ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ
เพราะอาวุธชิ้นเดียวที่อยู่ในมือมันถูกแย่งไปแล้ว ไข่ขาวฟินมากเอาแต่นอนหงายให้เขาเล่นด้วย
"ฉันไปนอนนะ พี่ก็นอนกับอิเสืออกตัญญูตัวนี้ไปแล้วกัน ไม่ก็กลับรังมังกรไปเลย"
ว่าจบฉันก็ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอนของตัวเอง แต่ระหว่างที่ก้าวเข้าห้องจะดันประตูปิด แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็แทรกตัวเข้ามาหน้าตาเฉย แถมยังดันประตูห้องปิดให้ด้วย
ฉันกอดอกมองหน้าเขา
ง่วงก็ง่วงเมาก็เมา
ตรงนั้นก็เจ็บ
พอได้แล้วโว้ย!
"แค่มาส่งถึงเตียง" เขาบอกจุดประสงค์ที่ฉันไม่ประสงค์ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"นี่ไงถึงแล้ว ออกไปสิ"
ร่างสูงก้าวมาหาฉันใกล้ๆ ก้มมองลงมาด้วยสายตานิ่งเรียบกว่าเดิม เอาอีกแล้ว...แทนขวัญสู้ สู้เขาแทนขวัญ
"กลัวพี่ทำอะไรเหรอครับ?"
"ฉันไม่กลัวพี่ จะให้พูดกี่ครั้งก็ยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่กลัว" เขายิ้ม... แล้วใช้นิ้วโป้งคลึงริมฝีปากฉันช้าๆ ใช่ค่ะ...มันโคตรมีอิทธิพล ทันทีที่เขาสัมผั
