“โอ๊ะ”
“พี่เอง” คริษฐ์รีบบอกเมื่อคนเกาะกระดานโฟมเกิดตกใจ
“พี่คริษฐ์เล่นอะไรบ้า ๆ ค่ะ รุ้งตกใจหมดเลย”
“แล้วรุ้งล่ะอยู่ดี ๆ ทำไมออกมาตรงนี้ได้ไม่กลัวหรือยังไง”
“มีโฟมอยู่ไม่กลัวหรอกค่ะ” หญิงสาวตอบเขาตามตรงและไม่คิดด้วยซ้ำว่าคริษฐ์จะเข้ามาคุยกับเธอตรงนี้
“งั้นก็เล่นไปเถอะ พี่จะอยู่แถว ๆ นี้เองไม่ต้องกลัวจมนะ” เขาพูดเสร็จแล้วก็ว่ายน้ำหนีไปอีกรอบ รุ้งพรายแอบค้อนเล็กน้อย
‘เป็นห่วงก็ยอมรับมาเถอะพี่คริษฐ์’
ทางเตชัสนั้นเริ่มโยนหน้าที่ดูแลเด็กให้นิยา แล้วสายตาก็มองไปยังอีกฟากของสระว่ายน้ำ เห็นคริษฐ์ทำท่าทีห่วงใยรุ้งพรายแล้วเขาก็รู้สึกตงิด ๆ อย่างบอกไม่ถูก เพราะรุ้งพรายไม่ใช่ยัยเด็กจอมจุ้นคนนั้นแล้วเหรอยังไง เขาไม่เชื่อหรอกว่าหญิงสาวจะปรับตัวเป็นคนใหม่ ยังยอมรับในทันทีไม่ได้
“มองพี่คริษฐ์กับรุ้งแล้วทำตาดุเชียวทำไมหึงเหรอ” นิยาอุ้มน้องฟรังก์ขึ้นเป็ดไปแล้วก็หันมาพูดกับเขา
“พี่นี่นะหึงรุ้งกับ
