Making out with a Stranger

Chapter Four

Gabby's POV

"You!" napatayo pa siya sa swivel chair.

Si-si-si-si BORA GUY!!! Siya ang President namin?!

"Nooo!"

Talagang napasigaw ako. Hindi ko ito carry. Hindi! Hindi talaga!!! Waaah! Si Rei, the Bora Guy, is our new President?! As in yung naka*toot* ko sa Bora! Yung...yung...waaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!!! Lord! Ipakain niyo na po ako sa lupa! Pleaseeeeeeeeee!!!!

Nakatingin lang siya saken na parang hindi din makapaniwala. Ako naman, hindi ko alam kung nakanganga ba ako ngayon. Manhid ang buong katawan ko. Pakiramdam ko nang-init ang buong katawan ko at nag-akyatan ang dugo sa mukha ko. Oh no!!!

Iniiwas ko ang tingin sa kanya. Gosh! Nag-iinit ang pisngi ko! Siguradong pulang-pula na ako ngayon! Sh*T naman! For all people! Bakit siya pa? Bakeeeeeeeeeeeeeeeeeeeett!!!

Pero kahit hiyang-hiya na ako. Pinilit ko pa ding tatagan ang sarili ko, halos nanginginig na ang tuhod ko at hindi na ako nakaalis sa kinatatayuan ko. Kinakabahan ako. T__T Paano ako magpapakilala? Magbigay na kaya ako ng resignation letter? Waaaaahhh!

Pinilit kong maging formal. I cleared my throat. Eto na!

"G-Good m-morning, S-Sir." Nakayuko kong sabi. Grabe lang! Ano ba naman!!!

Wala akong narinig na response from him. Tumingala na ako. Only to find out that he is looking at me intensely from head to toes. Lalong nag-init ang mukha ko. Kailangan pa ba talaga niya akong tingnan mula ulo hanggang paa?

"Ehem." I distract him already Hindi ko na kasi makayanan na ine-examine niya ang buong katawan ko by his stares. But God! I admit. Gwapo talaga siya. He look good wearing that suit. Pero bakit siya Bartender sa Bora if he is this rich? Goddddd!!!

Napakurap-kurap siya. Tapos iniwas niya ang tingin sakin, napayuko uli ako. Grabeee! Ang awkward!

Napaupo uli siya sa swivel chair. Hindi pa din siya nagsasalita. Takte naman oh! Paano ako magpapakilala nito?

"So..." Napapitlag pa ako nung nagsalita siya. Buset! Di dapat ako umiinom ng kape eh! Nagiging magugulatin ako! Shucks! Ang heartbeat ko! Parang magbe-breakdown! Waaaah! Lintik na kape!

"Ermm... please take a sit." He said. Still looking at me. That voice! Ang ganda ng natural na boses niya. Ang naririnig ko lang naman from him is a husky sweet voice when we-

Argghhhh!!!  Whatta F! Stop thinking about it, Gabbriel Lane! Lalong umiinit ang pakiramdam ko! Wushu naman oh!

Parang robot ako na halos hindi makalakad. Parang ang layo saken ng upuan. At sino ba ang nagpauso na maglagay ng upuan sa harap mismo ng boss's chair? Waaaaahhhh! Parang gusto kong tumakbo! Huhu.

Hindi ko alam kung paano at kung ilang minuto ang nagugol ko bago makaupo. This time, mas malapit na kami sa isa't isa. A table away from each other actually. I can even smell his scent from here. The same scent back when we're in the Bora. So masculine yet sexy.

Kyaaaaahhh! Bakit ba hindi mawala-wala sa isip ko ang bagay na yun? Bakit ko ba paulit-ulit na iniisip? Tssss naman!!!

"You work here, huh." Sabi niya. He is not asking or stating a fact. His tone is like teasing and I can hear sarcasm from his voice.

"Y-y-yes, sir." Tangna! Bakit hindi matigil sa panginginig ang labi ko? Grrrrrr!!! Makisama ka naman oh!

"How come I didn't see you at the Welcome Party for introduction?" he asked. Now in a curious tone.

"I'm a bit late, Sir." I lied. Eh kasi naman! Ano ang ine-expect niyong sasabihin ko? 'Because I'm constipated, sir.' Ganun? Nakakahiya much naman pag ganun! Nahihiya na nga ako ngayon eh. Dinadaga pa ang dibdib ko! Takteee!

Tumango-tango siya. "I see." Sabi niya. "So you're here for personal introduction?" tanong niya uli. Tumango lang ako pero nakayuko pa din.

"Okay, start now."

Still my head down I start introducing myself.

"I'm G-G-Gabbriel L-Lane Tolentino." I started. I cleared my throat once again to stop my voice from trembling. "The photographer and one of the Editor of Men's Mag. Sir."

Salamat naman at nakisama ang bibig ko. Pero sobra pa din akong kinakabahan. T___T

"Hmmm..." tapos may binasa siya sa papel. Mukhang reports yun or projects. "There's a photoshoot with the models on Tagaytay this weekend for2days and 1night. So you better prepare for it."

Yeah. Bagong project yun na ini-organize ng bago naming Presidente. Which is Rei himself.

"Yes, sir."

"Miss Tolentino?"

"Sir?" takang-tanong ko. Nakayuko pa din. I don't think I can look on his eyes. And I don't want to think about it.

"It's rude to speak to a person without looking at their face."

Namutla ako sa sinabi niya. Grrr naman! Kakasabi ko lang kanina na "I don't want to look on his eyes." Tapos papatinginin pa ako? Hindi ba makaintindi si Author?

Tae! Paano ba 'to? Tsk! Bahala na! Kaya ko to! Kaya ko ito! Kaya- waaaaaaaaaahhhh! Bahala na nga! Pero... huhuhuhuhuhu... Dukutin ko na lang kaya ang eyeballs ko? O kaya tusukin ko na lang kaya mata ko? Waaaaahhh! Masakit yun eh! T__T

"Miss Tolentino.?" He called again. Shucks naman eh!

Bahala na nga!!! Totoo na ito! Ikaw ang may gawa ng gusot na ito, Gabbriel Lane Tolentino! Kaya harapin mo yan!

Unti-unti kong iniangat ang ulo ko. Wala na akong magagawa. Boss ko na siya ngayon. Hindi na siya ang Bartender na nasa Bora. Siya na ang President eng kumpanyang ito. Kaya kung ayaw ko pang mawalan ng trabaho. At ayaw ko talagang mawalan ng trabaho. Tiningnan ko na siya sa face.

Eyes to eyes.

^___^ -mukha ni Mr President.

Mas lalo akong namula nung ngumiti siya sakin ng nakakaloko. Bakit nga ba siya nakangiti? Hindi ko din alam. Pero hindi ko maiwasang bigyang malisya yung nakakalokong ngiti niyang iyon.

"Good." He said like taming a dog. Just what the Eff? "You can go back to your ground." Sabi niya at sumandal na uli sa swivel chair niya.

"Y-yes, Sir."

Dali-dali na akong tumayo at naglakad papunta sa pinto. Papalabas na ako ng magsalita ulit siya.

"It's nice seeing you again, Moby." He said in a sexy voice na noon ko lang narinig sa Bora. Napatigil ako pero nakatalikod pa din.

And why does he have to say that? Kita nang nahihiya na yung tao eh. Pero teka-

Moby? Ako? Kelan pa ako nagkapangalang Moby?

Dahil sa tinawag niya sakin, hindi ko naiwasang mapatawa. Parang hindi ako kinabahan kanina eh noh? Nakita ko siyang ngumiti pero nakakunot ang noo. Pinigil ko ang tawa ko and turn my face to look at him.

"Sir, It's Gabby." I said. Then without knowing, I smiled at him sweetly. Napatalikod ako agad at napahawak sa batok ko. Argghhh! Gabbriel Lane! Kailangan pa talagang ngumiti ng ganun? Tsss... Tapos parang hinahabol ako ng kabayo kasi sobrang bilis kong maglakad.

Ang tangna lang!

Ang tanga ko talaga!