หลังจากที่ตกลงกับลูกน้องคนสนิทของติณภพอยู่นานสองนาน แสนดีเดินตรงมาหยุดอยู่ที่บริเวณหน้าห้องทำงานส่วนตัวของเขา เป็นอีกครั้งที่เธอต้องใช้เวลาทำใจอยู่พักใหญ่ ยิ่งรู้ว่าจะต้องเปิดประตูเข้าไปเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจอที่สุดในเวลานี้ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหนักใจเข้าไปอีก
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก....
เด็กสาวกลั้นใจสุดชีวิต ก่อนจะตัดสินใจเคาะประตูห้องทำงานของผู้เป็นอา แต่หลังจากที่รอฟังคำอนุญาตอยู่นาน มันกลับไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับกลับมาเลยด้วยซ้ำ แสนดีรู้สึกใจไม่ดี จึงเปิดประตูออกเพื่อเข้าไปพบกับคนด้านใน
“กูบอกว่ากูไม่กิน มึงจะเข้า-” รูปประโยคดังกล่าวขาดห้วงไปเสียดื้อๆ เมื่อสายตาดันเหลือบไปเห็นหญิงตัวน้อยยืนหน้าซีดอยู่ที่บริเวณประตูทางเข้า อีกทั้งสองมือก็ยังคงถือถาดอาหารและยาที่เขาเพิ่งจะปฏิเสธจอมไปเมื่อกี้เข้ามาด้วย นั่นยิ่งสร้างความประหลาดใจให้กับติณภพขึ้นไปอีกระดับ
“หนูเองค่ะ” แสนดีพูดสวนขึ้นมา เมื่อเห็นว
