เมื่อวานจบวันได้ไม่ดีนัก รู้ตัวอีกทีเช้าวันใหม่ก็มาเยือนเสียแล้ว แต่ด้วยความเหนื่อยล้าบวกกับนอนไม่หลับทั้งคืน ติณภพจึงตื่นสายกว่าปกติ เขาอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบตรงดิ่งไปยังบริษัทเพื่อคุยงานสำคัญกับลูกค้า ทว่าในระหว่างที่จัดเตรียมเอกสารด้วยตัวเองเพราะดันส่งเลขาส่วนตัวไปประชุมงานต่างจังหวัดแทน ซึ่งยังไม่ทันไร ปัญหาก็โถมเข้ามาพร้อมกันจนเขาจัดการคนเดียวไม่ไหว
“ฮัลโหล ไอ้จอม เอกสารโปรเจกต์ที่จะเอาให้ลูกค้าดูนี่อยู่ที่มึงหรือเปล่า ทำไมกูหาไม่เจอวะ” เขาต่อสายตรงหาเลขาหนุ่มทันทีหลังจากที่พยายามหาเอกสารดังกล่าวอยู่นอนสองนาน จนเกือบจะถึงเวลานัดหมายแล้วก็ยังคงหาไม่เจอ
[ก็ที่เมื่อวานคุณติณให้ผมเอาเข้าไปให้ตรวจที่บ้านไงครับ อยู่ที่บ้านหรือเปล่าครับคุณติณ]
“เออว่ะ กูลืมสนิทเลย”
[งั้นเดี๋ยวผมโทรให้คนรถเอามาให้ที่บริษัทดีไหมครับ] ครั้นเป็นเช่นนั้น จอมเองก็รีบคิดหาทางออกให้กับเจ้านายทันที
“แล้วลุงชัยเขาจ
