บทที่ 13 นักแข่งในสังกัด ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เจน ตื่นยัง” เสียงเคาะประตูและเสียงเอ่ยเรียกจากหน้าห้องนอนทำให้เจนนี่ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงกว้างลุกขึ้นและเดินไปเปิดประตูด้วยความอ่อนเพลีย “มีอะไรเหรอ” คนตัวเล็กเปิดประตูออกไปพรางยกมือขึ้นลูบใบหน้าตัวเอง ร่างสูงของภูผาที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูห้องมองเจนนี่ด้วยความแปลกใจก่อนจะอิงหลังมือที่ใบหน้าเล็กเบาๆ “เจน เธอไม่สบายเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นเจนนี่เดินออกมาด้วยสภาพไม่สู้ดีนัก “ปวดหัวนิดหน่อยอะ” “ทำไมถึงไม่สบายได้ล่ะ กินยารึยัง เดี๋ยวฉันไปซื้อข้าวต้มมาให้จะได้กินยาแล้วก็นอนพักผ่อน” คนตัวโตเอ่ยเสร็จสรรพและยังคงมองคนตัวเล็กด้วยความเป็นกังวล “แล้วนายมีอะไรรึเปล่ามาเคาะประตูแต่เช้าเลย” “ตอนบ่ายฉันจะเข้าบริษัท ไปด้วยกันไหม” “หืม?” เจนนี่มองคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจที่อยู่ๆภูผาก็ชวนเธอไปที่บริษัทด้วยกัน ปกติแล้วเวลาที่ภูผาทำงานเธอ