ชุดนอนไม่ได้นอน

แม่ค้าเป็นนางแบบเอง

“พลอยเป็นแฟนคลับคุณเลยล่ะ คุณหุ่นดี กล้ามใหญ่ พลอยชอบค่ะ”

“อุ๊ย...เอ่อ...จริงเหรอครับ คือ...ผมขออนุญาตติคุณหน่อยนะครับ ผมว่า...ถ้าคุณจะขายของ ก็ไม่ควรไปเอาภาพของคนอื่นมาโพสแบบนั้น มันไม่ถูกต้องน่ะครับ”

“ภาพ...ภาพไหนเหรอคะ?”

“ก็ภาพนางแบบนมโต ที่ใส่ชุดอะไรนั่นไง”

“นั่นไม่ใช่ภาพของคนอื่นอย่างที่คุณเมธัสเข้าใจนะคะ แต่นั่น...มันคือภาพของพลอยเอง

พลอยตั้งกล้องถ่ายเองกับมือนะคะ”

“ห๊า!..นะ...นะ...นั่นคือคุณพลอยเหรอครับ อูยยย...”

เมธัสเปลี่ยนจากความเกรี้ยวกราดก่อนหน้านี้ กลายเป็นอารมณ์กระสันซ่านขึ้นมาในทันที

ความคิดที่จะต่อว่าเธอ ไม่มีหลงเหลืออยู่แล้ว มีเพียงสัญชาตญาณของเสือผู้หญิงเท่านั้น ที่กำลังสิงร่างเขาอยู่

“ปกติพลอยจะใส่ชุดที่ขายในร้าน แล้วโพสท่าถ่ายเองน่ะ แหม...ก็เรามันเป็นแม่ค้าตัวคนเดียว ไม่ได้มีเงินมากพอ จะไปเปิดร้านใหญ่โตที่ไหน ก็เลยต้องไปฝากร้านที่นู่นที ที่นี่ที บ้างก็ถูกบล็อค บ้างก็ถูกด่า แต่พลอยชินแล้วล่ะคะ”

“คุณพลอยมี ชุดของผู้ชายด้วยเหรอครับ”

“มีค่ะ แต่จะเป็นพวกกางเกงขาสั้น แล้วก็กางเกงชั้นในเท่านั้นนะคะ คุณเมธัสสนใจไหมคะ เดี๋ยวพลอยลดให้เป็นพิเศษเลย”

“งั้น...ผมขอสั่งกางเกงขาสั้น สักสามตัวก็แล้วกันนะครับ จะเอาไว้ใส่นอนน่ะ”

ชายหนุ่มทำทีช่วยอุดหนุนเธอ แต่จริง ๆ แล้ว เขาอยากจะสานความสัมพันธ์กับเธอมากกว่า

“งั้นพลอย ขอไลน์คุณเมธัสเอาไว้หน่อยดีกว่าคะ คือ...เอ่อ...มันสามารถวีดีโอคอลถึงกันได้ จะได้ง่ายเวลาสั่งซื้อไงล่ะคะ”

เมื่อแลกไลน์กันเรียบร้อยแล้ว เมธัสก็มักจะทักไปหาพราวพลอยอยู่บ่อยครั้ง เขาไม่ได้จะสั่งซื้อสินค้าเพิ่มเติมหรอกนะ แต่ทักไปจีบมากกว่า ซึ่งแม่ค้าสาวสวยเองก็รู้ตัวดี

หลายวันต่อมา พราวพลอยติดต่อให้เมธัสไปเป็นพรีเซนเตอร์สินค้าของเธอ

ซึ่งชายหนุ่มเองก็ไม่ขัดข้องแต่อย่างใด รีบตกปากรับคำด้วยความเต็มใจ

“ขอบคุณล่วงหน้านะคะคุณเมธัส ที่จะมาเป็นนายแบบให้กับพลอย แหม...หล่อแล้วยังใจดีอีก

เดี๋ยวพลอยส่งกางเกงในผู้ชายสุดเซ็กซี่ไปให้ใส่เล่น ก็แล้วกันนะคะ”

“ขอบคุณมาก ๆ เลยครับคุณพลอย แต่ปกติ ผมจะไม่ค่อยชอบใส่กางเกงในอยู่แล้วน่ะ มันสบายตัวดี”

“อุ๊ย...จริง ๆ เหรอคะ ไม่กลัวน้องชายหนาว เหรอคะ”

“หนาวเนื้อก็ต้องห่มเนื้อซิครับ มันถึงจะหายหนาว คุณพลอยมีอะไรอุ่น ๆ ให้น้องชายของผมห่ม

เพื่อคลายหนาวหรือเปล่าล่ะ”