บทที่ 10 บทเรียนครั้งใหญ่ (2)

1026 Words

“อีโง่! ไอ้เจฟมันขายมึงให้พวกกูแล้ว มันจะมาช่วยมึงได้ไง!” “ไม่จริง!” ดารินทร์ตะโกนพลางส่ายหน้าไม่อยากจะเชื่อ ความจริงที่กระแทกใจทำให้เธออยากด่าตัวเองเป็นล้านครั้ง โง่จนพาตัวเองมาอยู่ในอันตรายโดยไม่ระวัง อีกทั้งเธอยังไม่ได้บอกใครไว้ด้วยว่าจะมาห้องเจฟ แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างไพลินก็ไม่ได้บอก เพราะกลัวจะรู้ถึงหูเตโชขึ้นมาแล้วจะมีปัญหา กลายเป็นว่าเธอที่แหละที่กำลังเผชิญกับปัญหาใหญ่ในตอนนี้ กำลังจะตายทั้งเป็นเพียงเพราะไว้ใจคนผิด “แหกตามองสิว่ามันจริง! ถ้าไอ้เจฟมันจะกลับมาช่วยป่านนี้มันกลับมานานแล้ว เซเว่นนะโว้ยไม่ใช่ดวงจันทร์จะได้ไปนานขนาดนั้น!” พวกมันด่าเธอโง่ทางอ้อมซ้ำสอง ก่อนจะเริ่มสัมผัสเรือนร่างของเธอ แม้เธอจะกรีดร้องไม่ยินยอมก็ตาม แต่ใครจะฟังกันล่ะ? ในขณะที่ด้านในกำลังดุเดือด ด้านนอกก็คุกรุ่นไม่แพ้กัน เตโชเดินเข้ามาในคอนโดพร้อมลูกน้องที่มีอาวุธครบมือ หลังจากซุ่มรออยู่ในรถนานจนเกินที่ใจ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD