“ชมพู ชมพู”
เสียงเจ้าบ่าวที่เรียกอย่างรักใคร่ทำให้พวงชมพูหันไปมอง เห็นเขาเดินนำหนุ่มสาวมาหา
คนหนึ่งเป็นชายร่างสูงใหญ่กล้ามโตอย่างเห็นได้ชัด ส่วนอีกคนเป็นสาวน้อยบอบบางน่ารักน่าทะนุถนอม
“นี่เทพกับฝัน ลูกพี่ลูกน้องของผมเอง”
พวงชมพูยกมือไหว้กนกเทพ และลดมือลงรับไหว้ดุจฝันพร้อมฉีกยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร
“ที่เพิ่งกลับมาจากอเมริกาใช่มั้ยคะ”
“ใช่ค่ะ กลัวจะกลับมาไม่ทันงานอยู่เหมือนกัน นี่ก็รีบกันมากเลย อยากมาแสดงความยินดีค่ะ”
ดุจฝันน่าจะอายุราวสิบหกสิบเจ็ดในสายตาของพวงชมพู ยังเด็กอยู่มาก แต่อาจเพราะโตที่เมืองนอกเลยดูคำพูดจาโตกว่าวัย ส่วนกนกเทพก็กล้ามใหญ่อะไรขนาดนั้น อ้อ! ภมรเล่าอยู่เหมือนกันว่าลูกพี่ลูกน้องคนนี้เป็นเจ้าของฟิตเนส ดูสิ ฟิตอย่างกับพระเอกหนังเดอะฟาสต์ฯ แน่ะ
เท่าที่เธอได้ยินมา สองคนนี้เป็นพี่น้องกัน เพราะพ่อของกนกเทพเก็บดุจฝันมาเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ จะว่าไปก็เป็นพี่น้องคนละสายเลือ
