บทที่8
ดูแล
หนึ่งเดือนผ่านไป
ภายในคอนโดหรูโทนสีเทาเข้มที่ถูกตกแต่งด้วยข้าวของเครื่องใช้และเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง เจ้าของห้องกำลังวุ่นกับการวิ่งไปหยิบกระดาษทิชชู่ให้กับหญิงสาวที่กำลังอาเจียนจากการแพ้ท้องอย่างหนัก
“แอวะ! อึก...แอวะ!!” เจนนี่นั่งอยู่บนพื้นห้องน้ำด้วยสภาพไม่สู้ดีนัก ใบหน้าซีดเซียวหลังจากอาเจียนตลอดเวลา
“ทิชชู่ได้แล้ว” ภูผาส่งกระดาษทิชชู่ไปให้พร้อมกับลูบที่แผ่นหลังของเจนนี่เพื่อให้เธออาเจียนออกมาให้หมด
ใบหน้าหล่อเหลาเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด ตลอดทั้งวันนี้เจนนี่เอาแต่อาเจียนอยู่ตลอดไม่ว่าเขากินอะไรเธอก็จะมีอาการแพ้ท้องอยู่ทุกครั้ง
“ฉันกินแค่ข้าวไข่เจียวเองนะ เธอยังเหม็นอีกเหรอ”
“แอวะ!!”
“คราวหลังฉันไม่กินแล้ว จะกินจากข้างนอกก่อนเข้าห้องแล้วกัน” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กยังคงอาเจียนไม่หยุดภูผาก็เลยตัดสินใจที่จะทำแบบนั้น
ในวันนี้ภูผาต้องออกไปซ้อมที่สนามแข่งเขาเลยรีบกลับห้องเพรา
