บทที่14 พี่เพลีย ขับรถไม่ไหว

874 Words

ตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่ม คูเปอร์ที่มาส่งจันทร์เจ้าตั้งแต่บ่ายสอง แต่ไม่ยอมกลับ วนๆเวียนๆป่วนๆเปี้ยนๆ อ้างนูนอ้างนี้อ้างนั้น และตอนนี้เขานั่งเฝ้าเลขาตัวน้อยที่นอนหลับไหล ด้วยความเพลีย ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องน้องดังขึ้น คูเปอร์เดินไปเปิดประตู "พริมา" ส ส สวัสดีค่ะบอสสสส พริมาตะลึงกับภาพตรงหน้า ประธานบริษัทที่เธอฝึกงาน ในชุดลำลอง กางเกงเหนือเข่าสีครีมกับเสื้อฮาวาย หล่อแบบวัวตายควายล้ม แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นที่ตะลึง แต่นี้คือห้องเพื่อนเธอ แล้วบอสมาเปิดประตูให้ตอน 2 ทุ่ม อะไรยังไงวะเนี่ย เธอสลัดความคิด มาหาจันทร์เจ้าค่ะ "คูเปอร์"ออเชิญครับ จันทร์เจ้าไม่สบายหลับไปสักพักแล้ว พริมาเดินเข้ามานั่งมองเพื่อนรัก คูเปอร์เดินไปปลุกจันทร์เจ้า นู๋ นู๋ครับ เรียกแล้วแตะที่แขนเบาๆ เพื่อนมาหา อืออออ จันทร์เจ้ารู้สึกตัวกระพริบตาถี่ๆ พริมาตะลึงซ้ำอีกรอบกับสรรพนามที่เจ้านายเรียกเพื่อนของเธอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD