Jacko
Today is the start of my plan. Di ko alam kung bakit bigla akong naging masaya. Maaga akong bumangon and do my rituals.
“Why you are not wearing your uniform?" Tanong ko agad kay Cadley as i see her in the kitchen, tumutulong sa pagluluto kay Manang Fe. I head straight to the water dispenser to drink water.
She looks at me a bit and goes back to her work. Marahil nagtataka kung bakit ko siya kinausap ng magaan at di pasinghal.
“Mamaya pa ako papasok.” Matipid niyang sagot.
“Why? Your class is 8:30 in the morning, right? It’s already almost 8." Paalala ko sa kanya.
“Di ba grounded pa ako? Baka one week akong di pwedeng pumasok. Di nga ako sure kung ano ang sanction nila sa akin since umalis tayo kaagad kahapon.”
“No, you will report to the school at exact time. I’ll go with with you today. I don’t agree with the sanction they impose. I will contest it and I’ll ask punishment for the people who are involve with harassment. I’ll make sure that those involve will learn their lesson." Those situation should not happen again.
"So move your ass there because I'll be waiting, we’ll have breakfast together.” She looks at me again pero di nagsasalita. I know i did shock her, kailanman di pa kami nagkasabay kumain. Siya, si Manang Fe and the other maid ang magkasabay.
Dali dali siyang umakyat to change clothes and ready for school. The maid prepare the table.
We have our breakfast smoothly. Paminsan minsan ko siyang kinausap. I saw na nagtitinginan sila manang at ibang katulong sa amin so is Cadley. Alam ko nagtataka sila sa kilos ko ngayong umaga. Not the usual nilang nakikita na busangot ang mukha kapag nakita ko siya.
I know she cooks the one i eat today, masarap pala siya magluto. For sure kay Manang Fe siya natutong magluto pero her taste-bud are good, masarap siyang magluto kasi nakuha niya ang aking panlasa. Pero di ko ipinahalata na alam ko na siya ang nagluto sa akin.
“Manang Fe, prepare this dish later tonight coz i like this dish. Bakit ngayon ko lang ito nakain?”
“Huh eh Jacko di ako nag nagluluto niyan.” Ngiwi niyang saad.
“Bakit, sino ba ang nagluluto nito?” Patay malisya kong tanong.
“Si Cadley nagluto niyan, lahat ng kinain ninyo ngayon, taga assist lang ako. Magaling yan magluto.” Biglang bida ni manang.
“Oh really” Napanganga ako.
“Oo, marami na yang naluto na nakain mo, kadalasan sa umaga at hapunan. Yung lahos lahat na nagustuhan mo na pagkain siya lahat yun nagluto." Masayang niyang wika and i look at Cadley nakayuko lang.
“Bakit ngayon ko lang nalaman iyan?”
“Eh kasi;” tiningnan siya ni Cadley parang ayaw ipaalam sa akin. “Ayaw niyang ipaalam sayo baka di ko daw kainin kapag malaman mo na siya ang nagluto.” Salaysay ni manang.
“It’s fine, i like the food.” Sabi ko na lang sa kanila. Kaya pala ang iba nagtataka ako kung paano nalaman ni manang magluto ng ganung dish eh makaluma siya. Ang nakain ko ay mamahalin ang style ng luto pati presentation.
We are on the way to her school when i decide to talk to her.
“Where did you learned to cook those kind of food?”
“Ah sa I-tube lang, sa mga blog ng mga chef. Masasarap kasi ang dish na niluluto nila, may iba na pang international cuisine, may iba na fusion ng ibang dish sa ibang bansa at atin.”
“Seems may talent ka on cooking, you have a good taste.” Ngumiti lang siya. “You can enroll a cooking class if you want para mahasa ang skills mo para one day you can open your own restaurant.” Suggest ko sa kanya.
“Plano ko talaga yun kapag nakaluwag ng schedule.” Tipid niyang sabi.
“Why, di ka naman siguro loaded sa schedule mo, you can spare 2 to 3 hours a day for cooking class.”
“Wala pa as of now, kasi i have a part time job sa café house every day.” Bigla akong natigilan sa sinabi niya.
“What do you mean?” I want her to explain those kasi di ko maintindihan.
“Nagpa-part time ako sa café house near the school. Kaya minsan late na ako nakauwi ng bahay if they need extra hand kapag busy or kulang ng tao, kaya nag-overtime ako.” So that explain why minsan late na siya at napapagalitan ko siya palagi, thinking nagbulakbol lang siya, sumasama sa mga barkada gumimik.
“What time is your work there?”
“I started at 3pm til 8pm, yan ang regular hour ko dun from Monday to Saturday. Kung busy i extended my time until closing time.”
“Why, you do that? Did i not give you enough money?” Wait did i even give her an allowance? That lead me thinking.
“Okay naman Kuya pero kasi minsan may biglaang gastos like projects, miscellaneous and other things. Maraming babayarin sa school every now and then. Ayaw ko kasi palaging manghihingi sayo. Malaki pa naman ang bayarin dun at nahihiya na ako.” Wika niya na nakayuko.
I was shock sa sinabi niya. It was true na malaki ang school fee siya coz she was enroll in one of the finest school in the city. Bigla akong natigilan. Nagkakamali ba ako sa lahat ng akusasyon ko sa kanya?
This is the first time that we talk longer at di ako nakasinghal sa kanya. A good conversation in fact at nakita ko na di siya takot katulad ng halos pag-uusap namin sa nakaraan na nakikita ko siyang nanginginig sa takot.
I think nahihiya siya mag-ask kasi palagi ko siyang pinagalitan. In the two years na ako ang nagpapaaral sa kanya directly, after nawala si mommy. I never heard her asking for allowance and other things. Yung school fee lang talaga ang hiningi niya.
I know it kasi minsan ako ang nagbabayad directly from my account. And i never bothered asking her about her allowance. Bigla akong nahiya at naawa. Yeah how could she able to survive those time?
Pagdating namin sa school niya sinamahan ko siya. I want to know kung may sanction bang nakaatang sa kanya.
“What happen sa kanya is more than a harassment, its an attempted rape. I want you to make action on it. Her fighting back is a natural instinct to depend herself from the abuse. But what the other girls have done to her was horrible, it’s a criminal offense. Kaya di ko yun mapapalampas.”
Seryoso kong saad, pwede ko itong iakyat sa taas ng administration or file a case kahit underage pa ang akosado. Mas mapapahiya sila, lalo na mismo police ang nakakita.
Napapahiya sa akin ang guidance counselor. Di makatingin ng maayos. I was so disappointed in her. Her action yesterday ay di ko matanggap. She treat the issue na parang wala at nakikinig lang sa mas angat siguro. I have heard yesterday that those people know that Cadley as my scholar, so they think low of her.
“Wag lang mag-alala Mr Guerra we will make necessary action on it and Miss De Rica can resume her class. I rebuke the sanction." Dapat lang kasi wala akong nakita na mali sa ginawa ni Cadley. I just see her in the side, nakikinig lang.
I head straight to the office after. What i have learned today, distract me.
"What other things she have done na di ko alam? Nagkakamali ba ako sa lahat ng paghusga ko sa kanya?" Thing are unfolding now in front of me. I guess i need to talk to her more para mas makilala ko siya ng maigi. She started to open up to me.
I know that i didn’t care to listen whatever her explanation every time may makita akong mali. Para sa akin it's my access to bully her, para maging magaan ang pakiramdam ko sa aking sarili. Wala na din ang pinagkaiba sa mga nangba-bully sa kanya sa school.