บทที่11

1222 Words

ธเนศเองก็กำลังมัวเมาไปกับความสุขล้นที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ความอ่อนนุ่มของเรือนร่างหอมกรุ่นสั่งการให้สมองของเขาหยุดคิดไปชั่วครู่ สิ่งเดียวที่หมายมั่นคือทำทุกทางเพื่อคว้าเส้นชัยตรงหน้ามาครอง “อ่าส์…” ชายหนุ่มครางกระเส่ายามละริมฝีปากเข้ามาครอบงำปลายถันอวบอิ่มก่อนจะดูดกลืนมันแรงๆ ให้สาสมกับความปรารถนาล้ำลึกที่กำลังค่อยๆ ฆ่าเขาให้ตายลงอย่างช้าๆ ต่างจากคนถูกกระทำที่เริ่มลืมเลือนในหลายๆ สิ่ง ใจที่รักมั่นใจอีกคนทำให้เอื้องทรายสมยอมตามเขาไปในที่สุด “เจ็บ! อ๊ะ วิน! พอแล้ว…” หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียงเมื่อพาลพบกับความเจ็บร้าวสุดบรรยายที่ค่อยๆ ถูกแทรกเข้าสู่ใจกลางสาวที่ไม่เคยมีใครหน้าไหนสัมผัสมาก่อน มันเจ็บจนเธอเผลอจิกเล็บลงที่กลางหลังอีกคนที่ไม่ยอมฟังอะไรเลย ทั้งยังขยับโยกอย่างรุนแรงทันทีที่แก่นกายฝังลึกสุด “แน่นอะไรอย่างนี้ อื้ม…วิเศษที่สุด” น้ำเมาที่ดื่มเข้าไปทำธเนศไร้ซึ่งสติที่ควร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD