Hanggang pauwi ng bahay ay natatawa kong inaasar si Yoshi.
"Yoshi! Si Sofie oh-"
"Luchille de Garcia! Tumigil ka na!" napipikon na nga ito dahil binuo na ang pangalan ko.
Pero imbes na tumigil ay dinilaan ko lang siya at patuloy na inaasar.
Natigil lang kami sa asaran at kulitan nang biglang may biglang yumakap sa akin pagkapasok ko ng bahay namin.
Isang umiiyak at di ko kilalang babae na mukhang kaedad ko ang nakayakap ngayon sakin habang humihingi ako ng saklolo kay Yoshi gamit ang mga mata ko.
Kibit-balikat lang ang sinagot sa akin ni bakla.
" I'm sorry, sorry...I'm immature that time...please forgive me," patuloy na hagulhol ng babae.
Pilit ko siyang inaalis sa pagkayakap sa akin kahit napakahigpit ng kapit niya.
"I'm sorry... Nagmahal lang ako that time. I'm sorry, matagal
