต่วันที่เอาเค้กไปให้ ป้าก็เลยต้องมาหานี่แหละ” แค่คำทักทายก็เล่นรุ้งพรายสะอึก
“รุ้งขอโทษค่ะคุณป้าพิมพ์ รุ้งไม่รู้ว่าคุณป้าพิมพ์จะหยุดวันไหนเหมือนกันค่ะ เลยไม่ได้เข้าไป” รุ้งพรายพยายามพูดด้วยเหตุและผลไม่ประสงค์กวนน้ำให้ขุ่นแต่อย่างใด
“ไปค่ำ ๆ ก็ได้นี่ลูก”
“รุ้งก็เกรงใจอีกนั่นแหละค่ะไม่รู้ว่าคุณป้าพิมพ์จะเหนื่อยมาหรือเปล่า” หนนี้จำต้องเลี่ยงแบบเกรงใจ
“ดูลูกสาวเธอสิอำไพ เดี๋ยวนี้เห็นฉันเป็นคนอื่นคนไกลไปแล้ว” นางพิมพ์พรหันไปตัดพ้อกับมารดาของรุ้งพรายแทน
