ดารินทร์เก็บข้อสอบกับชีทเรียนของเตโชทั้งหมดเอาไว้ตรงมุมโต๊ะ เธอไม่อยากอ่านแล้ว ไม่อยากเปิดไปเห็นภาพวาดผู้หญิงผมสั้นคนนั้น หันไปมองเตโชกี่ที่เขาก็ไม่สนใจ เฮ้อ~ ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว เด็กสาวเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับสัมภาระส่วนตัว “คุณครีมจะไปไหนหรือครับ” ต้นกล้าที่ยืนอยู่ข้างนอกเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น “ครีมปวดหัว อยากไปนอนพักหน่อย” “บอกนายหรือยังครับ” “เฮียเตชยุ่งอยู่ครีมไม่อยากกวน” “บอกนายสักนิดจะดีกว่านะครับ” “ก็เดินไปบอกเองเลยสิ” ว่าแล้วดารินทร์ก็เดินสวนต้นกล้าออกไปด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด เด็กสาวทิ้งตัวลงนอนแผ่หราอยู่บนเตียง ขนาดเธอเดินออกมาเขายังไม่รู้ตัวเลย ดารินทร์มองไปยังตู้เสื้อผ้า ไม่นานนักเธอก็ออกมาจากห้องพร้อมกระเป๋าผ้าใบเล็ก อยู่ไปก็ไม่มีใครสนใจ กลับคอนโดดีกว่า (ครับน้องครีม) “พี่บาสมีแนวข้อสอบกับชีทเรียนตอนปีหนึ่งไหมคะ ครีมขอหน่อยค่ะ” (มีครับ เดี๋ยวพี่จะไปกินข