หมอคิน แอบมองคนข้างๆอย่างใส่ใจ พักหลังมานี้นิตามักจะเหม่อลอยเหลือเกิน ยามที่เผลอหรือนั่งทำงานคนเดียวเธอมักจะนั่งนิ่งๆมองไปข้างนอกอย่างไร้จุดหมาย ยิ่งตอนนี้น้ำหนึ่งเข้าเรียนอนุบาลแล้ว นิตาก็ยิ่งดูคล้ายจะเหงาหงอยมากขึ้นอีก
มือของเค้าเอื้อมไปจับมือเธอไว้แล้วบีบเบาๆ
"คิดอะไรครับ ใจลอยไปถึงไหนแล้ว"
หมอคินเอ่ยถามอย่างห่วงใย นิตาหันมามองมือเค้าแล้วขยับมือออกเบาๆ
"คิดเรื่อยเปื่อยค่ะ"
เธอตอบเค้าแล้วหันหน้ามองนอกหน้าต่างรถ รถติดมากเหลือเกิน สายตาเธอมองร้านริมทาง เวดดิ้งเฮาส์ มีชุดแต่งงานสวยหรู นิตาถอนหายใจแล้วหลับตาลง เธอกลัวน้ำตาจะไหลออกมา พี่นายหมั้นแล้วอีกไม่นาน งานแต่งที่หรูหราที่สุดแห่งปีคงจะจัดขึ้น สวยหล่อ ร่ำรวย เหมาะสมกันที่สุด พี่นายขานิตาคงจะต้องขาดใจตายแน่ๆ เธอคิดในใจแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนแรง
นาย จอดรถอยู่ที่ทาวเฮ้าส์หลังเล็กย่านชานเมือง บ้านหลังเล็กไม่มีพื้นที่ภายนอก สภาพภายน
