“นี่แกจะไม่ให้เงินชั้นเหรอ?ชั้นป้าแกนะเฃลี้ยงแกมาตั้งแต่เด็กๆไม่งั้นแกได้ไปอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้ว”
“งั้นพรุ่งนี้ไปเจอกันที่วัดจะเอาเงินไปให้หลังจากที่เผาลุงเสร็จป้าต้องรอเอาเฒ่ากระดูกอยู่แล้วนี่นา”
“แกมาแน่นะถ้าไม่มาชั้นจะตามไปทวงยันบ้านเลยนึกถึงข้าวแดงแกงร้อนที่ราดหัวแกมาจนโตรู้มั๊ยชั้นลำบากขนาดไหนที่เลี้ยงแกมาจนโตป่านนี้จนได้มีผัวรวยๆ ผัวก็รวยเงินแค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก”
“ได้จ่ะป้าจิตราจะตอบแทนบุญคุณให้สามสมใจเอาที่ป้าตายไปก็ไม่มีวันลืมชั้นเลยอยากได้เท่าไรล่ะคราวนี้”
“สามแสน”
“ได้เตรียมกระเป๋ามาใส่เงินสดๆหอมๆได้เลย”
จิตราวางสายโทรศัพท์จากป้าแล้วก็นึกถึงเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาป้าเลี้ยงดูจิตรามาด้วยลำแข้งและฝ่ามือบังคับให้ทำงานบ้านและอาหารใช้ทำงานสารพัดตั้งแต่จิตราอายุได้เก้าขวบทั้งโดนลุงเขยลวนลามไม่เคยนอนได้เต็มอิ่มเต็มตาระแวงไปหมดพอเริ่มโตขึ้นก็ทำงานหาเงินส่งเสียตัวเองเร
