“สัญญาแล้วนะรดา ห้ามผิดคำพูดเด็ดขาดเพราะพี่เกลียดคนที่ไร้สัจจะที่สุด” ธิปรกเอ่ยย้ำ
“ค่ะ! สัญญาค่ะ”
รดาเอ่ยย้ำเพื่อความมั่นใจ ขยับตัวให้แนบชิดกายแข็งแกร่งยิ่งขึ้นพลางเขย่งเท้าขึ้นให้ริมฝีปากแนบชิดกับปากร้อนผะผ่าว มือบางประคองแก้มสากของพ่อเลี้ยงไว้แล้วจุมพิตนุ่มนวลอ่อนหวานเหมือนดังที่พ่อเลี้ยงสอนไว้เมื่อสักครู่
เธอเพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้นี่เองว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยพบกับคำว่า ’รัก’ คนที่เธอคบด้วยก็เป็นแค่แบบผิวเผินเมื่อรู้ว่าถูกอีกฝ่ายหักหลัง เธอก็แค่รู้สึกเสียหน้าและผิดหวังที่ดูคนผิดไป แต่กับธิปรก...พ่อเลี้ยงเถื่อนๆ เอาแต่ใจตัวเองกลับทำให้เธอรักได้อย่างหมดใจ...
ป้าอ้วนกำลังล้างผักสดอยู่ข้างโรงครัวก็ต้องปิดปากไอแค๊กๆ มองคนที่ขับรถสปอรต์สีแดงเพลิงมาด้วยความเร็วสูงจนฝุ่นตลบอบอวลอย่างโมโห นางละมือจากงานที่กำลังทำอยู่แล้วเท้าสะเอวจ้องมองคนที่แต่งตัวยังกับนางแบบที่กำลังก้าวลงจากรถ
ริสาก้าวเท้า
