คุณอาไม่แท้

ตอนที่ 10

แสนดีรีบวิ่งปรี่กลับเข้ามาหาร่างหนาด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง ก่อนจะวางหลังมือลงบนหน้าผากแล้วสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ

“ปวดหัวด้วยเหรอคะ?” น้ำเสียงใสกังวานซักถามอาการจากคนที่นอนแผ่กายอยู่บนเตียงอย่างหมดสภาพพร้อมทั้งคลำเนื้อหนังอันร้อนผ่าวไปด้วยในเวลาเดียวกันเพื่อความมั่นใจ

ติณภพพยักหน้าขึ้นลง ไม่วายยังขมวดคิ้วติดกันเมื่อความปวดหนึบแทรกผ่านเข้ามาโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว คนอายุน้อยกว่าเห็นท่าไม่ดีจึงรีบหันไปยังโถใส่น้ำที่เธอนำมาวางไว้ก่อนหน้านี้ แต่เมื่อลองใช้มือจุ่มดูอุณหภูมิ น้ำกลับเย็นเฉียบ

ในตอนมัธยม การปฐมพยาบาลเบื้องต้นเธอเองก็พอจะได้เรียนรู้มาบ้าง ถ้าร่างกายร้อนระอุเช่นนี้ ไม่ควรใช้น้ำเย็นจัดในการเช็ดตัวเพราะอาจจะให้ผู้ป่วยมีอาการทรุดหนักกว่าเดิมได้

“เดี๋ยวหนูมานะคะ หนูขอไปเปลี่ยนน้ำแป๊บหนึ่ง แล้วจะกลับมาเช็ดตัวให้ค่ะ”

แสนดีหายเข้าไปในห้องน้ำไม่ถึงห้านาที ครั้นเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยดี เธอก็รีบสาวเท้ายาวตรงกลับไปที่เตียงอย่างรวดเร็ว หญิงสาวใช้น้ำอุณหภูมิห้องในการเช็ดตัวให้กับคนตรงหน้า ในตอนแรกทุกอย่างก็ดูเหมือนว่าจะปกติดี แต่เมื่อถึงตำแหน่งสำคัญ เธอกลับมือไม้แข็งทื่อไปชั่วขณะ

กล้ามเนื้อที่บริเวณหน้าท้องชายหนุ่มในวัยสามสิบปีทำเอาหัวใจของเด็กสาวเต้นไม่เป็นส่ำ ทว่าเธอเองก็พยายามแยกแยะ ถือซะว่าไม่เห็นอะไร ก็แค่เช็ดตัวธรรมดาเท่านั้น

“มือจะสั่นทำไมเนี่ย” แสนดีบ่นพึมพำอยู่กับตัวเอง ก่อนจะกลั้นใจเช็ดตัวให้อาของเธออย่างเบามือที่สุดเพราะไม่อยากให้เขารู้สึกตัวในตอนที่เธอกำลังถูกเนื้อต้องตัวอยู่

แต่แล้วก็ผ่านไปได้ด้วยดี ร่างบางทำทุกอย่างเสร็จสรรพภายในเวลาอันน้อยนิด ซึ่งติณภพเองก็ไม่มีท่าทีว่าจะตอบสนองอะไรกลับมา ดูเหมือนว่าจะหมดแรงจนสลบไปอีกรอบหนึ่งแล้ว...

แสนดีจัดการทำความสะอาดทุกอย่างจนเสร็จเรียบร้อย แล้วจึงกลับมาดูอาการคนเมาอย่างใกล้ชิด เธอค่อยๆ รากเก้าอี้มาไว้ข้างเตียง ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งด้วยความเหนื่อยล้า สองดวงตากวาดมองฝ่ายตรงข้ามอย่างนึกเอ็นดู เธอเพิ่งจะโอกาสได้ดูแลผู้เป็นอาก็ช่วงนี้ เทียบไม่ได้เลยกับที่เขาคอยดูแลเธอเป็นอย่างดีมาตั้งแต่เด็กๆ แสนดีไม่เคยแปลกใจว่าทำไมตัวเองถึงได้มีความรู้สึกดีแบบนั้นกับติณภพ ถึงจะรู้อยู่เต็มอกว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตาม

ปลายนิ้วชี้ปัดกลุ่มผมที่ปรกหน้าผากออกอย่างแผ่วเบา แสนดีไม่เคยเห็นติณภพอยู่โหมดเมาแล้วกลายเป็นคนแก่ขี้เอาแต่ใจแบบนี้มาก่อน จะว่าไป...มันก็ยิ่งเป็นตัวทำให้เธอชอบเขามากขึ้นไปอีกขั้น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธออยากเป็นคนเดียวที่ได้เห็นมุมนี้ของผู้ชายคนนี้...

สายตาคู่งามค่อยๆ ไล่ลงต่ำ จนกระทั่งไปโฟกัสที่กล้ามเนื้อที่บริเวณหน้าท้องอีกครั้งอย่างหักห้ามใจไม่ได้ หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอไปด้วยความยากลำบาก ก่อนจะตัดสินใจทำบางสิ่งโดยมีอารมณ์ชั่ววูบเป็นตัวขับเคลื่อนความกล้าของเธอ

ก้านนิ้วทั้งห้าถือวิสาสะแตะเข้าที่หน้าท้องของติณภพอย่างเบามือ เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อนเลยตั้งแต่เกิดมา มันจึงค่อนข้างแปลกใหม่และสร้างความสนใจให้แก่เธอเป็นอย่างมาก

“แข็งจัง...” แสนดีหลุดปากเอ่ยความคิดที่อยู่ภายในหัวออกมาอย่างลืมตัว อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้สึกตัวเธอเลยกล้าทำกระทั่งถลำลึกจนหวนกลับแทบไม่ได้

โอ๊ย!

ข้อมือของเด็กสาวถูกคว้าเข้าอย่างแรงจนหลุดปากอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด แท้จริงแล้วติณภพรู้สึกตัวตั้งแต่แรกเริ่ม เพียงแต่ที่เขานิ่งเฉยก็เพราะอยากรู้ว่าแสนดีจะทำอะไรกับตน ทว่าก็นึกไม่ถึงเลย...

“อาติณ ไม่ได้หลับหรอกเหรอคะ?” คำถามของเธอช่างไร้เดียงสาเสียยิ่งกว่าอะไร แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบร่างเล็กก็ถูกพลิกให้นอนหงายอยู่บนเตียงโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก่อนเลยสักวินาทีเดียว

“ถ้าหลับ ก็คงจะจับคนลวนลามอาไม่ได้คาหนังคาเขาแบบนี้น่ะสิ”

“หนูเปล่า” แสนดีตอบสวนขึ้นมาอย่างทันควัน ปฏิเสธถ้อยคำกล่าวหาเหล่านั้นทั้งที่ยังไม่ได้หยุดคิดเลยด้วยซ้ำ เธอเพียงแค่ไม่อยากให้อีกฝ่ายเข้าใจเจตนาของเธอผิดไปก็เท่านั้น

“จะมาเปล่าอะไร แสนดีเอามือมาลูบไม่หยุด แถมยังบอกด้วยว่ามันแข็งจัง...ยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”

“หนู...หนูก็แค่...สงสัยเฉยๆ ว่ามันคืออะไร ก็หนูไม่เคยเห็นนี่คะ ของหนูก็ไม่มีด้วย”

“หึ...ไหนว่าบรรลุนิติภาวะแล้ว ความคิดยังเด็กน้อยอยู่เลยนะเราอะ” ติณภพส่งเสียงในลำคออย่างนึกขำ เมื่อหลายวันก่อนยังเถียงกันเรื่องนี้อยู่เลย แต่สิ่งที่เธอพูดออกมาก็ชัดเจนแล้วว่าเธอยังไม่เหมาะสมที่จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน

ภาษากายของชายหนุ่มทำให้เด็กสาวดูออกได้ไม่ยากว่าเขายังอยู่ในอาการมึนเมา แต่ก็ถือน้อยลงกว่าตอนที่เพิ่งกลับมาได้หมาดๆ อยู่พอสมควร

“ก็หนูพูดความจริง...” เธอเอ่ยเสียงหงอยเมื่อรู้แน่แท้แล้วว่าถูกจับได้ที่เผลอตัวเผลอใจไปลวนลามร่างกายของฝ่ายตรงข้าม ทั้งยังโจ่งแจ้งอีกต่างหาก คราวนี้คงจะหนีข้อหานี้ไม่ได้ง่ายๆ เสียแล้ว...

“อยากจับเหรอ?”

“ค่ะ...เอ้ย ไม่ค่ะ”

“อาขอความจริง” นัยน์ตาสีเข้มจ้องมองเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้าอย่างต้องการหาคำตอบ เขาแน่วแน่จริงจังจนแสนดีกดดันไปหมด จากที่ควรจะผ่อนคลายก็กลับกลายเป็นว่าเริ่มมีเม็ดเหงื่อเล็กๆ ผุดขึ้นตามผิวหนังอย่างควบคุมไม่ได้

เธอยังคงหลบตาเขาอยู่อย่างนั้น แถมยังไม่คิดจะปริปากโต้ตอบออกมาเลยแม้แต่คำเดียว

“อาจะทนไม่ไหวแล้วนะแสนดี”

“ค....คะ?” ประโยคที่เล็ดลอดมาจากปากของหชายหนุ่มร่างสูงส่งผลให้หญิงสาวยิ่งประหลาดใจเข้าไปกันใหญ่ บวกกับสายตาหิวโหยคู่นั้นก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่นัก

แขนทั้งสองข้างที่ถูกจับตรึงเอาไว้ก่อนหน้านี้แน่นขึ้นอีกระดับจนบริเวณโดยรอบเริ่มเกิดเป็นรอยแดง ยามนี้ชายหนุ่มร่างหนาไม่ต่างจากสัตว์ป่าที่อดอยากปากแห้งมานาน จนกระทั่งได้เจอเหยื่อที่เนื้อหอมอย่างแสนดี เขาจึงอดกลั้นมันต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว

“อาติณ...แต่เราสองคนเป็นอากับหลานนะคะ มันจะเป็นไปได้ยังไง?” เป็นโชคของติณภพที่แสนดีเองก็มีใจให้เขามานาน การกระทำเชิงคุกคามเช่นนี้จึงไม่ถูกมองว่าเป็นเรื่องที่ผิดอย่างที่ควร แต่สิ่งที่เธอค้างคาใจก็ยังคงเกี่ยวกับเชื้อสาย หากเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกัน แล้วทำเรื่องอย่างว่า มันคงจะไม่เป็นผลดีแก่ทั้งสองคนอย่างแน่นอน

“มันก็แค่ในนาม เพราะความเป็นจริงเราสองคนไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลยด้วยซ้ำ ลองนึกดูดีๆ สิ...”

............................

ระหว่างรออัพ เรื่อง คุณอาไม่แท้ สามารถเข้าไปเช็คการอัพนิยาย

เรื่องคุณอาไม่แท้หรือพูดคุยสอบถามนิยายเรื่องอื่นของหยีได้ที่

ไลน์ส่วนตัว @195oafqc แอดกันมาเยอะๆนะคะ มาพูดคุยกันค่ะ

...........................

ฝากกดติดตามยาหยีในดรีมด้วยน๊า...