X’s part
ขณะที่ผมกำลังลงบันไดเลื่อน กลิ่นหอมละมุนทั้งหวานทั้งสดชื่นจากบันไดข้าง ๆ ซึ่งเป็นฝั่งขาขึ้นเรียกให้ผมต้องหันไป พบผู้หญิงคนหนึ่งรูปร่างเพรียวบางหน้าตาฉายแววมั่นใจ ผมยาวสลวยสีบลอนด์ทองโดดเด่นรับกับผิวขาวผุดผ่องชวนให้หันมองแม้เธอจะผ่านเลยไปจนสุดทาง
“เหี้ย!” ผมร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อปลายเท้าสะดุดกับขอบบันไดเลื่อน หน้าทิ่มลงไปชนกับอกของไอ้ลมซึ่งมันช่วยประคองผมไว้ไม่ให้ลงไปกองอยู่ที่พื้น
“มึงมัวแต่มองสาวเหรอวะไอ้เอ็กซ์” ไอ้เกมส์ถามขึ้น หน้าตาของมันมีแต่ความสมน้ำหน้า
“เออ” ยอมรับออกไปตามตรง หากปฏิเสธไปพวกมันก็ไม่เชื่อ มันคงเห็นหมดแล้วถึงได้พูดออกมาอย่างนั้น
“ตามไปป้ะ” ไอ้ดินจับบ่าผมแล้วมองขึ้นไปที่ชั้นสอง
“ไม่ตาม” จะตามไปทำไมให้เสียเวลา ดูจากชุดที่เธอคนนั้นสวมใส่ ผมก็รู้แล้วว่าเดี๋ยวเธอจะไปที่ไหน “ดื่มเบียร์กันหน่อยไหม”
“ที่เอ็กซ์วินหรือหลังห้าง” ไอ้ภูมิเลิกคิ้วขึ้นถาม เอ็กซ์วินคือคลับย่านทองหล่อของผมเอง แต่วันนี้ผมอยากกินแบบเสียเงิน
“หลังห้าง”
พวกเพื่อนมันเดินเล่นรอในห้าง ส่วนผมเอาเสื้อผ้าไปเก็บไว้ที่รถ วันนี้ผมมาซื้อเสื้อผ้าที่ช้อปเพื่อเตรียมไว้สำหรับการไปอยู่อเมริกา พ่อผมเปิดโซนร้านอาหารเพิ่มและท่านไม่ค่อยสบายก็เลยอยากให้ผมไปช่วยดูแลจนกว่าจะเข้าที่เข้าทาง
เดินออกมาที่ลานเบียร์พวกผมยืนมองก่อนที่จะเข้าไป เพื่อมองหาผู้หญิงคนนั้น เมื่อพบแล้วและมีโต๊ะว่างพอดีก็เลยเดินปรี่เข้าไปนั่งที่โต๊ะตัวยาว ไม่ทันได้ยกมือขึ้นเรียกน้องเขาก็เดินเข้ามาหา
“สวัสดีค่า สนใจแบบ…”
“ชื่อไรครับ” ผมวางศอกลงที่โต๊ะเอามือเท้าคางแล้วมองหน้าสาวเชียร์เบียร์ขณะถาม ส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“สั่งสักทาวเวอร์หนึ่งสิคะแล้วจะบอกชื่อ” น้องแม่งก็ใช้ได้ ยังคงยิ้มหวาน ๆ มาให้อีกทั้งยังหาเงินใส่กระเป๋าตัวเองก่อนอีก
นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา ผมมีปัญญาจ่ายอยู่แล้ว!
“ไปเอามาเลยครับ”
“ได้ค่ะพี่ ขอบคุณค่า” เธอยกมือขึ้นไหว้งาม ๆ แล้วเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์ ด้วยความที่ผมกลัวว่าน้องจะหนัก เลยเดินไปรับมาเอง
“อ๊ะ!” น้องหมุนตัวมาชนกับผมเข้า เธอจึงร้องออกมาด้วยความตกใจ “ขอโทษค่ะ”
“บอกชื่อได้หรือยังครับ”
“โยเกิร์ตค่ะ”
อืมมมม เปรี้ยวซ่อนหวาน!
ให้ตายสิ อยากแดก!
“พี่ชื่อเอ็กซ์นะครับ”
“ค่ะพี่เอ็กซ์”
“ถึงพี่จะหล่อมาก ๆ แต่พี่โสด ไม่มีลูก ไม่มีเมีย มีแต่เงิน” รีบอวดอ้างสรรพคุณที่มีติดตัวมาแต่กำเนิดให้น้องฟัง
“ขอบคุณที่แจ้งให้ทราบนะคะ” น้องระบายยิ้มหวาน ๆ แล้วผายมือให้ผมซึ่งยังคงยืนงงอยู่กับที่ไม่ยอมเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง
คำพูดน้องทะแม่ง ๆ ว่ะ กูสาระแนไปแนะนำตัวใช่ไหม?
“เดินตามพี่มานี่คิดไรกับพี่ป้ะ” ผมหันไปถามสาวสวยที่เดินตามผมต้อย ๆ รอยยิ้มของเธอที่มอบให้คล้ายกับอ่อนใจอย่างไรชอบกล
“พี่ยังไม่ได้จ่ายเงินเลยค่ะ”
“อ้อ!” กูลืม
ผมควักเงินจ่ายให้น้องไปพร้อมให้ทิปไปด้วย รอยยิ้มที่มอบให้น้องนั้นแสดงถึงความใจป๋า! “อีกใบนั่นทิปนะ”
“ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะพี่” น้องส่งยิ้มหวานให้ดังเดิม ไม่ได้แสดงสีหน้าแวววาวที่ได้รับทิปหนักขนาดนั้น ทั้งที่เพิ่งสั่งแค่เบียร์ทาวเวอร์เดียว อาหงอาหารก็ยังไม่ได้สั่ง
“เดี๋ยว!”
“อ๊ะ” น้องตกใจอีกครั้งเมื่อถูกผมดึงข้อมือ ทำไมมีธนบัตรสีเทาใบเดียว อีกใบเป็นสี…เขียว ใบหน้าของผมซีดเซียวลงทันที กูตาไม่ดีหยิบผิดใบ
“ขอคืน หยิบผิด” ผมดึงธนบัตรสีเขียวออกจากมือเล็ก แล้วยัดสีเทาให้ไปเป็นแทน
โถ…หลงคิดว่าตัวเองโคตรป๋า ให้ไปได้ไงวะ 20บาท
ผมทิ้งกายลงที่เก้าอี้ ไอ้พวกเพื่อนแม่งเอาแต่ขำ กูตลกมากเหรอถามจริง
ขณะที่รอเงินทอนจากน้อง ผมเอากระเป๋าสตางค์ออกมาเลือกธนบัตรทุกใบที่ไม่ใช่สีเทาออกไปฝากไว้ที่ไอ้ลม
คนอย่างกูพลาดได้แค่ครั้งเดียว!
ขืนพลาดอีก กูอายตายห่า!
“น้องซื้ออาหารให้ด้วยได้ใช่ไหมครับ” ไอ้เกมส์ถาม
“ได้ค่ะพี่ พี่เอาอะไรบ้างคะ”
“พี่อยาก ‘เอา’ โยเกิร์ต” ผมแย่งไอ้เกมส์ตอบ คำพูดสองแง่สองง่ามแทะเล็มสาวเชียร์เบียร์ให้น้องหงุดหงิดเล่น แต่น้องก็ไม่..
“มีแต่สตรอว์เบอร์รีโยเกิร์ตพี่รับไหมคะ” น้องยังคงส่งยิ้มหวาน ๆ ให้ เธอทำหน้าที่ของตัวเองได้โคตรดี ผมพยักหน้าหงึก ๆ เป็นคำตอบ แล้วเอาศอกกระทุ้งไอ้ลมให้มันเอาเงินของผมจ่ายค่าสตรอว์เบอร์รีโยเกิร์ตให้หน่อย แก้วละไม่กี่บาทแต่จ่ายแบงก์พันเดี๋ยวโดนคนขายด่า
“เอาอะไรอีกไหมคะ” น้องรับแบงก์สีแดงจากไอ้ลมแล้วถาม ไอ้เกมส์ทำท่าจะตอบผมก็รีบแย่งมันอีกครั้ง
“เอาอันนั้นมาก่อน ของกินพวกพี่ขอคิดอีกที”
“ได้ค่า” น้องโยเกิร์ตเดินออกไปผมก็ให้พวกเพื่อนบอกมาว่าจะกินอะไรบ้าง แล้วผมจะจัดการสั่งให้เอง
“ได้แล้วค่ะพี่” น้องเอาแก้วสตรอว์เบอร์รีโยเกิร์ตมาวางให้พร้อมถ้วยทอปปิ้งสองอย่าง ผมรับเงินทอนแล้วส่งธนบัตรสีเทาจากกระเป๋าสตางค์ของตัวเองไปให้
“อันนี้ทิปครับ”
“ขอบคุณค่าพี่เอ็กซ์” พอได้ทิปไปอีกหนึ่งพันเรียกชื่อกูเสียงหวานเชียว
ต้องให้อีกกี่ใบถึงจะเรียกชื่อพี่บนเตียงครับน้อง
“น้องซื้อไส้อั่วให้พี่หน่อยห้าไม้ และก็ไส้กรอกเปรี้ยว ๆ ห้าไม้” ผมบอกกับน้อง ไอ้ลมก็เอาแบงก์ร้อยให้น้องไปอีกใบ
คราวนี้น้องเดินกลับมาวางให้แต่ไม่มีเงินทอน ก็มันไม้ละ 10บาท ผมก็ควักแบงก์เทาให้น้องไปอีกใบ ไอ้พวกเพื่อนผมถึงกับหันมองหน้ากัน ผมชำเลืองเห็นว่าพวกมันแอบหัวเราะผมอยู่
เพิ่งจะเปย์น้องไปแค่ 3000บาท แค่นี้จิ๊บ ๆ โว้ย
“น้องครับพี่เอาคอหมูย่างสองจาน” ไอ้ภูมิเอ่ยออกมา ผมเห็นมันยักคิ้วกับคนข้าง ๆ ซึ่งนั่นก็คือไอ้ดิน
“ได้ค่า” น้องรับเงินจากไอ้ลมแล้วเดินออกไป
น้องเดินหายไปสักครู่ ระหว่างที่รอคอหมูมีลูกค้าใหม่เดินเข้ามา น้องโยเกิร์ตก็เลยต้องมารับลูกค้าก่อน ผมคอยมองตลอดจนน้องเอาทาวเวอร์เบียร์มาเสิร์ฟ ไอ้ลูกค้าหน้าอ่อนอายุน่าจะ 20ต้น ๆ โต๊ะนั้นให้ทิปน้อง 100บาท ขี้งกว่ะ ดูป๋าเอ็กซ์เป็นตัวอย่างนะน้องนะ
“ทิปครับ” เมื่อน้องโยเกิร์ตเอาคอหมูย่างมาเสิร์ฟ ผมก็ให้ทิปไปอีกหนึ่งพัน
“น้องซื้อเฟรนฟรายด์ให้พี่หน่อยสิ เอาแบบจัมโบ้ และก็ไก่ทอดจานใหญ่” ไอ้ดินสั่งอาหารเพิ่มแล้วไอ้ลมก็เอาเงินของผมส่งให้น้อง ไอ้เหี้ยนี่ก็ควักเงินกูไม่อั้นเหมือนกันวุ้ย
วันนี้นอกจากเปย์สาวเชียร์เบียร์แล้ว กูยังต้องเปย์เพื่อนอีก บ้านแม่งรวยทุกคนแต่ไม่มีใครควักเงินสักคน เจริญ!
“ได้ค่าพี่”
โยเกิร์ตเดินวนไปวนมาระหว่างร้านเฟรนฟรายด์กับมารับลูกค้าและสั่งอาหารให้โต๊ะอื่นอีก โถถถถ เดินเมื่อยแย่เลย พอน้องเอามาเสิร์ฟคราวนี้ผมให้ไป 2ใบ!
“น้อง ๆ เอาเนื้อย่างด้วยครับ เอาสิบไม้” ไอ้เกมส์รีบบอกก่อนที่น้องโยเกิร์ตจะเดินออกไป น้องทำหน้าฉงนคงสงสัยว่า พวกพี่เป็นเหี้ยอะไรคะถึงไม่สั่งทีเดียว!
น้องไม่ได้สงสัยหรอก ผมนี่แหละสงสัย ผมถลึงตาโปนใส่ไอ้เกมส์ แต่พอได้ยินเสียงใสของน้องโยเกิร์ตผมก็หันไปส่งตาหวาน ๆ ให้น้องแทน
“พี่ให้ทิปครับ ขอบคุณมากที่ซื้อให้หลายรอบเลย” ผมส่งให้น้องไปอีกหนึ่งพัน
“เป็นหน้าที่อยู่แล้วค่ะ ถ้าพี่อยากเติมเบียร์เรียกโยได้เลยนะคะ”
“ค่ะ แล้วพี่จะเรียกนะคะ” ความอ่อนหวานของน้องทำให้ผมเผลอหวานตาม พอน้องคล้อยหลังไป หันกลับมามองหน้าพวกเพื่อนถึงกับสะดุ้ง
กูพูดคะขากับผู้หญิงแค่นี้ พวกมึงอึ้งอะไรกัน?