หงซือซือรับเงินโดยไม่อิดออด “เงินส่วนนี้ข้าไม่อาจบันทึกลงรับมัดจำให้ท่าน ท่านรู้ใช่หรือไม่?”
“ข้าเข้าใจดี” คุณชายสามพยักหน้างานประเภทนี้เป็นการตกลงในทางลับดังนั้นจึงไม่อาจเรียกร้องขอหนังสือผูกมัดได้ “เช่นนั้นข้าขอตัวไปหาน้องเก้าก่อน ตอนค่ำจะมาขอรบกวนให้เจ้าเลี้ยงสุราได้หรือไม่?”
หงซือซือจนจะปฏิเสธ แม้จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่เขาอยากจะดื่มสุรากับนางอีก ทว่าใจหนึ่งก็ยินดีที่เขายังนึกถึงนาง “ได้ขอรับ! เช่นนั้นหัวค่ำข้าจะรอต้อนรับท่านที่นี่” คุณชายสามสบตาจอมยุทธ์หงที่นั่งอยู่เยื้องไปด้านขวา ‘น่าแปลกที่ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกคุ้นลูกตาคู่นี้เหลือเกิน’ พลันนึกถึงดวงตาของนางกำนัลที่ชื่อไป๋เพ่ยเจินคนนั้น เขานึกสงสัยว่าไป๋เพ่ยเจินอาจจะเป็นนักแปลงโฉมเมื่อให้นางเข้าไปในห้องบรรทมนางก็มิได้ดูมีทีท่าคิดจะลงมือทำร้าย เขาจึงแน่ใจว่านางมิใช่นักฆ่า แต่ไม่ยังไม่รู้จุดประสงค์ที
