ตอนที่ 1

1442 Words

งานเลี้ยงต้อนรับท่านประธานคนใหม่แห่งไทเกอร์กรุ๊ปจัดได้อย่างหรูหราท่ามกลางแขกมากหน้าหลายตามาร่วมแสดงความยินดี ทีมงานด้านความปลอดภัยต่างเข้มงวดเป็นอย่างมาก บอดี้การ์ดแฝงตัวเป็นแขกอยู่ใกล้บอสไม่ห่างตัวและหญิงสาวคนสนิทที่เป็นเหมือนทุกอย่างให้กับบอส หญิงสาวคนนั้นแต่งกายในชุดเดรสสีแดงสดเปิดไหล่จัดแต่งทรงผมเป็นลอนได้เป็นที่สวยงามยืนมองบอสจากด้านหลังขณะกล่าวเปิดงาน “ทำไมบอสต้องให้น้องจีนอยู่ใกล้ตลอดเวลาด้วยว่ะพี่น้อย?” เกรทถามหัวหน้าทีมบอร์ดี้การ์ดรุ่นชื่อน้อยแต่ตัวแม่งโคตรใหญ่ “กูจะไปรู้เหรอว่ะ น้องจีนคงคอยเตือนบอสมั้ง” น้อยตอบกลับพลางมองไปรอบห้องรับรองแขกหาความผิดปรกติ “น้องจีนทำงานกับบอสมากี่ปีแล้วว่ะ?” ต้นหันมาถามบ้าง “4 ปีมั้ง” น้อยตอบปิดท้ายก่อนจะปรบมือเมื่อบอสกล่าวเปิดงานจบอย่างสวยงาม บอสใหญ่แห่งไทเกอร์กรุ๊ปรับแชมเปญจากมือหญิงสาวคนสนิทมาดื่มก่อนจะลงจากเวทีไปพูดคุยกับแขกในงาน เขาคือ ‘เจ้าพ่อ’ ที่ทุกคนต่างรู้จักกันดียิ่งในวงการสีเทานั้นยิ่งรู้จักดีเพราะไม่ว่าจะเป็นระเบิดโรงแรม เผาคาสิโน หรือแม้แต่อัดเจ้าพ่อด้วยกันเองก็ทำมาแล้ว เขาชื่อ ‘เสือ’ รับรองว่าไม่ดุเหมือนชื่อหรอก! “บอสคะระวังคุณนิดไว้ก็ดีนะคะ” หญิงสาวเดินมาแตะแขนบอกเสียงแผ่วเบา “คิดว่าจะวางยาผมอีกรึไง?” เขาหรี่ตามองถาม “ครั้งที่แล้วถ้าฉันช่วยไม่ทันบอสคงได้เป็นลูกเขยท่านนิรุจแล้วค่ะ ระวังตัวหน่อยนะคะ” หญิงสาวเงยหน้าไปตอบกล้ามาพอจะสบตากับคนตรงหน้า “แล้วถ้ารอบนี้ผมโดนอีกล่ะคุณจะช่วยไหม?” “หน้าที่ค่ะ” “แน่ใจเหรอจีน?” “ค่ะบอส ฉันช่วยได้แน่นอนไม่ต้องห่วง” งานเลี้ยงผ่านไปจนกระทั้งตีหนึ่งกว่าถึงกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยบอสก็ยังไม่โดนใครทำอันตรายใดๆทั้งนั้น แต่ถ้าเอาตามความจริงคนอื่นต้องระวังบอสมากกว่าเยอะรายนี้หัวร้อนง่ายมากจนเธอถูกสั่งให้บินตรงจากนิวยอร์กมาเพื่อดูแลความเรียบร้อยของเขา เธออายุ 26 ปีเริ่มทำงานกับนายใหญ่ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบได้มีโอกาสเจอบอสบ้างเป็นครั้งคราวจนถูกสั่งให้กลับมาจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไป 4 ปีแล้ว “ให้ส่งที่คอนโดไหม?” “ขอบคุณค่ะ อันที่จริงฉันจอดรถไว้ที่บ้านบอสคงต้องขับกลับมาอยู่แล้ว” “งั้นคืนนี้คุณก็นอนบ้านผมสิ กลับดึกๆมันอันตราย” “ขอบคุณค่ะบอส” เธอหันไปยิ้มกว้างให้กับเขาก่อนจะนั่งมองบรรยายกาศยามกลางคืน พรุ่งนี้บอสมีประชุมใหญ่เธอคงตามไปดูแลถึงบอสจะมีเลขาอยู่แล้วก็ตาม “ที่นิวยอร์กคุณอยู่กับใคร?” “คนเดียวค่ะ” “แล้วคนรักล่ะ? ที่บริษัทได้ข่าวว่ามีคนมาจีบแต่คุณไม่เอาเหรอทำไมล่ะ ตั้งสเป็คแบบไหนล่ะเผื่อผมจะแนะนำได้” “ไม่มีหรอกค่ะ” ชายหนุ่มหันมามองตรงหลับตาพักสายตาเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้าในวันนี้ ตั้งแต่มีจีนเข้ามาทุกอย่างในชีวิตง่ายขึ้นมากเพราะเป็นลำดับขั้นตอนแล้วยังมีระเบียบมากด้วย ถึงบ้านพักหลังใหญ่ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนชายหนุ่มเลือกจะอาบน้ำเร็วๆมากกว่าการแช่ตัวนานๆเพราะอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงดวงอาทิตย์จะขึ้นแล้วผู้ช่วยคงจะโทรมาปลุกอย่างทุกวันแต่เธอนอนที่นี่คงจะไม่โทรมาหรอกน่าจะมาปลุกเองมากกว่า ช่วงเวลาพักผ่อนผ่านไปอย่างรวดเร็วหญิงสาวลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนชุดที่มีอยู่แล้วไปวิ่งออกกำลังกายในเวลาหกโมงเช้าตามปรกติ มีเวลาอีกประมาณสองชั่วโมงก่อนบอสจะตื่นซึ่งค่อนข้างมากสำหรับเธอเลยทีเดียว “น้องจีนตื่นเช้าจังครับ?” เกรทถามพลางอ้าปากหาว “พอดีว่าผิดที่เลยนอนไม่ค่อยหลับค่ะ” เธอวิ่งเหยาะๆไปต่อรู้สึกถึงเหงื่อที่ไหลออกมามันค่อนข้างสดชื่นเลยทีเดียว ถึงเวลาเธอโทรไปปลุกบอสมากกว่าจะไปหาเขาที่ห้องเพราะว่านั่นถือเป็นพื้นที่ส่วนตัวมากๆได้ยินเสียงไม่งัวเงียเท่าไรแสดงว่าตื่นแล้วเพียงไม่นานก็เดินลงมาให้ชุดเรียบร้อยแต่ว่าทำไมเนคไทมันเบี้ยวแบบนั้นล่ะ “เอ๊ะ!” มาแบบนี้อีกแล้วนะคุณผู้ช่วย “บอสผูกเบี้ยวตลอดเลยนะคะ” เนคไทผูกให้ใหม่อีกรอบ “บอสครับ เอ่อ...รถพร้อมแล้ว” เชี้ยนี่กูเข้ามาขัดจังหวะรึเปล่าว่ะ! น้อยรีบหมุนตัวกลับอย่างหนักใจ ใครไม่เชียร์แต่กูเชียร์ให้เขาได้กันเว้ย กูนี่มันพวกเรือบาปชัดๆ “บอสล่ะพี่?” เกรทจิ้มนิ้วไปที่ต้นแขนอย่างสงสัย “อยู่กับน้องจีน เดี๋ยวคงตามมา” น้องจีนเป็นคนเป๊ะมากแล้วยังเก่งทุกอย่างเลยไม่ว่าจะเป็นการพูดได้ถึง 6 ภาษาไม่อ่อนแอเป็นนางเอกนิยายหรืองี่เง่าเป็นเด็กอมมือที่สำคัญสามารถจัดสรรทุกอย่างได้ตามที่บอสต้องการภายในเวลาแค่แป๊บเดียวเท่านั้น เพราะแบบนี้ไงถึงอยากให้ได้กัน! คิดบาปอีกแล้วกู! “เกรท ต้นพวกแกนั่งคนล่ะคันกับฉัน” น้ำเสียงห้าวพูดขึ้นเสียงไม่ดังมากแต่ชัดเจนทุกคำ “ครับบอส” “น้อยขับรถจีนไปบริษัท” นัยน์ตาคมกริบหรี่มองผู้หญิงข้างกายเล็กน้อย “ให้ฉันขับไปเองก็ได้นะคะบอส” “ถ้าคุณไปใครจะนั่งกับผมล่ะ?” “…” เชี้ยบอสกูจะเล่นผู้ช่วยแล้วไง! น้อยกลืนน้ำลายดังเอือกรีบไปขับรถหรูของหญิงสาวก่อนบอสจะส่งกระสุนปืนมาแทน ส่วนเกรทกับต้นรีบไปประจำการรถอีกคันที่เหมือนกันคันที่บอสนั่งเป๊ะเพราะเป็นรุ่นเดียวกัน “ค่ะบอส” ไม่มีทางเลือกอะไรเลยนอกจากขึ้นรถกับบอสไปแต่ก็ดีจะได้มีเวลาอธิบายเรื่องงานรายล่ะเอียดการประชุมให้ฟัง “ใจคอคุณจะไม่พักสมองเลยรึไง?” เขาควรชินแต่ไม่เคยชิน “นี่เวลางานนะคะบอส” เธอขมวดคิ้วนิดๆใส่คนที่ดุเธอผ่านแววตาชัดเจน “ผมอายุ 33 ปีแล้วนะไม่ต้องกังวลหรอก” เรียกว่าแก่กว่าเกือบสิบปีได้เลย “ความเพอร์เฟคของบอสคืองานของฉันนะ” ไม่ว่าเขาจะอายุเท่าไรแต่ทุกอย่างต้องดูดีมาก การประชุมใหญ่ในครั้งนี้ถึงแม้ว่าบอสจะเก่งอยู่แล้วแต่ความเป๊ะของข้อมูลเป็นสิ่งที่ดีเป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน “วันนี้หน้าคุณดูซีดไปนะ” “เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับค่ะพอดีเป็นคนติดที่นอนน่ะค่ะถ้าไม่เคยชินก็จะเป็นแบบนี้” “งั้นคุณก็ย้ายมาอยู่กับผมสิ” มุมปากชายหนุ่มขยับยิ้มเล็กน้อยแอบหรี่ตามองหญิงสาวข้างกายลอบสังเกตแบบที่เธอไม่รู้สึกตัวแล้วอมยิ้มเล็กน้อย “อย่าเลยค่ะเกรงใจ วันนี้บอสมีประชุมตอน 10 โมงตอนบ่ายนัดคุยกับลูกค้าชาวสิงคโปร์นะคะ หลังจากนั้นว่าง ส่วนฉันคงไม่สามารถอยู่ด้วยทั้งวันได้” เธอหยิบไอแพดขึ้นมาส่งข้อมูลงานให้เขาได้อ่านรายล่ะเอียดซ้ำแต่เขามองแค่นิดเดียวก็ส่งกลับมาคืนจนเธอต้องเงยหน้ากำลังจะถาม “คุณจะไปไหน?” “ฉันต้องไปดูโกดังเก็บของกับพี่เกรทค่ะ บอสเป็นคนสั่งเองนะคะ” เป็นโกดังที่มีปัญหาอยู่ในตอนนี้เธอเลยต้องลงพื้นที่ไปเอง “ถ้าคุณไปผมจะอยู่กับใครล่ะ? ไอ้น้อยมันจะไปรู้เรื่องผมเหรอหรือคุณวงเดือนก็ไม่รู้ดีเท่าคุณด้วยซ้ำ ผมจำได้ว่าสั่งไอ้เกรทให้ไปคนเดียวนะ” จีนเป็นผู้หญิงเก่งความจำดีจนน่าสงสัยเธอทำทุกอย่างให้ง่ายขึ้นแม้แต่การคุยงานเป็นร้อยล้านแบบนี้ได้ไง “บอสก็ต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะค่ะเผื่อวันไหนฉันถูกเรียกกลับจะได้ชิน” “พ่อจะเรียกคุณกลับเหรอ?” บ้าน่า! พ่อไม่เคยพูดอะไรแบบนั้นเลยนอกจากถามไถ่ทั่วไป “ก็ไม่แน่ไงค่ะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more