“ยังไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย อย่ามั่นใจตัวเองนักเดียร์ บางทีคุณอาจจะแค่โกรธก็ได้ คุณไม่ได้เกลียดผมหรอก”
คำพูดมั่นอกมั่นใจ ทำให้มัลลิกาถลาเข้าไปใกล้ ใช้มือเชิดปลายคางคนตัวโตขึ้นสูง บังคับให้หันไปทางซ้ายทีขวาที ก่อนจะหัวเราะออกไปเสียงดัง
“ฮ่าๆ หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่ มั่นใจอะไรขนาดนั้น เตรียมตัวลงนรกได้เลย ฉันเอาคืนคุณแน่”
“งั้นเหรอ รออยู่เลยครับ My Dear”
พูดจบก็ดึงใบหน้าสวยลงมาบดจูบ ในขณะที่รู้สึกหมั่นไส้ท่าทางเมื่อกี้ของเธอ อีกความรู้สึกก็บอกว่า ท่าทางนั้นของเธอมันช่างน่ารักเหลือเกิน เขาจะยอมลงนรกก็ได้ ถ้านั่นเป็นสิ่งที่เธอต้องการ
“อือ”
เพราะความเหนื่อย หรือความวาบหวามอันแสนอ่อนโยนก็ไม่รู้ ทำให้เธอไม่สามารถขัดขืนจูบครั้งนี้ได้เลย ได้แต่ยกมือกอดเกี่ยวลำคอหนาไว้ เพราะร่างกายเริ่มไร้เรี่ยวแรง ใช้เข่ายันไว้กับที่นอน ในขณะที่ริมฝีปากปล่อยให้คนตัวโตกวาดชิมอยู่ด้านใน
“อื้ม พอแล้ว”
มัลลิกาผละออ
