หลังจากเลขาออกไปได้ไม่นาน มัลลิกาก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ในห้องส่วนตัวที่อยู่หลังห้องทำงาน ใช้เวลาอาบอยู่นาน เพราะต้องการจัดการความคิดว้าวุ่นในสมองด้วย ไม่รู้คิดไปมากแค่ไหน รู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่เลขาเคาะประตูห้องน้ำเรียก
“คุณเดียร์คะ อาบน้ำนานเกินไปแล้วนะคะ”
น้ำเสียงห่วงใยทำให้มัลลิกาอมยิ้ม ลุกขึ้นจากอ่างน้ำ หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันไว้รอบตัว ที่จริงเหลือเวลาอีกเยอะเลยกว่าจะถึงเวลานัดกับเพื่อน เธอเลยอยากจะชวนยัยเลขาไปหาอะไรทำสักหน่อย เป็นการขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใยกันขนาดนี้
“เธอไปเตรียมตัวเลิกงานเลย ไปด้วยกันหน่อยสิ”
มัลลิกาบอกเลขาที่กำลังสำรวจชุดที่เตรียมไว้ให้เธออีกรอบ ใบหน้าสวยฉายแววดีใจ เดินเข้ามาใกล้ พลางยื่นชุดมาให้เธอ
“ได้เลยค่ะ”
นาถวดียิ้มกว้าง ยื่นชุดให้เจ้านายเสร็จก็รีบเดินจากไปทันที ไม่ได้ดีใจที่ได้เลิกงานเร็วหรอกนะ แต่ดีใจที่ได้ไปกับคุณเดียร์ต่างหาก เธอเป็นห่วงว่าช่วงที่ยังไม่
