บทที่ 2 ตัดไม่ขาด (1/2)
1126 Words
Rrr~
มือถือสั่นแจ้งเตือนบนโต๊ะข้างเตียง คนนอนให้อีกคนหนุนศีรษะนอนบนแขนตนเองอยู่รู้สึกตัวขึ้น เขาหันมองไปทางต้นเสียงก่อนจะรู้สึกชาที่แขนข้างหนึ่งของตนเอง มองคนยังอยู่ในนิทราก่อนจะยิ้มบาง ๆ ออกมา สุดท้ายเธอก็กลับเข้ามาในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง
Rrr~
เสียงแจ้งเตือนของมือถือดังขึ้นยังไม่หายไป ขุนเขาเปลี่ยนสายตาจากสาวคนรักไปมองเครื่องสี่เหลี่ยมนั้น นิ้วหัวแม่มือที่กำลังลูบเช็ดน้ำลายซึ่งยืดเลอะมุมปากให้หญิงสาว เขาก็นำมาเข้าปากเก็บกลืนไปอย่างไม่รังเกียจ ก่อนจะเช็ดมือกับกางเกงตนเองแล้วเอื้อมไปหยิบมือถือเธอมาดู
เมื่ออ่านข้อความแล้วคิ้วหนาก็ขดเข้าหากัน เขากำสิ่งในมือแน่นขึ้นก่อนจะเปลี่ยนสายตากลับไปมองที่คนกำลังหลับใหล ค่อย ๆ วางมือถือเธอลงบนเตียงแล้วนอนลืมตามองคนคนเดิมอยู่อย่างนั้น
ราวกับรู้ว่ามีคู่สายตาจดจ้องมา คนตัวเล็กงัวเงียรู้สึกตัวลืมตาขึ้น เห็นเจ้าของดวงตาคมมองมาที่ตนเองอยู่ก็ยกยิ้มบาง ๆ ให้แล้วถามเขาไปเสียงแผ่ว
“ยังไม่นอนเหรอคะ”
“นอนแล้ว แต่เสียงแจ้งเตือนข้อความโทรศัพท์บี๋ปลุก”
“อ้าว.. ขอโทษนะบี๋ สงสัยเค้าลืมเปิดห้ามรบกวน” บอกแล้วก็หันมองไปทางโต๊ะข้างเตียงเพื่อจะหยิบมือถือตนเองมาดู ทว่ากลับพบเพียงความว่างเปล่า ก่อนที่เธอจะตระหนก ชายหนุ่มก็พูดขึ้น
“อยู่นี่” เอ่ยพลางหยิบมือถือที่หญิงสาวตามหาชูขึ้นให้ดู
“…” สมายล์นึกสงสัย ว่าทำไมโทรศัพท์เธอถึงไปอยู่ตรงนั้นได้
“เค้าอ่านแล้ว เพื่อนบี๋ที่ชื่อบาสส่งข้อความมาบอกบี๋ ว่าแฟนเก่าเค้าฟอลฯ ไอจีเค้ามา” ขุนเขาบอกเธอเสียงเรียบ
“…”
“ทำไมผู้ชายคนนี้ต้องใส่ใจเค้าขนาดนี้ ขนาดเค้าที่เป็นเจ้าของแอ็กเองยังไม่รู้เลยว่ามีนฟอลฯ เค้ามาใหม่” เพราะมัวแต่เมาเหล้าเสียใจอยู่กับตัวเองที่โดนคนในอ้อมแขนตอนนี้ทิ้งไปก่อนหน้า เขาจึงไม่มีกะจิตกะใจจะทำอย่างอื่น ได้แต่คิดคะนึงหาถึงเธอ
“…”
“แล้วเค้ายังไม่เคลียร์เลยนะ ที่บี๋ไปหอศิลป์กับมันเมื่อวานซืน เค้าบอกบี๋แล้วด้วยซ้ำว่าเค้าไม่ชอบให้บี๋ไปไหนมาไหนกับไอ้บาสอะไรนี่ แต่บี๋ก็ยังจะไป ทำไมเหรอบี๋ เพราะอะไร” เขาเริ่มใส่อารมณ์
“..เพราะบาสเขาทำให้เค้ารู้สึกดีขึ้น” เธอลุกขึ้นนั่งแล้วพูดตอบ
“…” ขุนเขาเงียบไป คำตอบของเธอทำเขาจุกแปลก ๆ
“เค้าปรึกษาบาสที่บี๋ไม่เคยซื้ออะไรเป็นของขวัญให้เค้าเลย อยู่ด้วยกันก็ไม่พูดคำหวาน ๆ บอกรักก็แทบไม่บอก เค้าต้องเป็นคนขอบี๋อยู่เรื่อยบี๋ถึงจะทำให้ บี๋เหมือนคบกับเค้าไปวัน ๆ คบแค่เพราะมีเค้าให้คบ ไม่ได้ใส่ใจห่วงใยกันขนาดนั้น เค้ามีบี๋อยู่แท้ ๆ เค้ายังรู้สึกเหงา บาสบอกเค้า ว่าบี๋อาจจะยังไม่ลืมคนเก่า แค่คบเค้าเพื่อทำให้ลืม ไม่ก็เอาเค้าไปเป็นตัวแทนคนเก่า ..ซึ่งเค้าลองไปคิดดูแล้ว มันก็จริง”
“ทำไมบี๋ไม่มาคุยกับเค้าตรง ๆ จะไปถาม ไปปรึกษาคนอื่นทำไม ผู้ชายคนนั้นจะรู้ดีไปกว่าเค้าที่เป็นเจ้าของตัวเค้าได้ยังไง”
“ก็คุยกับบี๋แล้ว เค้าบอกบี๋แล้วว่าอยากให้บี๋พูด อยากให้บี๋ทำอะไรหวาน ๆ กับเค้าบ้าง แต่บี๋ก็ไม่เห็นจะปรับปรุงตัวเองตรงไหนเลย”
“..ก็รออีกสักนิด-”
“แล้วสักนิดของบี๋นี่มันคืออีกนานแค่ไหน เค้าต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ นี่เราก็คบกันมาปีกว่าแล้ว ทำไมนับวันยิ่งห่างเหินกัน”
“…”
“อยู่ห้องด้วยกันทุกวัน ส่วนมากบี๋ก็ทำงาน เค้าอยากให้ทุกวันของเราเหมือนวันแรกที่เราคบกัน แต่เป็นเค้าที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว”
“เค้าเป็นของเค้าแบบนี้ เค้าแสดงออกไม่เก่งบี๋ก็รู้ตั้งแต่แรกไม่ใช่เหรอ เค้ากำลังปรับตัวเองเพื่อบี๋ แต่เค้าเป็นแบบนี้มาทั้งชีวิต บี๋ช่วยให้เวลาเค้าหน่อยได้ไหม”
“ก็พูดอยู่แต่แบบนี้ สรุปแล้วบี๋ก็คงยังไม่ลืมคนเก่าจริง ๆ”
“เค้าลืมแล้ว ในใจเค้ามีแต่บี๋”
“…”
“ทำยังไงบี๋ถึงจะเชื่อ”
“…” หญิงสาวไม่พูดอะไร เขาจึงเอื้อมมือไปจับมือเธอกุมไว้
“อย่าไปฟังคำคนอื่นพูด บี๋คุยกับเค้าสิ เค้ารู้ดีเรื่องของเราที่สุดนะ ผู้ชายคนนั้นมันชอบบี๋ มันอยากแย่งบี๋ไปจากเค้า มันจะพูดอะไรก็ได้”
“..เราเลิกกันเถอะนะขุน ครั้งนี้จริง ๆ”
“…”
“ขอโทษนะที่เปลี่ยนใจไปมา แต่ตอนนี้เราหนักแน่นแล้ว เราว่าเราไม่เหมาะสมกันหรอก คนหนึ่งอยากแสดงออก แต่อีกคนกลับนิ่ง จนคนที่ตั้งใจรักมาก ๆ มันเดาใจคนที่เฉยชาไม่ถูกแล้วว่ากำลังคิดอะไร”
“แล้วบี๋เอาอะไรมาตัดสิน ว่าเค้าไม่ตั้งใจรัก”
“ขุนถามตัวเองสิ ที่ผ่านมาทำอะไรให้เราบ้าง”
“เค้าทำเยอะแยะ ทั้งดูแล คอยไปรับไปส่ง นวดให้ตอนบี๋เมื่อย ทำกับข้าว กล่อม-”
“แต่เราอยากได้อะไรที่มันแสดงว่ารักมากกว่านี้”
“…”
“พูดอีกมันก็คงวนลูปเหมือนเดิมเสียเวลา เราพอแค่นี้กันเถอะ ลาก่อนนะขุน”
“นี่ไม่ใช่ว่าหาเรื่องเลิกเพราะอยากจะไปคบกับบาสมันอยู่แล้วใช่ไหม” ทันทีที่คนตัวเล็กลุกลงจากเตียงไป ชายหนุ่มก็พูดขึ้น ทั้งที่ของเหลวใสกำลังเอ่อนองในเบ้าตาเขา
“..อย่ามาดูถูกความรักของเรานะขุนเขา” เอ่ยโดยไม่ได้หันกลับไปมองคนด้านหลัง
“เธอก็ดูถูกความรักของเราเหมือนกัน สมายล์”
“…” หญิงสาวยืนนิ่งอีกครู่หนึ่งก่อนจะก้าวเท้าเดินเร็วออกไปจากห้องนอน เมื่อลับตาชายหนุ่มแล้ว เธอก็ยกมือปาดน้ำตาตนเองที่ไหลเป็นสายธารยาวอาบแก้มลงมา
ไม่นานนักเสียงปิดประตูห้องก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณจบความสัมพันธ์ของทั้งสองโดยสมบูรณ์..
โปรดติดตามตอนต่อไป..
- Writer
